Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να εισπνεύσουμε.
Μετά πρέπει να εκπνεύσουμε.
Αυτός είναι ο ρυθμός της ζωής.
Αυτός είναι ο φυσικός Νόμος της ανταποδοτικότητας
Όπου κάθετι και όλοι επηρεάζονται.
Αρχίζετε παίρνοντας αυτό που στο τέλος δώσατε.
Είναι ο Νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος.
Αυτός ο άγραφος Νόμος συμπεριλαμβάνει κάθε πράξη που κάνουμε.
Είναι ο Νόμος της τέλειας δικαιοσύνης.
Πάντα παίρνουμε το αντάλλαγμα από οτιδήποτε δίνουμε.

Τι είναι Κάρμα;

Κάρμα είναι ο φυσικός πνευματικός Νόμος ή αρχή που κυβερνάει όλες τις σχέσεις μας. Ξεκινάει με το σπόρο της σκέψης ο οποίος αναπτύσσεται και μεγαλώνει με τον χρόνο μέσω των αισθημάτων, της στάσης, των πράξεων και των σχέσεων. Και τελικά εγκαθίσταται μέσα στην ψυχή σαν χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, κα αναδύεται ξανά με τη μορφή μιας άλλης σκέψης.

Ο Νόμος του Κάρμα μπορεί να γίνει κατανοητός σαν τον πνευματικό ισοδύναμο του Νόμου του Νεύτωνα τον σχετικό με την Κίνηση, σύμφωνα με τον οποίο εκφράζεται η άποψη ότι για κάθε δράση (στο φυσικό επίπεδο) υπάρχει μια ίση και αντίθετη αντίδραση. Στη φυσική η κατανόηση της ακρίβειας του Νόμου του Νεύτωνα έριξε τόσο πολύ φως σε ένα κόσμο που προηγούμενα ήταν σκεπασμένος με μυστήριο, έτσι που μπήκαν τα θεμέλια πολλών ανακαλύψεων και της τεχνολογίας.

Ο Νόμος του Κάρμα

Ο Νόμος του Κάρμα είναι αναμφίβολα ίδιος στη πνευματική διάσταση. Δηλώνει ότι ‘για κάθε πράξη στο πνευματικό επίπεδο υπάρχει μια ίση και αντίθετη αντίδραση’. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος δώσει ευτυχία θα λάβει ως αντάλλαγμα ευτυχία και εαν δώσει λύπη θα λάβει στον ίδιο βαθμό λύπη. Με άλλα λόγια, οτιδήποτε συναισθήματα δημιουργήσω στον άλλον τελικά γίνονται οι δικές μου εμπειρίες.

Οι συνέπειες του Νόμου του Κάρμα

Η κατανόηση του Νόμου του Κάρμα με κάνει να συνειδητοποιήσω ότι κάθε πράξη (ή κάρμα) δημιουργεί ένα αντάλλαγμα, μια συνέπεια – ομοίως, γεγονότα (και τα αποτελέσματά τους) μπορούν να συμβούν μόνο όταν υπάρχει η αντίστοιχη αιτία. Αυτό σημαίνει ότι οτιδήποτε καταστάσεις αντιμετωπίζω αυτή τη στιγμή – οτιδήποτε με εξαναγκάζει ή με απωθεί και οτιδήποτε νοιώθω – είναι το αποτέλεσμα των δικών μου προηγούμενων σκέψεων, αποφάσεων και πράξεων. Η κατανόηση του Νόμου του Κάρμα δίνει βαθιά σπουδαιότητα στην έννοια της υπευθυνότητας και της δικαιοσύνης.

Μερικές φορές ο Νόμος του Κάρμα γίνεται κατανοητός μόνο κατά το ήμισυ. Κάποιος μπορεί να σκεφθεί, “εαν οτιδήποτε μου συμβαίνει τώρα είναι αποτέλεσμα των δικών μου πράξεων του παρελθόντος, δεν μπορώ να κάνω τίποτε”. Αλλά αν το παρελθόν δημιουργεί το παρόν, το παρόν δημιουργεί το μέλλον. Αντί κάποιος να είναι σκλάβος του παρελθόντος, η κατανόηση του Νόμου του Κάρμα μας εμπνέει δραστήρια να δημιουργήσουμε τη μοίρα μας.

Ο Νόμος του Κάρμα: Απόλυτη Δικαιοσύνη

Η σκέψη είναι ο σπόρος, η πράξη είναι ο καρπός της. Η ποιότητα του καρπού εξαρτάται από την ποιότητα του σπόρου. Οι καλές σκέψεις οδηγούν σε καλές πράξεις οι οποίες βοηθούν τους άλλους καθώς και τον εαυτό. Ο Νόμος του Κάρμα αρχίζει να δουλεύει προς όφελός μου όταν σταματήσω να κάνω πράξεις από συνήθεια που είναι επιζήμιες, πάρω την υπευθυνότητα να δω θετικά τις συνέπειες κάθε πράξης που έχω κάνει στο παρελθόν, και δώσω προσοχή να κάνω θετικές πράξεις από εδώ και πέρα. Ο Νόμος του Κάρμα είναι ένας Νόμος απόλυτης δικαιοσύνης ο οποίος εύκολα μεταφέρεται από τη μια ζωή στην άλλη, δίνοντας την δυνατότητα στην ψυχή να δρέψει τους καρπούς από οποιοδήποτε σπόρο έχει φυτέψει και να δημιουργήσει τη μοίρα που θέλει

Xθες οπως πολλοι γνωριζετε ηταν η Παγκοσμια Ημερα Μουσειων γεγονος που επετρεπε την ελευθερη εισοδο των πολιτων σε οποιοδηποτε μουσειο. Εγω επελεξα την Ακροπολη ορμομενος απο τρια κριτηρια. 1: Αγαπω τη Διονυσιου Αεροπαγιτου 2: Με συναρπαζει να βλεπω να αντανακλουν τα εκθεματα του Μουσειου στο τζαμι οπου απεναντι στεκεται αγερωχος ο Παρθενωνας με καμαρι για τα εκθεματα-παιδια του που στεγαζονται μεσα στο μουσειο και παραπονο για οσα εχουν “απαχθει” στο εξωτερικο με βιαιο τροπο. 3: Για τη Συμφωνικη του Δημου Αθηναιων που διακοσμουσε μουσικα ολο αυτο το ομορφο τοπιο.

Ωστοσο θα αναφερω μια κωμικη κατασταση πηγαινοντας προς το Μουσειο. Αποφασιζοντας με μια καλη φιλη να παμε μαζι περπατωντας απο τα σπιτια μας στη Διονυσιου Αεροπαγιτου, σκεφτηκα φτανοντας στην Ηροδου Αττικου να κοψουμε μεσα απο τον Εθνικο Κηπο (ωρα 20:25 το τονιζω, υπαρχει λογος) και να βγουμε απο την εξοδο του Ζαππειου. Μεχρι ομως να φτασουμε στην εξοδο του Ζαππειου, ο Ηλιος ειχες μολις δυσει και ηταν κλειστη (διοτι οπως λιγοι γνωριζετε οι πορτες του Εθνικου Κηπου ανοιγουν στην ανατολη του ηλιου και κλεινουν στη δυση του). Αφου λοιπον τη βρηκαμε κλειστη ειπαμε να παμε πισω στην Κεντρικη εισοδο της Ηροδου Αττικου να βγουμε! Ελα ομως που ηταν και αυτη κλειστη……. Ψαχναμε λοιπον να βρουμε ενα αστυνομικο να ρωτησουμε πως θα βγουμε, πηγαιναμε τοιχο τοιχο για να φωναξουμε καποιον να μας ακουσει. Βρισκουμε εν τελει καποιον Ειδικο φρουρο και μας λεει να παμε κατα μηκος το φραχτη και να βρουμε στη Βασ. Σοφιας ενα σκοπο ο οποιος ειχε κλειδι και θα μας ανοιγε. Ελα ομως που δεν τον βρισκαμε…… Εν τω μεταξυ μεσα στον κηπο δεν υπαρχει φωτισμος, παρα μονο περιφερειακα. Αρχισαν λοιπον να πεταγονται γατες μεσα στο σκοταδι, βατραχια, να ακουγονται κουκουβαγιες, καποια παγωνια, να ακουγονται οι χελωνες που περπατουσαν πανω στα φυλλα, λες και ειχαμε αιχμαλωτιστει στο Μαγεμενο Δασος και μας παρακολουθουσε η κακια μαγισσα μεσα απο τη γυαλινη σφαιρα της………… Αφου ειδαμε και αποϊδαμε, αποφασισαμε να κανουμε μαντραπηδα (στρατιωτικος ορος). Η φιλη μου ωστοσο ηταν τυχερη (και ιδιαιτερα fit) και βρηκαμε ενα σημειο οπου ηταν λιγο λυγισμενα τα καγκελα και μπορουσε να περασει απο μεσα, οποτε βγηκε. Εγω ειμαι μεν fit, αλλα ειμαι λιγο πιο ευσωμος και δε χωρουσα οποτε πηδηξα απο την πορτα που ειχε και ηταν χαμηλη. Να προσθεσω οτι το σημειο απ’οπου βγηκαμε εβλεπε κατευθειαν στην Εξοδο του Ζαππειου οπου περνουσε αρκετος κοσμος λογο εκθεσης βιβλιου που ειχε. Η φιλη μου μολις βγηκε αρχισε να κουμπωνει το μπλουζακι της διοτι στην προσπαθεια να βγει ανοιξαν καποια κουμπια. Φανταστειτε τωρα το εξης: Να ειστε καποιος που το βλεπει απο εξω, δηλαδη να βλεπετε μια κοπελα να βγαινει απο τα καγκελλα, ενα αντρα να τα πηδαει και μετα η κοπελα να κουμπωνει το μπλουζακι της και οι δυο τους να γελανε μετα, τι συμπερασμα θα βγαζατε;;;;; Μαλλον οτι αυτοι οι δυο μεσα στον Κηπο εκαναν πονηριες…… χαχαχαχαχαχα. Ηταν γενικα πολυ αστεια ολη η φαση. αφου λοιπον περιπλανηθηκαμε για μιση ωρα στο “Μαγεμενο Δασος” και ειχαμε στησει κατι αλλους φιλου 45 λεπτα στο Μουσειο της Ακροπολης, ολα καλα………

Υπαρχουν βεβαια και χειροτερα, θα μπορουσαμε να περιμενουμε την Ανατολη του Ηλιου για να ξαναβγουμε…………..

Αρα για εμας ηταν Παγκοσμια Ημερα Μουσειων και………….. Ξωτικων του Δασους……….

–αναρτηθηκε απο Panaki 🙂

 

Ε, ναι λοιπον φευγει σε 3 μερες και το 2010…Οι περισσοτεροι απο εμας κανουν απο μεσα τους φιου, να φυγει να παει αλλου, ηταν μια αθλια, απαισια χρονια…Σιγουρα αν το δουμε κοντοφθαλμα απο την αποψη της ελληνικης οικονομιας, η Ελλαδα επισημα παρεδωσε τη σκυταλη της διακυβερνησης της σε ξενα χερια με την εισοδο της στο ΔΝΤ. Αν δηλαδη πιστευε καποιος -λεμε τωρα-οτι εκανε κουμαντο η ελληνικη κυβερνηση, τωρα ξερει οτι τοσα χρονια ηταν γελασμενος. Η καταρρευση της ελληνικης οικονομιας ειχε, και εχει, και θα εχει ενα σωρο επακολουθα, αλλα πραγματικα δεν ειμαι οικονομικος αναλυτης, ουτε εχω και τη διαθεση να το αναλυσω.
Σκοπος του blog ηταν να με εκθεσω κατα καποιο τροπο, να καταγραψω τις σκεψεις, τις συνηθειες, τα ταξιδια μου, να προκαλεσω τυχον σχολια απο τους αναγνωστες μου, να επικοινωνησω με λιγα-λογια. Και οσο εχω διαθεση και εμπνευση θα συνεχισω να γραφω και τη νεα χρονια γιατι η αληθεια ειναι οτι τελευταια εχει αραιωσει η συχνοτητα της γραφης μου.
Πιστευω οτι ειναι καλο να μπαινουμε στη διαδικασια εστω για λιγο να κοιταζουμε πισω, να δουμε τι κραταμε στα + και τι στα – ο καθενας πριν βιαστουμε να ξεφορτωθουμε τον παλιο τον χρονο, ειναι ουσιαστικο δηλαδη να βρισκουμε χρονο να το κανουμε για να ειμαστε πιο κεντραρισμενοι στους στοχους, στις επιθυμιες μας για τη νεα χρονια.
Στη δικη μου θυμηση εμειναν πολλα πραγματα, σιγουρα ομως ξεχωρισε το ταξιδι στη Νεα Υορκη που εκανα το καλοκαιρι που μας περασε, ενα ονειρο ζωης. Χτες μαλιστα το ανεφερα και στον αερα μεσα απο την εκπομπη που κανω απο τη διαδικτυακη “συχνοτητα” ενος site που κι αυτο αποτελει ονειρο μου που εγινε πραγματικοτητα. Ηθελα απο μικρη να ειμαι πισω απο το μικροφωνο και να επιλεγω μουσικες και να επικοινωνω με τον κοσμο και αυτο εγινε πραγματικοτηα το 2010!
Απο εκει και περα μου συνεβησαν κι αλλα ομορφα πραγματα, ενω μπηκε λιγο αποτομα η χρονια. Ενα απο αυτα τα ωραια, ηταν οτι πηρα στην κυριολεξια τα βουνα ξεκινωντας ορειβασια και θυμηθηκα ποσο ομορφη ειναι η φυση και ποσο σε δυναμωνει και σε αλλαζει, γιατι ζωντας στην πολη το ξεχνας, χανεις την επαφη σου. Και γνωριζεις και ανθρωπους που θελουν κι αυτοι να ειναι στη φυση κοντα και ειναι διαφορετικη η προσεγγιση που γινεται εκει πανω..
Και μου ερχονται και πολλα αλλα στο μυαλο να γραψω και θα ηθελα μεχρι το τελος της εβδομαδας να ανεβασετε και εσεις τις σκεψεις σας για το 2010, θα γραψω κι εγω τα δικα μου, θα επικοινωνησουμε ολη παρεα ωστε να φορεσουμε τα καλα μας και να υποδεχτουμε το νεο ετος!