Το σύνδρομο της “ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας”

Oταν λεμε “ειμαστε μια πολύ καλή» οικογένεια ή «είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβεται η εξής διευκρίνιση-απειλή:
«Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος – ώριμος να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν οι γονείς τα μικρότερα ηλικιακά μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται.
Στην σημερινή Ελλάδα, οι γονείς της «καλής» οικογένειας διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους.
Η αυτονόμηση αποκλείεται ως δυνατότητα.
Γεμάτη η Ελλάδα από «δεμένες» οικογένειες, από “παιδιά” 20, 30, 40, 50 και άνω χρονών που συμβιώνουν συναισθηματικά και κυριολεκτικά -σε κάποιο διαμέρισμα της ίδιας, ιδιόκτητης πολυκατοικίας, με κάτοχο την οικογένεια καταγωγής τους.
“Παιδιά” που αρνούνται να σχετισθούν αυθεντικά με τους γονείς τους, επιλέγοντας την υποκριτική δοσοληψία υλικών αγαθών, ως προκάλυμμα της σιωπηλής & άρρητης συμφωνίας του αμοιβαίου ψυχικού βολέματος.
Νέοι που αρνούνται να γίνουν υγιείς ενήλικες, προτάσσοντας την ενοχή -μήπως με την διεκδίκηση της ελευθερίας τους βλάψουν τους «καλούς» τους γονείς- ως άλλοθι και προκάλυμμα φόβου.
Επιλέγουν μια από τις δύο εκδοχές του δίπολου της συναισθηματικής ανωριμότητας –την υποταγή ή την αναρχία- διστάζοντας ψυχικά να αυτενεργήσουν μπρος τον κίνδυνο της υπαρξιακής μοναξιάς.
Συνήθως, προέχουν αξιολογικά οι ανάγκες της ελληνίδας μητέρας, που δεν καλύπτονται από την συναισθηματική παρουσία του πατέρα – συζύγου.
Οι μητέρες αρνούμενες να εγκαταλειφθούν από το παιδί, επειδή το επιλέγουν ως συναισθηματικό σύντροφο, προβάλλουν σε κείνο την δική τους υποσυνείδητη –ή ενσυνείδητη- επιθυμία ως ανάγκη του παιδιού, ενώ το δικό τους αίτημα το βαφτίζουν «αγάπη»:
«Μας έχει ανάγκη βλέπεις, μας λατρεύει το παιδί .Δεν θέλει να φύγει από κοντά μας».
Πώς όμως ένα παιδί που έμαθε να επιλέγει ως «φίλο» τον πατέρα ή την μητέρα του μπορεί να αποφασίσει να αποχτήσει εραστή και σύντροφο όταν έρθει η εποχή γι’ αυτό;…
Έτσι, τα παιδιά επιλέγουν να συμβιώνουν με τους γονείς, κυριολεκτικά ή συναισθηματικά, μέχρι ιδιαίτερα μεγάλες ηλικίες. Ακόμα κι όταν αποκτούν σύζυγο, σχεδόν ποτέ δεν απεκδύονται της συναισθηματικής τους εξάρτησης από την οικογένεια της καταγωγής τους, ώστε να επενδύσουν στην καινούργια.
Μέσα από την ανεπίγνωστή τους προσπάθεια να βιώσουν συναισθηματικά την ασφάλεια της αγάπης, οι γονείς διεκδικούν από τα παιδιά τους να γίνουν «σύντροφοι» του πατέρα ή της μητέρας, «θεραπευτές» της οικογένειας, «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της, ή καλούνται να βάλουν σε τάξη την «οικογενειακή αταξία». Ανώριμοι δηλαδή συναισθηματικά γονείς ψάχνουν ενήλικους – αλλά συναισθηματικά παιδιά- για να τους «νταντέψουν».
Με τον παραπάνω τρόπο, δυστυχισμένοι και ανώριμοι γονείς κατασκευάζουν δυστυχισμένα και ανώριμα παιδιά, που, με την σειρά τους, -αν δεν σπάσουν την αλυσίδα- αναπαράγουν με τα δικά τους παιδιά τον κύκλο του εγκλεισμού στην ανωριμότητα.
Γονείς που πνιγμένοι, από πάντα, πριν καν γίνουν γονείς, μέσα στην ανεπίγνωστή τους υπαρξιακή ραθυμία και αδιέξοδο, αδυνατούν να τοποθετηθούν αυτόνομα στην προσωπική τους ζωή αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ψυχικής τους τεμπελιάς κι απραξίας, της φοβικής τους στάσης απέναντι στην ατομική τους ζωή κι ελευθερία.
Μεταθέτουν ασυνείδητα την –πολύ πιο επώδυνη- διαδικασία αναζήτησης προσωπικού νοήματος στην υποκατάστατη ανάγκη για υπερ-έλεγχο των δεκτικών παιδιών τους.
Γονείς –και παιδιά- που αρνούμενοι να μεγαλώσουν, τελικά αποποιούνται το δυναμικό  που κρύβει η ψυχή τους και μενουν στάσιμοι, καταπιεσμενοι, και με την απορία τι είναι ζωη ..

-via enallakitikidrasi-

7 τρόποι να προστατεύσετε τα όρια σας

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές, με τις οποίες μπορούμε να προστατέψουμε την εσωτερική μας ενέργεια και να τονώσουμε την προσωπική μας οριοθέτηση απέναντι στις διάφορες καταστάσεις και στους ανθρώπους. Είναι κρίμα καθημερινά να σπαταλάτε περισσότερα απ’ όσα αντέχετε συναισθήματα και στο τέλος να μην υπάρχουν μέσα σας ψυχικά αποθέματα. Ποιες είναι αυτές οι τεχνικές;

Εντοπίστε ποιοι από τους ανθρώπους, που σας περιβάλλουν, σας «στεγνώνουν» ψυχικά και ποιοι σας εμπνέουν.

Στον φιλικό σας κύκλο, στην δουλειά σας, στην γειτονιά που μένετε, στον κύκλο των συγγενών σας, σίγουρα θα υπάρχουν εκείνοι που με την παρέα τους θα σας γεμίζουν με θετικά και αισιόδοξα συναισθήματα και εκείνοι που θα σας φορτίζουν με ό,τι αρνητικό υπάρχει στον συναισθηματικό τους κόσμο. Κάντε μία λίστα με όλα αυτά τα άτομα και φροντίστε να εκτίθεστε περισσότερο στην ατμόσφαιρα, που σας προσφέρει ανακούφιση, χαλάρωση και δύναμη. Απομακρυνθείτε από τις συζητήσεις, που σας τεντώνουν ψυχικά και σας αποδυναμώνουν.

Εντοπίστε τις σχέσεις, που σας κουράζουν και σας αποδυναμώνουν και κατανοήστε τι είναι αυτό που κάνατε και τα όρια σας έχουν παραβιαστεί.

Για παράδειγμα: Μπορεί να σας πιέζει η συναναστροφή με ένα άτομο και να νομίζετε, ότι φταίει εκείνο ή η κατάσταση. Αναρωτηθείτε, μήπως και εσείς οι ίδιοι έχετε με την δική σας συγκατάθεση εμπλακεί σε κάτι, που δεν σας χαροποιούσε από την αρχή και δεν το κάνατε ξεκάθαρο στον εαυτό σας φοβούμενοι να μην απογοητεύσετε και να μην στεναχωρήσετε το άτομο, που έχετε απέναντι σας. Με αυτόν τον τρόπο χάνετε και εσείς, χάνουν και οι άλλοι.

Όταν βρεθείτε μπροστά από μία πρόταση ή εντολή, προτού δεσμευτείτε, ρωτήστε την ψυχή και το σώμα σας εάν πραγματικά το θέλετε.

Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να αποκτήσετε καλή σχέση με την εσωτερική σας φωνή. Να την καταλαβαίνετε περισσότερο, να πιάνετε τα σημάδια που σας δίνει και στη συνέχεια να εξασκηθείτε στο να λέτε και «όχι» σε ό,τι δεν σας ενδιαφέρει.

Όταν νιώσετε τον εαυτό σας να ξεφεύγει με την υπερβολική και αλόγιστη κατανάλωση πραγμάτων, που σας κάνουν κακό (όπως φαγητό, αλκοόλ, ψώνια), προσπαθήστε να βρείτε την πηγή αυτής της έντονης παρόρμησης.

Μην μείνετε μόνο στο πόσο έχουν αδειάσει οι τσέπες σας και στο πόσα παραπανίσια κιλά έχετε πάρει. Κάτι σας έχει οδηγήσει στο να ξεφύγετε και να χάσετε την ισορροπία σας. Αυτό είναι που πρέπει να εντοπίσετε, για να το λύσετε και να το αποφύγετε στο μέλλον. Σίγουρα, υπάρχει ζήτημα συναισθηματικού κενού. Εάν δεν το γεμίσετε, πάλι θα καταλήξετε σε ακρότητες, που θα σας βγουν σε κακό.

Παρατηρήστε τις σχέσεις, που διατηρείτε αυτήν την περίοδο και δεν σας κάνουν ευτυχισμένους και ξεκινήστε να τις διαγράφετε σιγά σιγά.

Όταν έχετε σχέση με ανθρώπους, που σας καταπιέζουν, σας στεναχωρούν και σας κάνουν τη ζωή σας δύσκολη ….για ποιον λόγο συντηρείτε την συναναστροφή μαζί τους; Σιγουρευτείτε, ότι έχετε δώσει τις ευκαιρίες που θέλατε και εφόσον είναι βέβαιο, ότι ο άλλος δεν ανταποκρίνεται στις προσωπικές σας ανάγκες και επιθυμίες, τότε μάθετε να γυρνάτε σελίδα και πλευρό.

Κατανοήστε την διαφορά, που υπάρχει, ανάμεσα στην «υποχρέωση» και στον αυθεντικό ενθουσιασμό.

Πολλοί άνθρωποι δεσμεύονται συναισθηματικά κάτω από το πρίσμα μίας «υποχρέωσης», χωρίς να αντιληφθούν ότι η υποχρέωση μπλοκάρει την ευκαιρία. Πως μπορούν οι ευκαιρίες, οι καταπληκτικές εμπειρίες και η έμπνευση να μας συναντήσει, εάν χάνουμε τον χρόνο μας και σπαταλάμε την εσωτερική μας ενέργεια σε καταστάσεις, που δεν μας κάνουν χαρούμενους, αλλά τις ανεχόμαστε γιατί αισθανόμαστε υποχρεωμένοι;

Ξεκαθαρίστε μέσα σας πως θα θέλατε να είναι η ζωή σας, για να νιώθετε καλά με τον εαυτό σας.

Καταγράψτε πως θα ήταν η ζωή σας χαρίζοντας σας ένα σταθερό χαμόγελο στα χείλη σας. Με τι δραστηριότητες θα θέλατε να καταπιαστείτε; Ποια θα ήταν τα άτομα, που θα θέλατε να σας περιτριγυρίζουν; Αφού το κάνετε αυτό, καταγράψτε τα άτομα και τις ασχολίες, που αυτή την στιγμή σας περιορίζουν, σας μπλοκάρουν και σας ασφυκτιούν. Κάντε κάτι τώρα!

Ξεκαθαρίστε την ζωή σας και γεμίστε την με πράγματα και ανθρώπους, που σας ωφελούν!

Μπορείτε να αλλάξετε την ζωή σας σε κάτι που ταιριάζει περισσότερο σε εσάς τους ίδιους και όχι σε κάτι, που είναι κοινωνικά αρεστό. Έχετε γεννηθεί για κάποιον λόγο και όλοι σας χρειάζονται στην καλύτερη σας εκδοχή. Είναι προς το συμφέρον όλων και κυρίως το δικό σας, να ξεκουράζεστε, να κάνετε πράγματα που σας χαροποιούν και να συναναστρέφεστε με άτομα που σας αγαπούν. Κάνοντας όλα αυτά δεν γίνεστε εγωκεντρικοί, απλά φροντίζετε τον εαυτό σας.

 

 

 

 

Αλλαγή αντιμετώπισης των πραγμάτων

Ένα είδος θεραπείας που ονομάζεται Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) -η οποία επικεντρώνεται στην αλλαγή της συμπεριφοράς, αντί για συνομιλίες σχετικά με την παιδική ηλικία, για παράδειγμα- μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό ενισχυτικό ή ακόμη και να υποκαταστήσει τα φάρμακα.

Η θεραπεία αυτή εστιάζεται σε αυτό που φαίνεται να κάνετε και να σκέφτεστε και το οποίο σας δημιουργεί κατάθλιψη. Μερικές από τις πρακτικές της μπορούν να πραγματοποιηθούν στο σπίτι, χωρίς ειδική εκπαίδευση.

Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να σταματήσετε να σκέφτεστε αρνητικά…

Μην καταστροφολογείτε

Ένας τρόπος για να σαμποτάρετε τον εαυτό σας είναι να πάρετε ένα μόνο συμβάν και να το αντιμετωπίσετε ως μια συνεχή πηγή αρνητικότητας. Αυτό το συνηθίζουν πολλοί άνεργοι που, ενώ μπορεί να έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, προσωποποιούν το γεγονός.

Είναι επίσης ανθυγιεινό να καταστροφολογείτε και να επικεντρώνεστε πάντα στα αρνητικά που έχουν συμβεί ή πρόκειται να συμβούν. Για παράδειγμα, μην αφήνετε τις ανησυχίες για τα οικονομικά σας να σας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι σύντομα θα είστε άστεγοι.

Αντί να σκέφτεστε, «δε θα βρω ποτέ άλλη δουλειά», προσπαθήστε να πείτε στον εαυτό σας: «Θα ξαναβρώ σύντομα άλλη δουλειά. Απλά μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο».

Σταματήστε να μουρμουρίζετε

Μαλώνετε με κάποιον συνάδελφο ή διαφωνείτε με έναν φίλο και μετά το σκέφτεστε συνεχώς, μεγεθύνοντας το θυμό, το άγχος και τη λύπη σας που σχετίζεται με τη μνήμη; Το να σκέφτεστε και να ξανασκέφτεστε τα αρνητικά γεγονότα, συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσετε ή να παραμείνετε σε κατάθλιψη.
Προσπαθήστε να αποσπάσετε τη σκέψη σας από αρνητικά γεγονότα, βάζοντας στο μυαλό σας κάτι πιο ευχάριστο.

Ξεκουράστε την… κρυστάλλινη σφαίρα σας

Πολύ λίγοι (αν υπάρχουν) από εμάς μπορούν να… προβλέψουν το μέλλον. Όμως, οι καταθλιπτικοί είναι συχνά πεισμένοι πως ξέρουν τι θα συμβεί κάποια στιγμή στο μέλλον. Και είναι συνήθως κακό, αν όχι εντελώς καταστροφικό. Ευτυχώς, οι ολέθριες προβλέψεις τους, σπάνια γίνονται πραγματικότητα.

Προσπαθήστε να μείνετε στο παρόν. Είναι πολύ πιο εύκολο να το διαχειριστείτε και λιγότερο πιθανό να χάσετε τον έλεγχο.

Μην «κολλάτε» στο παρελθόν

Δεν έχει κανένα νόημα να λέτε στον εαυτό σας ότι θα έπρεπε να είχατε κάνει αυτό ή θα έπρεπε να είχατε κάνει το άλλο. Δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, αλλά μπορείτε να ζήσετε στο παρόν.

Δεχτείτε ότι έχετε πάρει τις καλύτερες αποφάσεις που θα μπορούσατε, δεδομένων των καταστάσεων τότε που τις πήρατε. Εκ των υστέρων τα πράγματα δείχνουν πάντα διαφορετικά, οπότε καλύτερα να προσπαθήσετε να το αφήσετε και να μην μετανιώνετε. Το να σκέφτεστε αρνητικά για το παρελθόν, μπορεί να σας δημιουργήσει άγχος, όπως ακριβώς και για το μέλλον.

Μιλήστε με άλλους ανθρώπους

Ένα χαρακτηριστικό της κατάθλιψης είναι η απομόνωση. Και μπορεί να συμβεί εύκολα, αν δεν εργάζεστε, ή αποφεύγετε τους ανθρώπους επειδή είστε πιεσμένοι. Αλλά το να έχετε έναν κοινωνικό κύκλο, είναι μια ευκαιρία για να λάβετε υποστήριξη, ίσως ακόμα και από ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια ή σε παρόμοια κατάσταση.
Μόλις αρχίσετε να ξαναβρίσκεστε με ανθρώπους, θα δείτε ότι μπορούν να σας καταλάβουν ή να σας ενθαρρύνουν. Η παραμονή στο σπίτι θα μεγεθύνει την κατάθλιψή σας.

Μείνετε σε μια ρουτίνα

Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει ιδιαίτερα, φροντίστε να ξυπνάτε μια συγκεκριμένη ώρα, να τρώτε την ίδια ώρα κάθε μέρα (ακόμα κι αν δεν πεινάτε) και αποφύγετε να χαλαρώνετε στον καναπέ κατά τη διάρκεια της ημέρας για να μπορείτε να κοιμάστε καλά τη νύχτα.

Τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη τείνουν να τρώνε ή να κοιμούνται άστατες ώρες. Ακόμα και αν είστε άνεργοι ή αισθάνεστε άσχημα, είναι πολύ σημαντικό να καθιερώσετε μια καθημερινή ρουτίνα όσο καλύτερα μπορείτε. Αυτό θα σας δώσει μια αίσθηση κανονικότητας που μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης. Εάν μπορείτε να συμπεριλάβετε την κοινωνικοποίηση στη ρουτίνα σας, τόσο το καλύτερο.

Αποφύγετε τις ακραίες σκέψεις

Το μαύρο και το άσπρο είναι καλά για τις… ζέβρες, αλλά όχι για τις σκέψεις. Οι καταθλιπτικοί άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται ακραία: «Είμαι χαμένος», «Κανείς δεν μ ‘αγαπάει», «Ποτέ δεν θα βρω δουλειά». Αλλά τέτοιες σκέψεις μπορεί να σας κάνουν πολύ κακό.

Προσπαθήστε να σκεφτείτε σε αποχρώσεις του… γκρι, λένε οι ειδικοί. Αντί του «κανείς δεν με αγαπάει», προσπαθήστε να σκεφτείτε: «πολλοί άνθρωποι, (αν όχι όλοι) με αγαπούν».

Η πραγματικότητα ελέγχει τις σκέψεις σας
Εάν είστε καταθλιπτικοί, θα έχετε σίγουρα αρνητικές σκέψεις. Ωστόσο αυτές, σπάνια συμβαίνουν στην πραγματικότητα.

Μόλις εντοπίσετε μια αρνητική σκέψη, ρωτήστε τον εαυτό σας, «Πού είναι η απόδειξη ότι είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στη γη;» Μάλλον δεν θα υπάρχει. Δεν μπορείτε να φέρνετε συνεχώς στο μυαλό σας τέτοιες σκέψεις και να πιστεύετε πως είναι αληθινές. Θα πρέπει να καταλήξετε σε κάποια αδιάσειστα στοιχεία. Και αν ανησυχείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας, τότε αυτό που έχετε να κάνετε είναι να τους ρωτήσετε.

Βάλτε έξυπνους στόχους

Επιλέξτε μερικoύς απλούς, σαφείς στόχους που μπορείτε εύκολα να ρυθμίσετε και να ακολουθήσετε. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να είναι «έξυπνοι», που σημαίνει «συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, εφικτοί, περιορισμένης χρονικής διάρκειας και να περιλαμβάνουν επιβράβευση.

Έτσι, για παράδειγμα, το να αποφασίσετε ότι θα έχετε βρει δουλειά μέχρι το τέλος της εβδομάδας, δεν είναι ρεαλιστικό. Αλλά το να αποφασίσετε ότι θα στείλετε 10 βιογραφικά μέχρι το τέλος της εβδομάδας, είναι «έξυπνος» στόχος.

Προσποιηθείτε λίγο

Γράψτε όλα τα πράγματα που σας αρέσουν, αλλά έχετε σταματήσει να τα κάνετε γιατί είστε λυπημένοι και έχετε κατάθλιψη. Αυτά μπορεί να είναι το να πηγαίνετε σινεμά, να έχετε κοινωνικές συναναστροφές με φίλους, ή απλά για καφέ και εφημερίδα.

Στη συνέχεια, προσπαθήστε να επανεντάξετε τις εν λόγω δραστηριότητες στη ζωή σας, ακόμα κι αν δεν αισθάνεστε καμία όρεξη. Επίσης, επικεντρωθείτε σε εργασίες που μπορεί να σας δώσουν μια αίσθηση κυριαρχίας ή ολοκλήρωσης, είτε πρόκειται για την τακτοποίηση του σπιτιού σας ή την πληρωμή των λογαριασμών.
Μην αρνείστε την κατάθλιψη

Εάν δεν είστε καλά, το να το αρνείστε, θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μερικοί άνθρωποι δεν δέχονται ότι είναι καταθλιπτικοί και τιμωρούν τον εαυτό τους νομίζοντας ότι είναι τρελοί ή αδύναμοι. Αυτό μπορεί να σας οδηγήσει μόνο βαθύτερα στην κατάθλιψη, ενώ η αποδοχή μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο.

Σε γενικές γραμμές, γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας ότι έχετε κατάθλιψη, μπορεί να σας επιτρέψει να λάβετε μέτρα για να είστε καλύτερα ή να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία, παρά να προσποιείστε ότι όλα είναι καλά.

Φερθείτε καλά στον εαυτό σας

Αναλογιστείτε τι εικόνα έχετε, όταν κάνετε σκέψεις ή μιλάτε για τον εαυτό σας και συγκρίνετέ την με τον τρόπο που μιλάτε για όλους τους άλλους. Αν υπάρχει αναντιστοιχία, προσπαθήστε να είστε πιο ευγενικοί με τον εαυτό σας.

Συχνά είμαστε καλοί για όλους τους άλλους, αλλά όχι για εμάς του ίδιους. Θα ήταν προτιμότερο λοιπόν να χρησιμοποιούμε ένα ενιαίο πρότυπο.

-via enallaktikidrasi-