Μοίρα, Πεπρωμένο ή Ελεύθερη βούληση;

Ανάρτησα αυτό το παρακάτω άρθρο που το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον και το μοιράζομαι μαζί σας.

Ίσως αρκετοί από εμάς να έχουμε αναρωτηθεί…Τι θα γινόταν αν;;;; Ή βρέθηκα στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή ή πως θα είχε εξελιχθεί κάποια κατάσταση εάν είχα πάρει διαφορετική απόφαση, εάν είχα λειτουργήσει διαφορετικά….αν….αν….αν… Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε κάποιο γεγονός ως σύμπτωση, ως τυχαίο ή μοιραίο. Είναι όμως έτσι ή έτσι μάθαμε να χαρακτηρίζουμε οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας; Πολλοί από εμάς όταν βιώνουμε μια δύσκολη κατάσταση συνηθίζουμε να λέμε: «Τι να κάνω; έτσι ήταν γραφτό να γίνει». Ή όταν μας συμβαίνει κάτι ευχάριστο συνηθίζουμε να λέμε «Είχα τύχη βουνό»! Πόση αλήθεια όμως κρύβουν αυτές οι φράσεις; Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι, ανεξάρτητα από το αν κάποιος το ονομάζει μοίρα, πεπρωμένο ή Κάρμα, το οποίο «εκδικείται» αν τα όρια παραβιαστούν ή τουλάχιστον ως έτσι το αντιλαμβανόμαστε, όταν δεν δείχνουμε τον απαιτούμενο σεβασμό στις σχέσεις μας ή στον εαυτό μας και αρκετές φορές δείχνει να γνωρίζει τι χρειαζόμαστε ή τι πρόκειται να χρειαστούμε για να αναπτυχθούμε ως άνθρωποι. Ας δούμε όμως τι είναι Μοίρα; «Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία οι Μοίρες ήσαν τρεις αλλά πολλές φορές παρουσιάζονται και σαν μια μοναδική τρισδιάστατη θεά. Οι Μοίρες κατοικούσαν σε μία λίμνη κοντά σε μία σπηλιά του Ουρανού. Ήσαν κλώστριες, αν και μόνο η μία από αυτές ονομάζεται Κλωθώ. Η δεύτερη ονομαζόταν «Λάχεσις» η απονέμουσα και η Τρίτη «Άτροπος» η αναπότρεπτη. Ο Όμηρος μιλάει για μία Μοίρα, μία δύσκολα υποφερτή και καταστροφική θεά που κλώθει. Αυτό που κλώθουν οι Μοίρες είναι οι μέρες της ζωής μας, από τις οποίες μία θα σταθεί η αναπότρεπτη μέρα του Θανάτου. Πόσο μάκρος θα έχει το νήμα κάθε θνητού εξαρτάται από αυτές. Ούτε και ο Δίας δεν μπορούσε να αλλάξει κάτι» H Μοίρα, προκαλεί φόβο, γιατί ο άνθρωπος έχει μία αίσθηση αδυναμίας, ανικανότητας ή ακόμη και ανεπάρκειας, χάνει την ικανότητά του να διαχειριστεί μία κρίση ή κάποιο δυσάρεστο γεγονός στη ζωή του και θεωρεί ότι δεν έχει καμία επιλογή. Μοίρα σημαίνει: Είναι γραμμένο. Κάτι το οποίο είναι γραμμένο από ένα αόρατο χέρι και που τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει είναι μία τρομακτική σκέψη. Υποδηλώνει όχι μόνο φόβο αλλά και αδυναμία αφού κάποιος άλλος ρυθμίζει τις καταστάσεις και τα γεγονότα στη ζωή μας, χωρίς να ενδιαφέρεται καθόλου για τις ελπίδες, τις προσδοκίες, τις επιθυμίες, την αγάπη, τα λάθη και τις παραλείψεις μας. Τότε τι αξία έχουν οι προσπάθειες του ατόμου για την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής του, του εαυτού του, της οικογενείας του αφού δεν μπορεί να αποφύγει αυτό που είναι γραμμένο;

Η λέξη Μοίρα δημιουργούσε και δημιουργεί ένα φόβο στους ανθρώπους και σε αρκετές περιπτώσεις αποφεύγουμε να την αναφέρουμε , ενώ αναφέρουμε πολύ πιο εύκολα τη λέξη Κάρμα. Ο νόμος του Κάρμα ή Νόμος της Επανάληψης ή του πεπρωμένου, είναι αυτός που συνδέει τις αιτίες με τα αποτελέσματα. Με ποιόν τρόπο όμως γίνεται αυτό; Η ζωή, μας έχει δείξει ότι όταν κάνουμε ένα λάθος, μας δίνει μία «περίοδο χάριτος». Ο επιεικής και υπομονετικός νόμος της επανάληψης ή Κάρμα μας δίνει την ευκαιρία να δοκιμάσουμε ξανά. Αν παρόλα αυτά εμείς συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη τότε ο Νόμος του Κάρμα είναι αμείλικτος. Συναντάμε συνεχώς πόνο, δυστυχία, αναποδιές και αναρωτιόμαστε γιατί να μας κυνηγάει η ατυχία και η γρουσουζιά. Όμως στην πραγματικότητα τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει. Δεν είναι ούτε γρουσουζιά ούτε ατυχία, απλά αγνοήσαμε τις ανώδυνες προειδοποιήσεις που μας είχαν δοθεί και με αυτόν τον τρόπο μας δίνετε η δυνατότητα να επανεκτιμήσουμε τις πράξεις μας έστω και μέσα από τον πόνο. Έτσι ο νόμος του πεπρωμένου μέσω των γεγονότων που «δήθεν τυχαία» μας συμβαίνουν, επί της ουσίας όμως εμείς τα έχουμε προκαλέσει, μας καθοδηγεί στον ορθό δρόμο για τη σωτηρία της ψυχής μας.

Κάποιες φορές θυμώνουμε με τις δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή μας, κατηγορούμε και αποδίδουμε ευθύνες στους άλλους για όλα όσα μας συμβαίνουν και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτε δεν συμβαίνει εκεί «έξω» χωρίς τη δική μου συμμετοχή. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι εμείς είμαστε το μοναδικό εμπόδιο και η αιτία κάθε δυσκολίας ή αποτυχίας που βιώνουμε. Εμείς έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Είναι αποτέλεσμα των δικών μας προηγούμενων σκέψεων φόβου, αμφιβολίας, ανησυχίας ή πόνου. Τα εμπόδια που συναντάμε δεν είναι τίποτε άλλο από την υλοποίηση των εσωτερικών μας φόβων και σκέψεων. Εμείς είμαστε και οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες των όσων συμβαίνουν στη ζωή μας. Πώς συμβαίνει αυτό; Κατά την πρώιμη παιδική μας ηλικία, όταν ακόμα δεν έχουμε αναπτύξει κριτικό νου, αποδεχθήκαμε πολλές συμπεριφορές, πεποιθήσεις, κρίσεις και αντιλήψεις του περιβάλλοντός μας και τις υιοθετήσαμε. Οι πεποιθήσεις αυτές βρίσκονται στον υποσυνείδητο νου μας και επηρεάζουν τη ζωή μας χωρίς πολλές φορές να το αντιλαμβανόμαστε συνειδητά. Σκεφθείτε κάποιον τομέα της ζωής σας που φέρνετε συνεχώς επαναλαμβανόμενα μοτίβα είτε αφορούν στον επαγγελματικό τομέα, είτε στον τομέα των σχέσεων, των συνεργασιών ή σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής σας. Αναρωτιέστε τότε πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό πάλι σε μένα, πόσο άτυχος ή άτυχη είμαι; Αφού εγώ δεν το θέλω αυτό…Εδώ χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν κάποιες περιοριστικές πεποιθήσεις στο υποσυνείδητό μας που εμποδίζουν την ανάπτυξή μας και το ευρύτερο καλό μας. Χρειάζεται να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και να αλλάξουμε τη ζωή μας αλλάζοντας τα αρνητικά μας πρότυπα και τις περιοριστικές πεποιθήσεις που υιοθετήσαμε από το περιβάλλον μας μέσω των πέντε αισθήσεων και που έχουν καταγραφεί στο υποσυνείδητό μας. Χρειάζεται απλά να επανατοποθετηθούμε, να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας και με καθαρότητα σκέψης να οδηγηθούμε σε νέες επιλογές που θα μας ωθήσουν να βαδίσουμε προς μία θετική κατεύθυνση.  Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει πλήρη ελευθερία να διαμορφώσει τη ζωή του. Εμείς οι ίδιοι είμαστε η «λύση» στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι υπάρχει κατάλληλος χρόνος για να προχωρήσουμε ή να μείνουμε λίγο πίσω πριν πάρουμε κάποιες αποφάσεις ή κάνουμε κάποιες ενέργειες λειτουργώντας μόνο με το ΕΓΩ ή παρορμητικά. Χρειάζεται να είμαστε παρόντες στο ΤΩΡΑ και όχι στο τι έγινε στο παρελθόν ή τι θα γίνει στο μέλλον. Το παρελθόν είναι χρήσιμο μόνο στο μέτρο που το χρησιμοποιούμε για να διδαχθούμε από τυχόν παραλείψεις ή λάθη και να εργαστούμε πάνω σε αυτά για να τα διορθώσουμε. Το μέλλον είναι αυτό που δημιουργούμε ΤΩΡΑ. Εάν πιστεύετε ότι η ψυχή πριν ενσαρκωθεί έχει επιλέξει τον τόπο, τους γονείς, τους συντρόφους, τους φίλους ή τι πρόκειται να βιώσει, αυτό δε σημαίνει ότι όλα είναι «γραμμένα». Εάν π.χ. έχω έρθει για να βιώσω μία εμπειρία φτώχειας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βιώνω φτώχεια σε όλη μου τη ζωή. Θα δω τι είναι αυτό που κάνω ή δεν κάνω και θα το αλλάξω. Δεν καταργείται η Ελευθερία της Βούλησης. Ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να δεχθεί ή να απορρίψει τις τάσεις μιας δεδομένης στιγμής ή περιόδου της ζωής του και να καθορίσει ο ίδιος το επίπεδο που θα εκδηλωθεί η κάθε εμπειρία του. Χρειάζεται να είναι ενήμερος για όλα όσα συμβαίνουν, να ζει στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, να κατανοεί ότι ο Νόμος της Επανάληψης δεν είναι εκδικητικός αλλά ευεργετικός και ότι έτσι του δίνεται η ευκαιρία να επανεξετάσει κάποιες καταστάσεις στη ζωή του, να διδαχθεί και να εξελιχθεί. Η επιλογή, βέβαια, στο δίλημμα Μοίρα, Πεπρωμένο ή Ελεύθερη βούληση είναι δική σας.

 

Πηγή: http://ellinika.omtimes.com, συγγραφέας Φαίδρα Θεοδώρου