Γιώργος Παναγιώτου: Praying for time


Δε μου αρέσουν οι επικήδειοι, τα δακρύβρεχτα μελό. Ομως θέλω να μοιραστω μαζι σας ότι ενιωσα όταν έμαθα για το θανατο του Τζωρτζ Μαικλ, του δικού μας Γιώργου Παναγιώτου.
Πρωτοείδα για το χαμό του Τζωρτζ Μαικλ φυσικά στο φβ. Και λέω φυσικά, γιατί καλώς ή κακώς το χρησιμοποιώ αρκετά και μέσω αυτού οι περισσότεροι απο μας ενημερώνονται για θέματα της επικαιρότητας.
Στην αρχή σκέφτηκα φάρσα είναι ας το επιβεβαιωσω στο γκουγκλ. Δεν ήταν φάρσα. Τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημερωσης το επιβεβαιωναν. Κοίτα να δεις λοιπόν που ανήμερα Χριστουγέννων έφυγε απο τη ζωή ο αγαπημενος τραγουδιστής των παιδικών και νεανικών μου χρόνων και γενικότερα όλης της ενήλικης ζωής μου ως τώρα. Το last Christmas, η τεράστια αυτή επιτυχία που ακούμε καθε Χριστουγεννα,υπήρξε πάντα ένα θλιμμενο τραγούδι και επισφραγίστηκε τώρα και με το θάνατό του.
Για μένα είχε την πιο ζεστή, εκφραστική ανδρική φωνή με δυνατοτητες να ανεβοκατεβαίνει με άνεση τις κλίμακες. Μελαχρινος, γοητευτικός με υπέροχο χαμόγελο, ήταν ένας ωραίος ανδρας άσχετα με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του.
Αυτό που ένιωσα όταν το έμαθα ήταν μια ξαφνική, στιγμιαία μελαγχολία. Ενα σημαντικό κομμάτι της νιότης μου, του οποίο αποτελούσε μέρος μουσικά ο Τζωρτζ Μαικλ, ανήκει στο παρελθόν. Σαν να μεγάλωσα ξαφνικά απότομα ηλικιακά. Σαν να τωρα κατάλαβα οτι πέρασαν τα χρόνια…Περίεργο?
Ημουν δημοτικό όταν τραγουδουσα με συμμαθητές μου το wake me up before you go go, ή πήγαινα στο σπίτι των ξαδέρφων μου οι οποίες ξεροστάλιαζαν δίπλα στο ραδιόφωνο ακούγοντας το careless whispers,- ενα τραγουδι που πιο μεγάλη κατάλαβα τη διαχρονική αξία του-, ήμουν έφηβη κολλημενη στην οθόνη του MTV όταν τραγουδουσα το freedom ‘90, ήμουν νέα όταν χόρευα το outside και όταν τραγουδούσα ή πιο σωστά ξελαρυγγιαζόμουν μαζί με τους Ελληνες φανς στο Ολυμπιακο σταδιο όλες τις μεγαλες του επιτυχιες το καλοκαιρι του 2007, τότε που είχε έρθει για συναυλία για πρώτη και τελευταία φορά στην Ελλάδα ο Γιωργος. Ετσι τον αποκαλουσαμε εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ. Πρώτη φορά που ειπώθηκε το όνομα του σωστά σε συναυλία από κοινό όπως δήλωσε στη συναυλία.
Ειχε ακόμα πολλά να δωσει στη μουσική ποπ σκηνη που την υπηρέτησε απόλυτα πιστά και σοβαρά μέχρι τέλους. Θα μπορούσε να συνοδευε μουσικά και την υπολοιπη ζωη μου και να μην καταλαβαινα ότι περνάει ο καιρος αν και κάτι άλλο μάλλον θα με έκανε να το καταλάβω.
Ο χρόνος όμως κυλαει σα νερό και μαζί του παίρνει όλες τις στιγμές και τις μετατρέπει σε αναμνήσεις. Aλλά φτάνει η μελαγχολία. Η ζωή συνεχίζεται και σιγοτραγουδαώ στη μεσήλικη πια ζωή μου:

All we have to do now
Is take these lies and make them true somehow
All we have to see
Is that I don’t belong to you
And you don’t belong to me yea yea
Freedom
Freedom
Freedom

You’ve gotta give for what you take
Freedom
Freedom
Freedom
You’ve gotta give for what you take

5 επιτυχίες των 80s που μας θυμίζουν πάντα το καλοκαίρι

On the beach Chris Rea

Τι να πούμε τώρα για αυτήν την υπέροχη μελωδία..
Οι νότες του τραγουδιού του On the Beach από την βελούδινη « βραχνή» φωνή του Chris Rea έχουν γίνει συνώνυμες των beach bar, ακόμη ακουγεται φρέσκο !!
Boys of summer Don Henley

Ο πρώην front man τον Eagles ο Don Henley στην καρδιά των 80s το 1985 μας κέρδισε με το Boys of Summer τα παιδιά του Καλοκαιριού!
Paradise Sade

Aπλά η αγαπημενη μου..Αναμνήσεις απο το καλοκαίρι του 1988 στο νησι της Κερκυρας που παραθέριζα όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια..Και σήμερα και για πάντα θα ειναι διαχρονικό!
Sunshine reggae Laid Back

Νωχελικη μελωδία όπως ειναι και ενα καλοκαίρι ραστώνης
La isla bonita Madonna

Τα λόγια ειναι περιττά.
Tropical the island breeze
All of nature wild and free
This is where I long to be
La isla bonita..
Εσάς ποιά τραγούδια σας θυμίζουν καλοκαίρι απο τα 80ies?

The sensitive kind: J J Cale kind

http://www.youtube.com/watch?v=44J0KtoP3js

Είναι μερικα χρονια που ακουσα για πρωτη φορα τη μουσικη του J J Cale. Το πρωτο τραγουδι που ακουσα ηταν το “sensitive kind” μια πολύ απαλη countryblues μπαλαντα που πραγματικα με αγγιξε από την πρωτη στιγμη οχι μονο για τη μουσικη αλλα και για το στιχο της. Καποια στιγμη αγορασα ενα cd με επιτυχιες του, που με συντροφεψε μοναδικα σε road trips. 

Το “cocaine” και το “after midnight” μεγαλες επιτυχιες του Εric Clapton ηταν δικα του τραγουδια. “Ειμαι ανθρωπος των παρασκηνιων, δεν ειμαι γνωστο ονομα, ο κοσμος εχει ακουσει τη μουσικη μου αλλα όλα όλα τα διασημα τραγουδια εγιναν διασημα από καποιον άλλο, όμως αυτος ηταν ο στοχος μου» εχει δηλωσει ο ιδιος σε δημοσιογραφους. Ηταν ανθρωπος χαμηλων τονων, ευαiσθητος ανθρωπος κι εχει επηρεασει με τη μουσικη του πολλους καλλιτεχνες. Ο Neil Young εχει πει για εκεινον ότι το παιξιμο της κιθαρας του ηταν ευαισθητο και συναμα δυνατο, και ηταν κατι που του εβγαινε αβιαστα.

Πιστευω οσοι γνωριζουν τη μουσικη του, θα τον θυμουνται γι’ αυτό ακριβως το χαλαρο παιξιμο στην κιθαρα του και τη μουρμουριστη του φωνη. Σπανιο για καλλιτεχνη να είναι τοσο λιτος, απεριττος, μπροστα σε ολους αυτους τους προβολεις της μουσικης σκηνης. Εφυγε από καρδιακη προσβολη,- “απαλα” θα ελεγα- στα 74 του χρονια στις 26/7/13.

 http://www.youtube.com/watch?v=ruW0qpIbRpE

Is it a crime- The Performance

Σημερα συνειδητοιησα οτι Ενα ειναι το καψουροταγουδο: Is it a crime by Sade Adu

Η δε ερμηνεια σε αυτο το live ειναι καθηλωτικη, “μπαινεις” στο mood ….και τι φωνη…

Αφεθειτε στο λικνιστικο ηχο του Mulatu Astatke

Οσοι εχετε δει την ταινια «broken flowers» θα θυμειτε αμεσως τη μουσικη αυτη. Η ταινια διηγοταν νωχελικα τη ζωη ενος μεσηλικα Δον Ζουαν που αφου ελαβε ενα γραμμα απο μια πρωην του που ελεγε οτι ειχε ενα γιο μαζι του, αποφασιζει να επισκεφτει ολες τις πρωην του για να μαθει την αληθεια. Η ταινια για μενα ηταν κομμενη και ραμμενη στο Βill Μurrey και ηταν μια ευκαιρια να ανακαλυψουμε την Αφρο-τζαζ απο αυτο το φοβερο Αιθιοπα μουσικο.
Καλη ακροαση!

And then…what?

And then, and then
and then it will be like dying
Fall down, never arrive
and then, and then it will be like to burn
in the hell that imprisons
And if I call you my love
you don’t laugh if I call you my love
And then, and then
and then it will be like dying
the night, the night that never passes
and then, and then it will be like going mad
in the emptiness that abandones
And if I call you my love
You don’t laugh if I call you my love
Love that doesn’t fly
that touches your face and leaves you
Love that is asking
that makes you breath and then it kill you
and then, and then it forgets you
it sets you free and then, and then
night that never passes
night that never passes
And then, and then
and then it will be like disappearing
into emptiness that never stops
and then, and then it will be like dying
if you want to go away
And if I call you my love
You don’t laugh if I call you my love
Love that doesn’t fly
that touches your face and leaves you
Love that is asking
that makes you breath and then it kill you
and then, and then it forgets you
it sets you free and then, and then
the night that never passes

My heart is broken

Don’t play that song for me
‘Cause it brings back memories
Of days that I once knew
The days that I spent with you
Oh no, don’t let him play it
It fills my heart with pain
Please stop it right away
I remember just-a what he said

He said darling, “Darling, I love you”
And I know that he lied
“Darling, I love you”
You know that you lied
“Darling, I love you”
You know that you lied, you lied,
You lied, lied, lied, lied (to me)

Hey Mr., don’t play it no more
Don’t play it no more
I can’t stand it, don’t play it no more
don’t play it no more, no more, no more

I Remember on our first date
He kissed me and he walked away
I was only seventeen
I didn’t think he could be so mean

He told me darling
“Darling, I love you”
Baby, baby you lied
“Darling, I need you”
Oooooh you lied
“Darling, I love you”
You know that you lied, lied, lied (to me)

Ohh darling
“Darling, I love you”
You know that you lied
“Darling I need you”
You know I know you lied
“Darling, I love you:
Darling you lied, you lied, you lied
Oooh you lied to me
Don’t play it no more
I can’t stand it
Don’t play it no more

Don’t play that song for me” sings Aretha Franklin “cause it brings up memories…”
Ποσες φορες εχουμε αισθανθει οπως μας περιγραφει το τραγουδι αυτο..που νιωθουμε οτι προδοθηκαμε απο τους αγαπημενους μας, οτι δωσαμε περισσοτερα απο οσα επρεπε, που εκφρασαμε ολη μας τη ψυχη και μας τραβηξαν το χαλι κατω απο τα ποδια, που απο εδω και περα δεν θα κανουμε το ιδιο λαθος, δεν θα εκτεθουμε ξανα, θα μετραμε τις κινησεις μας, θα μπουμε στη λογικη του υπολογιζειν ….
Κι ομως θα πρεπει να νιωσουμε ευλογημενοι που μπορεσαμε να υποστηριξουμε την αληθεια μας, που αναδειξαμε τον καλυτερο εαυτο μας, που μπορεσαμε και επικοινωνησαμε και βιωσαμε ολη αυτη την αγαπη…
Κι υστερα να προχωραμε. Ολοκληρωθηκε ενας κυκλος και παμε παρακατω. Το να προσκαλλαμε σε κατι δειχνει οτι ειμαστε χλιαροι, οτι δεν εχουμε ζησει καθολου τη ζωη μας. Και ολη η ουσια ειναι να τη γλενταμε, να μην κλεινομαστε. Και σιγουρα παντα υπαρχει κατι ακομα καλυτερο που υπαρχει μεσα μας αλλα δεν του δωσαμε ακομα την ευκαρια να αναδειχθει κι ισως τωρα να ειναι η στιγμη.
Ηρθε λοιπον η ωρα που θα δωσουμε τελος στο παλιο και σιγα-σιγα θα φτιαξουμε χωρο για το καινουργιο. Γιατι το καινουργιο βρισκεται παντα εκει, μα δεν εχουμε κανει χωρο για να ερθει. Ο επισκεπτης εχει ερθει, αλλα ο οικοδεσποτης δεν ειναι ετοιμος.
Ας γινουμε λοιπον οικοδεσποτες και ας υποδεχτουμε την καθε νεα εμπειρια. Ετσι μονο εχουμε πραγματικα κατανοησει, κι ειμαστε πλεον διαυγεις.

Tsuyoshi Yamamoto trio

Ακουω πολυ τελευταια jazz απο ενα διαδικτυακο ραδιοφωνο το jazzradio.com. Πολυ εξυπνα λοιπον, επειδη ακριβως η jazz ειναι απεριοριστη για να καλυψει ο σταθμος τα διαφορα γουστα και τις διαθεσεις μας, δινει τη δυνατοτητα επιλογης μεσα απο 31 διαφορετικα καναλια.

Κολλημενη σχεδον μονιμα στη mellow jazz ακουω το κομματι “angel eyes” απο τον Ιαπωνα πιανιστα Tsuyoshi Yamamoto και μου εκανε εντυπωση η φυσικοτητα και απλοτητα με την οποια επαιζε, σαν ενα ρυακι που ρεει. Μπαινω στο youtube και τον εντοπιζω και ακουω τη δικη του εκτελεση σε ενα κομματι που μου αρεσει πολυ το “Misty”. Mαγευτηκα, νομιζω η καλυτερη ορχηστρικη εκτελεση που γνωριζω.

Ψαχνω τη βιογραφια του στο google και σχεδον σε ολα τα links γραφουν οτι περιμενουν να κανει καποιος upload της βιογραφιας του??…Μονο λιγες αραδες υπαρχουν στο link του lastfm.

Οπως και να χει αξιζει να τον ακουσει κανεις. Σε χαλαρωνει πραγματικα..

 http://www.youtube.com/watch?v=Vrm7tHZ9Ayk