Kάθε άνθρωπος, κάθε ενήλικας σε όποια φάση του κύκλου ζωής κι αν βρίσκεται, κρύβει βαθιά μέσα του ένα μικρό παιδί. Ένα παιδί που κατά περίσταση μπορεί να είναι πεισματάρικο, ανυπάκουο, απείθαρχο, θυμωμένο, θλιμμένο ή χαρούμενο, ενθουσιασμένο, ανώριμο, ανασφαλές, φοβισμένο… Κάποιοι ενήλικες αυτό το παιδί μέσα τους το κρατούν φιμωμένο, φυλακισμένο καλά, απαγορεύοντας του την παραμικρή έκφραση. Κάποιοι άλλοι πάλι αυτό το παιδί το αφήνουν ανεξέλεγκτο παντού και πάντα να εκφράζεται, να κάνει το δικό του, άσχετα από το αν ο χώρος και ο τόπος τη συγκεκριμένη στιγμή το επιτρέπουν και ουσιαστικά ποτέ δεν ενηλικώνεται. Αυτό το παιδί μέσα μας κουβαλάει μια προσωπική ιστορία, ένα παρελθόν, βιώματα, εμπειρίες, συναισθήματα (φανερά και καλά κρυμμένα), πρότυπα σχέσεων, συμπεριφορές. Αυτό το παρελθόν όμως επηρεάζει τη συμπεριφορά μας και τα συναισθήματά μας στο παρόν με τρόπους που οι ίδιοι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Κι όταν η προσωπική ιστορία κουβαλά ψυχικά τραύματα τότε όπως λέει ο Harvey Jackins, «Το άτομο.. αιχμάλωτο ενός παλιού πόνου λέει πράγματα που δεν έχουν σχέση, κάνει πράγματα που δεν έχουν αποτέλεσμα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μία κατάσταση, και υπομένει τρομερά αισθήματα που δεν έχουν σχέση με το παρόν».
Συνήθως οι άνθρωποι που απευθύνονται σε ψυχολόγους, ψυχιάτρους και πάσης φύσεως ειδικούς ψυχικής υγείας ανήκουν στην πρώτη κατηγορία αυτή που συνεχίζει να κακοποιεί μέσα της το παιδί, πνίγοντας την όποια έκφραση επιθυμίας και έχοντας σημαία κάθε πράξης και συμπεριφοράς: το σωστό, το καλό, το τέλειο. Το ρόλο του τιμωρού του κακού παιδιού τον υπηρετούν πια οι ίδιοι -ενήλικες, βασανίζουν τον εαυτό τους ενώ ως παιδιά τους τιμωρούσαν πρόσωπα κύρους γονιός, δάσκαλος κ.α. Όμως το βασανισμένο παιδί μέσα τους κάποια στιγμή επαναστατεί και δηλώνει την παρουσία του μέσα από συμπτώματα ( προβλήματα υγείας, ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, έντονο άγχος κ.α.) κι έρχεται αναγκαστικά η ώρα να χτυπήσουν την πόρτα του ειδικού.
Η δεύτερη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που αφήνουν το παιδί μέσα τους να φωνάζει αδιάκοπα τις επιθυμίες και ανάγκες του, λογικές και παράλογες, χωρίς όρια. Καταλήγουν όμως και πάλι ανικανοποίητοι ψυχικά γιατί οι υπερβολικές απαιτήσεις τους σχετικά με τα θέλω τους κουράζουν τους γύρω τους. Οι δικοί τους άνθρωποι τους χαρακτηρίζουν με φράσεις όπως: είναι ανώριμος/η, δεν καταλαβαίνει ότι δεν έχει μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις; είναι ανεύθυνος/η. Βασικό στοιχείο προσωπικότητας και συμπεριφοράς αυτών των ανθρώπων είναι ότι δεν αναγνωρίζουν ποτέ ότι κάνουν λάθος ή ότι έχουν άδικο. Πάντα το άδικο και το λάθος το έχουν οι άλλοι. Οι άνθρωποι έχουμε δύο πλευρές μια φωτεινή και μια σκοτεινή. Δεν μπορείς να επιλέξεις μόνο την μια, εξάλλου το φως είναι ορατό γιατί υπάρχει το αντίθετό του, το σκοτάδι. Το κλειδί εδώ είναι η επίγνωση της σκοτεινής πλευράς όχι η πλήρη άρνησή της. Με επίγνωση γινόμαστε πιο σοφοί στην κατανόηση και διαχείριση των συναισθημάτων μας. Με επίγνωση μπορείς να αποκτήσεις ψυχική ισορροπία χωρίς να καταλήγεις στο ένα ή στο άλλο άκρο. Γιατί όσο πιέζεις μέσα σου, το ήδη καταπιεσμένο παιδί τόσο αυτό αρρωσταίνει ψυχικά και σωματικά, όσο το αφήνεις χωρίς όριο τόσο πιο ανεύθυνο γίνεται. Η ισορροπία βρίσκεται κάπου στα μισά.
Ας προσέξουμε το παιδί που έχουμε μέσα μας. Ίσως και να έχουμε ξεχάσει με τα χρόνια την ύπαρξή του… ίσως να δυσκολευτούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί του…, ίσως η επικοινωνία να είναι αρχικά δύσκολη…όμως ετσι θα βρούμεε ξανά την αισιοδοξία, τον αυθορμητισμό, το χαμόγελο του μικρού παιδιού. Μπορείτε να ξεκινήσουμε να του αφήνουμε σιγά – σιγά λίγο χώρο και να του δίνουμε χρόνο, χωρίς φόβο, ώστε να αναπνέει ελεύθερα. Και με τον καιρό να ξαναχτίσουμε μια σχέση μαζί του. Ας κρατείσουμε λοιπόν ζωντανό το παιδί μέσα μας…
Χτες με πηρε τηλεφωνο μια φιλη μου απο τη χορωδια της Κηφισιας στην οποια ημουν μελος κι εγω για να μου πει οτι θα συμμετειχε η χορωδια σε 3 τραγουδια του Χρηστου Λεοντη και στο πιανο θα επαιζε ο μαεστρος μας στο πλαισιο των συναυλιων που γινονται αυτες τις μερες στο προαυλιο της ΕΡΤ. Η ΕΡΤ τελει υπο καταληψη μετα την αποφαση της κυβερνησης να κανουν μαζικη απολυση στους εργαζομενους και να συσταθει νεος σταθμος απο το Σεπτεμβριο και μου ειπε να συμμετεχω κι εγω.
Σκεφτηκα “ωραια αφορμη διαλεξα για να δω τους παλιους συνχορωδους και τον μαεστρο μας” αλλα ας παω. Δεν ειχα διαθεση να τραγουδησω ομως. Καναμε γυρω στο 20λεπτο για να βρουμε να παρκαρουμε μιας κι εκτος απο τον κοσμο που ειχε παει για την ΕΡΤ, ειχε και το ΠΑΜΕ συγκεντρωση στην πλατεια της Αγ. Παρασκευης. Προχωρησαμε στο προαυλιο οπου ειχαν συγκεντρωθει διαδηλωτες για να ακουσουν τη συναυλια. Εννοειται μυριζε τσικνα απο σουβλακι γιατι διαφοροι πλανοδιοι ειχαν μαζευτει στην εισοδο και εψηναν σουβλακια.
Μπηκαμε στο ραδιομεγαρο, πανικος απο κοσμο, πηγαμε στην υποδοχη και δωσαμε τα στοιχεια μας για να μπορεσουμε να παμε στο στουντιο οπου θα γινοταν η προβα της χορωδιας. Στο γκισε υπηρχαν αφισες κατα του κλεισιματος της ΕΡΤ και ενα προειδοποιητικο σημειωμα που ελεγε τι πρεπει να κανουμε σε περιπτωση επιθεσης των ΜΑτ με δακρυγονα.
Ανεβηκαμε στον πρωτο οροφο οπου θα γινοταν και η προβα και κατσαμε στο αναψυκτηριο που εκανε χρυσες δουλειες πραγματικα αφου ειχε ουρα απο κοσμο που περιμενε για να κολατσισει ενα σαντουιτς η μια πιτσα. Το κλιμα ηταν αποπνικτικο, θα ελεγα και αποχαυνωτικο λογω της ζεστης. Κοσμος πηγαινοερχοταν η ειχε κανει πηγαδακια η απλα περνουσε την ωρα του. Η προβα του Λεοντη ειχε ταχυτητα εξπρες μπορω να πω, ισα-ισα να συντονιστουν οι μουσικοι με τη χορωδια. Και μετα μια ατελειωτη αναμονη μεχρι να βγει η χορωδια μας αφου η προβλεπομενη ωρα που ηταν 22.00 για να εμφανιστει, πηγε μαυρα μεσανυχτα…
Μια υστατη προσπαθεια “εξεργεσης” του κοσμου τραβηγμενη απο τα μαλλια…Κι η χορωδια μου ηταν η πιο γλυκια “παραφωνια” στην ολη αυτη ασχημια που επικρατουσε
Ηρθε λοιπόν η ώρα να αποδειχθεί έμπρακτα η δύναμη της ανθρώπινης σκέψης. Εχουμε ακούσει την έκφραση “η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά». Τουλάχιστον, ελικοπτεράκια, αεροπλανάκια, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων. Πώς γίνονται όλα αυτά? Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν. Η ιδέα βασίστηκε στην «μετατροπή των ανθρωπίνων σκέψεων σε “wi-fi εντολές” που κατευθύνουν το ρομπότ (ελικοπτεράκι,σε πρώτη δοκιμή) μέσω ηλεκτροδίων που έχουν τοποθετηθεί στον εγκέφαλο αυτού που οδηγεί ή τηλεκατευθύνει το μηχάνημα,χωρίς remote control αλλά με σκέψεις μόνο. Κάτι δηλαδή σαν hands- free, wireless και voice-free robot που παίρνει σιωπηλά εντολές από τις σκέψεις του καλωδιωμένου. Η επιστημονική φαντασία είναι παιχνιδάκι στα χέρια της επιστημονικής πραγματικότητας λοιπόν, και οι ταινίες του Χόλυγουντ θα έχουν πολλά σενάρια να εμπλουτίσουν με τέτοιες εφαρμογές. Πετάει λοιπόν το ελικοπτεράκι? Πετάει! Δείτε το βίντεο το πρώτο νοο-κατευθυνόμενο ρομπότ σε «καλλιτεχνική» πτήση
http://www.youtube.com/watch?v=6LWz4qa2XQA Το ελικοπτεράκι, που στις πιλοτικές του πτήσεις κατά την διάρκεια των ερευνών, κατάφερε να κάνει ελιγμούς και σχέδια μέσα από τα μπαλόνια, όπως εντυπωσιακά φαίνεται στο βίντεο, δεν θυμίζει τίποτε το ιδιαίτερο αλλά ένα απλό, τηλεχειριζόμενο παιχνίδι της αγοράς. Ωστόσο, είναι όντως προγραμματισμένο να λαμβάνει σήματα από 64 ηλεκτρόδια που επεξεργάζονται τα σήματα του εγκεφάλου του ατόμου που επιλέγει να είναι ο «νοερός χειριστής». Μηχανολογικά το ελικοπτεράκι στηρίζεται στο μηχανισμό τεσσάρων λεπίδων. Η κάσκα με τα 64 ηλεκτρόδια, που φόρεσαν οι πέντε φοιτητές-εθελοντές που συμμετείχαν στις πρώτες δοκιμές, είναι ειδικά σχεδιασμένη με βάση τις αρχές της νευροκινητικής του εγκεφάλου, και στην ουσία καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα των σκέψεών. Στην επαναστατική δημοσίευση της μελέτης τους οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι «για πρώτη φορά, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ελέγχουν την πορεία της πτήσης του ρομπότ, χρησιμοποιώντας μόνο τις σκέψεις τους, οι οποίες κατά το επίτευγμα της έρευνας ανιχνεύονται με τις καταγραφές των κυμάτων του εγκεφάλου.» Σε προηγούμενη εργασία τους που είχε επίσης δημοσιευθεί οι ίδιοι επιστήμονες είχαν επιτύχει πάλι να πετάξουν αντίστοιχα μόνο με τις σκέψεις τους οι εθελοντές ένα ελικόπτερο, αλλά αυτό ήταν εικονικό ελικόπτερο σε οθόνη, και όχι αληθινό ρομποτάκι. Η επιτυχία του πειράματος, όπως σχολιάζεται επισήμως στην δημοσίευση της έρευνας στο Journal of Neural Engineering, αναμένεται να δώσει καρπούς και εφαρμογές, σε πολύ πιο ουσιαστικές ανάγκες της ζωής από τα τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια, όπως πχ. ρομποτικούς βραχίονες για ασθενείς με αναπηρίες ή νευρο-εκφυλιστικές διαταραχές. Το παραπάνω άρθρο μας καταδεικνυει πόσο παντοδύναμο εργαλείο ειναι ο εγκέφαλος μας. Και για να το πάμε όμως και λίγο παραπέρα. Οσο πιο θετική είναι η σκέψη μας, τόσο μεγαλύτερες δυνατότητες κρύβονται μέσα της.Με την σκέψη μας συνδεόμαστε με τον ζωτικό ηλεκτρισμό της ζωής. ‘Όταν οι σκέψεις μας είναι θετικές, έλκουν προς το μέρος τους ζωτικές δυνάμεις, αλλά όταν είναι αρνητικές, αυτές οι ζωτικές δυνάμεις διασκορπίζονται κι απομακρύνονται. Η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην σκέψη του. Ωστόσο, για να επιτύχουμε κάτι, δεν αρκεί η σκέψη μας να καταστεί θετική, αλλά πρέπει να είναι ταυτόχρονα και ενεργή.Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι ουσιαστικά αυτό το οποίο ζούμε. Η σκέψη μας επηρεάζει την συμπεριφορά μας, την διάθεση μας, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τις πράξεις και τις αντιδράσεις μας στο περιβάλλον. Άρα αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας είναι η ζωή μας η ίδια! Η δύναμη του μυαλού αποτελεί το δεύτερο δυνατότερο εργαλείο μας, μετά από την δύναμη της ψυχής. Ο άνθρωπος ειναι ψυχονοητικό ον. Βλεπουμε ομως ότι στην εποχή μας εχει κυριαρχήσει ο νους και έχει παραγκωνιστεί το συναίσθημα. Αρα πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεχτικοί για το τι σκεφτόμαστε και πως το σκεφτόμαστε! Γιατί το μυαλό μας λειτουργεί σαν μια μονάδα αναπαραγωγής εικόνας. Οι εικόνες που προέρχονται από την σκέψη μας, πολλές φορές παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μας και είτε μας φοβίζουν, είτε μας δίνουν την δύναμη να δημιουργήσουμε, είτε μας εμπνέουν, είτε μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Αν σκεφτόμαστε αρνητικά για τον ευατο μας ή τους γυρω μας αυτό εχει συνέπειες. Οι σκέψεις μας έχουν την ιδιότητα να περνούν και να αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας το οποίο μπορεί να επηρεάσει την συμπεριφορά μας και τις αντιδράσεις μας. Για να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε, ας εγκαταστήσουμε ένα καινούργιο λειτουργικό στον εγκέφαλο μας που θα τον κάνει να σκέφτεται πάντα θετικά, θα αγνοεί τους φόβους και δεν θα τους μετατρέπει σε εικόνες, θα αγνοεί τις κακές σκέψεις για πιθανές αποτυχίες και θα τις μετατρέπει σε μια μεγάλη εικόνα επιτυχίας και αυτοπεποίθησης. Στο χέρι μας είναι… ή μάλλον στο μυαλό μας.
sdbsdbhjsbhsefhjdcbdbcfjsdbfjsdbfjsΗρθε λοιπόν η ώρα να αποδειχθεί έμπρακτα η δύναμη της ανθρώπινης σκέψης. Εχουμε ακούσει την έκφραση “η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά». Τουλάχιστον, ελικοπτεράκια, αεροπλανάκια, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων. Πώς γίνονται όλα αυτά? Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν. Η ιδέα βασίστηκε στην «μετατροπή των ανθρωπίνων σκέψεων σε “wi-fi εντολές” που κατευθύνουν το ρομπότ (ελικοπτεράκι,σε πρώτη δοκιμή) μέσω ηλεκτροδίων που έχουν τοποθετηθεί στον εγκέφαλο αυτού που οδηγεί ή τηλεκατευθύνει το μηχάνημα,χωρίς remote control αλλά με σκέψεις μόνο. Κάτι δηλαδή σαν hands- free, wireless και voice-free robot που παίρνει σιωπηλά εντολές από τις σκέψεις του καλωδιωμένου. Η επιστημονική φαντασία είναι παιχνιδάκι στα χέρια της επιστημονικής πραγματικότητας λοιπόν, και οι ταινίες του Χόλυγουντ θα έχουν πολλά σενάρια να εμπλουτίσουν με τέτοιες εφαρμογές. Πετάει λοιπόν το ελικοπτεράκι? Πετάει! Δείτε το βίντεο το πρώτο νοο-κατευθυνόμενο ρομπότ σε «καλλιτεχνική» πτήση Το ελικοπτεράκι, που στις πιλοτικές του πτήσεις κατά την διάρκεια των ερευνών, κατάφερε να κάνει ελιγμούς και σχέδια μέσα από τα μπαλόνια, όπως εντυπωσιακά φαίνεται στο βίντεο, δεν θυμίζει τίποτε το ιδιαίτερο αλλά ένα απλό, τηλεχειριζόμενο παιχνίδι της αγοράς. Ωστόσο, είναι όντως προγραμματισμένο να λαμβάνει σήματα από 64 ηλεκτρόδια που επεξεργάζονται τα σήματα του εγκεφάλου του ατόμου που επιλέγει να είναι ο «νοερός χειριστής». Μηχανολογικά το ελικοπτεράκι στηρίζεται στο μηχανισμό τεσσάρων λεπίδων. Η κάσκα με τα 64 ηλεκτρόδια, που φόρεσαν οι πέντε φοιτητές-εθελοντές που συμμετείχαν στις πρώτες δοκιμές, είναι ειδικά σχεδιασμένη με βάση τις αρχές της νευροκινητικής του εγκεφάλου, και στην ουσία καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα των σκέψεών. Στην επαναστατική δημοσίευση της μελέτης τους οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι «για πρώτη φορά, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ελέγχουν την πορεία της πτήσης του ρομπότ, χρησιμοποιώντας μόνο τις σκέψεις τους, οι οποίες κατά το επίτευγμα της έρευνας ανιχνεύονται με τις καταγραφές των κυμάτων του εγκεφάλου.» Σε προηγούμενη εργασία τους που είχε επίσης δημοσιευθεί οι ίδιοι επιστήμονες είχαν επιτύχει πάλι να πετάξουν αντίστοιχα μόνο με τις σκέψεις τους οι εθελοντές ένα ελικόπτερο, αλλά αυτό ήταν εικονικό ελικόπτερο σε οθόνη, και όχι αληθινό ρομποτάκι. Η επιτυχία του πειράματος, όπως σχολιάζεται επισήμως στην δημοσίευση της έρευνας στο Journal of Neural Engineering, αναμένεται να δώσει καρπούς και εφαρμογές, σε πολύ πιο ουσιαστικές ανάγκες της ζωής από τα τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια, όπως πχ. ρομποτικούς βραχίονες για ασθενείς με αναπηρίες ή νευρο-εκφυλιστικές διαταραχές. Το παραπάνω άρθρο μας καταδεικνυει πόσο παντοδύναμο εργαλείο ειναι ο εγκέφαλος μας. Και για α το πάμε όμως και λίγο παραπέρα. Οσο πιο θετική είναι η σκέψη μας, τόσο μεγαλύτερες δυνατότητες κρύβονται μέσα της.Με την σκέψη μας συνδεόμαστε με τον ζωτικό ηλεκτρισμό της ζωής. ‘Όταν οι σκέψεις μας είναι θετικές, έλκουν προς το μέρος τους ζωτικές δυνάμεις, αλλά όταν είναι αρνητικές, αυτές οι ζωτικές δυνάμεις διασκορπίζονται κι απομακρύνονται. Η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην σκέψη του. Ωστόσο, για να επιτύχουμε κάτι, δεν αρκεί η σκέψη μας να καταστεί θετική, αλλά πρέπει να είναι ταυτόχρονα και ενεργή.Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι ουσιαστικά αυτό το οποίο ζούμε. Η σκέψη μας επηρεάζει την συμπεριφορά μας, την διάθεση μας, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τις πράξεις και τις αντιδράσεις μας στο περιβάλλον. Άρα αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας είναι η ζωή μας η ίδια! Η δύναμη του μυαλού αποτελεί το δεύτερο δυνατότερο εργαλείο μας, μετά από την δύναμη της ψυχής. Ο άνθρωπος ειναι ψυχονοητικό ον. Βλεπουμε ομως ότι στην εποχή μας εχει κυριαρχήσει ο νους και έχει παραγκωνιστεί το συναίσθημα. Αρα πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεχτικοί για το τι σκεφτόμαστε και πως το σκεφτόμαστε! Γιατί το μυαλό μας λειτουργεί σαν μια μονάδα αναπαραγωγής εικόνας. Οι εικόνες που προέρχονται από την σκέψη μας, πολλές φορές παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μας και είτε μας φοβίζουν, είτε μας δίνουν την δύναμη να δημιουργήσουμε, είτε μας εμπνέουν, είτε μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Αν σκεφτόμαστε αρνητικά για τον ευατο μας ή τους γυρω μας αυτό εχει συνέπειες. Οι σκέψεις μας έχουν την ιδιότητα να περνούν και να αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας το οποίο μπορεί να επηρεάσει την συμπεριφορά μας και τις αντιδράσεις μας. Για να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε, ας εγκαταστήσουμε ένα καινούργιο λειτουργικό στον εγκέφαλο μας που θα τον κάνει να σκέφτεται πάντα θετικά, θα αγνοεί τους φόβους και δεν θα τους μετατρέπει σε εικόνες, θα αγνοεί τις κακές σκέψεις για πιθανές αποτυχίες και θα τις μετατρέπει σε μια μεγάλη εικόνα επιτυχίας και αυτοπεποίθησης. Στο χέρι μας είναι… ή μάλλον στο μυαλό μας.Ηρθε λοιπόν η ώρα να αποδειχθεί έμπρακτα η δύναμη της ανθρώπινης σκέψης. Εχουμε ακούσει την έκφραση “η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά». Τουλάχιστον, ελικοπτεράκια, αεροπλανάκια, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων. Πώς γίνονται όλα αυτά? Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν. Η ιδέα βασίστηκε στην «μετατροπή των ανθρωπίνων σκέψεων σε “wi-fi εντολές” που κατευθύνουν το ρομπότ (ελικοπτεράκι,σε πρώτη δοκιμή) μέσω ηλεκτροδίων που έχουν τοποθετηθεί στον εγκέφαλο αυτού που οδηγεί ή τηλεκατευθύνει το μηχάνημα,χωρίς remote control αλλά με σκέψεις μόνο. Κάτι δηλαδή σαν hands- free, wireless και voice-free robot που παίρνει σιωπηλά εντολές από τις σκέψεις του καλωδιωμένου. Η επιστημονική φαντασία είναι παιχνιδάκι στα χέρια της επιστημονικής πραγματικότητας λοιπόν, και οι ταινίες του Χόλυγουντ θα έχουν πολλά σενάρια να εμπλουτίσουν με τέτοιες εφαρμογές. Πετάει λοιπόν το ελικοπτεράκι? Πετάει! Δείτε το βίντεο το πρώτο νοο-κατευθυνόμενο ρομπότ σε «καλλιτεχνική» πτήση Το ελικοπτεράκι, που στις πιλοτικές του πτήσεις κατά την διάρκεια των ερευνών, κατάφερε να κάνει ελιγμούς και σχέδια μέσα από τα μπαλόνια, όπως εντυπωσιακά φαίνεται στο βίντεο, δεν θυμίζει τίποτε το ιδιαίτερο αλλά ένα απλό, τηλεχειριζόμενο παιχνίδι της αγοράς. Ωστόσο, είναι όντως προγραμματισμένο να λαμβάνει σήματα από 64 ηλεκτρόδια που επεξεργάζονται τα σήματα του εγκεφάλου του ατόμου που επιλέγει να είναι ο «νοερός χειριστής». Μηχανολογικά το ελικοπτεράκι στηρίζεται στο μηχανισμό τεσσάρων λεπίδων. Η κάσκα με τα 64 ηλεκτρόδια, που φόρεσαν οι πέντε φοιτητές-εθελοντές που συμμετείχαν στις πρώτες δοκιμές, είναι ειδικά σχεδιασμένη με βάση τις αρχές της νευροκινητικής του εγκεφάλου, και στην ουσία καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα των σκέψεών. Στην επαναστατική δημοσίευση της μελέτης τους οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι «για πρώτη φορά, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ελέγχουν την πορεία της πτήσης του ρομπότ, χρησιμοποιώντας μόνο τις σκέψεις τους, οι οποίες κατά το επίτευγμα της έρευνας ανιχνεύονται με τις καταγραφές των κυμάτων του εγκεφάλου.» Σε προηγούμενη εργασία τους που είχε επίσης δημοσιευθεί οι ίδιοι επιστήμονες είχαν επιτύχει πάλι να πετάξουν αντίστοιχα μόνο με τις σκέψεις τους οι εθελοντές ένα ελικόπτερο, αλλά αυτό ήταν εικονικό ελικόπτερο σε οθόνη, και όχι αληθινό ρομποτάκι. Η επιτυχία του πειράματος, όπως σχολιάζεται επισήμως στην δημοσίευση της έρευνας στο Journal of Neural Engineering, αναμένεται να δώσει καρπούς και εφαρμογές, σε πολύ πιο ουσιαστικές ανάγκες της ζωής από τα τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια, όπως πχ. ρομποτικούς βραχίονες για ασθενείς με αναπηρίες ή νευρο-εκφυλιστικές διαταραχές. Το παραπάνω άρθρο μας καταδεικνυει πόσο παντοδύναμο εργαλείο ειναι ο εγκέφαλος μας. Και για α το πάμε όμως και λίγο παραπέρα. Οσο πιο θετική είναι η σκέψη μας, τόσο μεγαλύτερες δυνατότητες κρύβονται μέσα της.Με την σκέψη μας συνδεόμαστε με τον ζωτικό ηλεκτρισμό της ζωής. ‘Όταν οι σκέψεις μας είναι θετικές, έλκουν προς το μέρος τους ζωτικές δυνάμεις, αλλά όταν είναι αρνητικές, αυτές οι ζωτικές δυνάμεις διασκορπίζονται κι απομακρύνονται. Η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην σκέψη του. Ωστόσο, για να επιτύχουμε κάτι, δεν αρκεί η σκέψη μας να καταστεί θετική, αλλά πρέπει να είναι ταυτόχρονα και ενεργή.Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι ουσιαστικά αυτό το οποίο ζούμε. Η σκέψη μας επηρεάζει την συμπεριφορά μας, την διάθεση μας, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τις πράξεις και τις αντιδράσεις μας στο περιβάλλον. Άρα αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας είναι η ζωή μας η ίδια! Η δύναμη του μυαλού αποτελεί το δεύτερο δυνατότερο εργαλείο μας, μετά από την δύναμη της ψυχής. Ο άνθρωπος ειναι ψυχονοητικό ον. Βλεπουμε ομως ότι στην εποχή μας εχει κυριαρχήσει ο νους και έχει παραγκωνιστεί το συναίσθημα. Αρα πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεχτικοί για το τι σκεφτόμαστε και πως το σκεφτόμαστε! Γιατί το μυαλό μας λειτουργεί σαν μια μονάδα αναπαραγωγής εικόνας. Οι εικόνες που προέρχονται από την σκέψη μας, πολλές φορές παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μας και είτε μας φοβίζουν, είτε μας δίνουν την δύναμη να δημιουργήσουμε, είτε μας εμπνέουν, είτε μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Αν σκεφτόμαστε αρνητικά για τον ευατο μας ή τους γυρω μας αυτό εχει συνέπειες. Οι σκέψεις μας έχουν την ιδιότητα να περνούν και να αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας το οποίο μπορεί να επηρεάσει την συμπεριφορά μας και τις αντιδράσεις μας. Για να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε, ας εγκαταστήσουμε ένα καινούργιο λειτουργικό στον εγκέφαλο μας που θα τον κάνει να σκέφτεται πάντα θετικά, θα αγνοεί τους φόβους και δεν θα τους μετατρέπει σε εικόνες, θα αγνοεί τις κακές σκέψεις για πιθανές αποτυχίες και θα τις μετατρέπει σε μια μεγάλη εικόνα επιτυχίας και αυτοπεποίθησης. Στο χέρι μας είναι… ή μάλλον στο μυαλό μας.Ηρθε λοιπόν η ώρα να αποδειχθεί έμπρακτα η δύναμη της ανθρώπινης σκέψης. Εχουμε ακούσει την έκφραση “η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά». Τουλάχιστον, ελικοπτεράκια, αεροπλανάκια, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων. Πώς γίνονται όλα αυτά? Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν. Η ιδέα βασίστηκε στην «μετατροπή των ανθρωπίνων σκέψεων σε “wi-fi εντολές” που κατευθύνουν το ρομπότ (ελικοπτεράκι,σε πρώτη δοκιμή) μέσω ηλεκτροδίων που έχουν τοποθετηθεί στον εγκέφαλο αυτού που οδηγεί ή τηλεκατευθύνει το μηχάνημα,χωρίς remote control αλλά με σκέψεις μόνο. Κάτι δηλαδή σαν hands- free, wireless και voice-free robot που παίρνει σιωπηλά εντολές από τις σκέψεις του καλωδιωμένου. Η επιστημονική φαντασία είναι παιχνιδάκι στα χέρια της επιστημονικής πραγματικότητας λοιπόν, και οι ταινίες του Χόλυγουντ θα έχουν πολλά σενάρια να εμπλουτίσουν με τέτοιες εφαρμογές. Πετάει λοιπόν το ελικοπτεράκι? Πετάει! Δείτε το βίντεο το πρώτο νοο-κατευθυνόμενο ρομπότ σε «καλλιτεχνική» πτήση Το ελικοπτεράκι, που στις πιλοτικές του πτήσεις κατά την διάρκεια των ερευνών, κατάφερε να κάνει ελιγμούς και σχέδια μέσα από τα μπαλόνια, όπως εντυπωσιακά φαίνεται στο βίντεο, δεν θυμίζει τίποτε το ιδιαίτερο αλλά ένα απλό, τηλεχειριζόμενο παιχνίδι της αγοράς. Ωστόσο, είναι όντως προγραμματισμένο να λαμβάνει σήματα από 64 ηλεκτρόδια που επεξεργάζονται τα σήματα του εγκεφάλου του ατόμου που επιλέγει να είναι ο «νοερός χειριστής». Μηχανολογικά το ελικοπτεράκι στηρίζεται στο μηχανισμό τεσσάρων λεπίδων. Η κάσκα με τα 64 ηλεκτρόδια, που φόρεσαν οι πέντε φοιτητές-εθελοντές που συμμετείχαν στις πρώτες δοκιμές, είναι ειδικά σχεδιασμένη με βάση τις αρχές της νευροκινητικής του εγκεφάλου, και στην ουσία καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα των σκέψεών. Στην επαναστατική δημοσίευση της μελέτης τους οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι «για πρώτη φορά, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ελέγχουν την πορεία της πτήσης του ρομπότ, χρησιμοποιώντας μόνο τις σκέψεις τους, οι οποίες κατά το επίτευγμα της έρευνας ανιχνεύονται με τις καταγραφές των κυμάτων του εγκεφάλου.» Σε προηγούμενη εργασία τους που είχε επίσης δημοσιευθεί οι ίδιοι επιστήμονες είχαν επιτύχει πάλι να πετάξουν αντίστοιχα μόνο με τις σκέψεις τους οι εθελοντές ένα ελικόπτερο, αλλά αυτό ήταν εικονικό ελικόπτερο σε οθόνη, και όχι αληθινό ρομποτάκι. Η επιτυχία του πειράματος, όπως σχολιάζεται επισήμως στην δημοσίευση της έρευνας στο Journal of Neural Engineering, αναμένεται να δώσει καρπούς και εφαρμογές, σε πολύ πιο ουσιαστικές ανάγκες της ζωής από τα τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια, όπως πχ. ρομποτικούς βραχίονες για ασθενείς με αναπηρίες ή νευρο-εκφυλιστικές διαταραχές. Το παραπάνω άρθρο μας καταδεικνυει πόσο παντοδύναμο εργαλείο ειναι ο εγκέφαλος μας. Και για α το πάμε όμως και λίγο παραπέρα. Οσο πιο θετική είναι η σκέψη μας, τόσο μεγαλύτερες δυνατότητες κρύβονται μέσα της.Με την σκέψη μας συνδεόμαστε με τον ζωτικό ηλεκτρισμό της ζωής. ‘Όταν οι σκέψεις μας είναι θετικές, έλκουν προς το μέρος τους ζωτικές δυνάμεις, αλλά όταν είναι αρνητικές, αυτές οι ζωτικές δυνάμεις διασκορπίζονται κι απομακρύνονται. Η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στην σκέψη του. Ωστόσο, για να επιτύχουμε κάτι, δεν αρκεί η σκέψη μας να καταστεί θετική, αλλά πρέπει να είναι ταυτόχρονα και ενεργή.Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας ευθύνονται για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι ουσιαστικά αυτό το οποίο ζούμε. Η σκέψη μας επηρεάζει την συμπεριφορά μας, την διάθεση μας, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τις πράξεις και τις αντιδράσεις μας στο περιβάλλον. Άρα αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας είναι η ζωή μας η ίδια! Η δύναμη του μυαλού αποτελεί το δεύτερο δυνατότερο εργαλείο μας, μετά από την δύναμη της ψυχής. Ο άνθρωπος ειναι ψυχονοητικό ον. Βλεπουμε ομως ότι στην εποχή μας εχει κυριαρχήσει ο νους και έχει παραγκωνιστεί το συναίσθημα. Αρα πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεχτικοί για το τι σκεφτόμαστε και πως το σκεφτόμαστε! Γιατί το μυαλό μας λειτουργεί σαν μια μονάδα αναπαραγωγής εικόνας. Οι εικόνες που προέρχονται από την σκέψη μας, πολλές φορές παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μας και είτε μας φοβίζουν, είτε μας δίνουν την δύναμη να δημιουργήσουμε, είτε μας εμπνέουν, είτε μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Αν σκεφτόμαστε αρνητικά για τον ευατο μας ή τους γυρω μας αυτό εχει συνέπειες. Οι σκέψεις μας έχουν την ιδιότητα να περνούν και να αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας το οποίο μπορεί να επηρεάσει την συμπεριφορά μας και τις αντιδράσεις μας. Για να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε, ας εγκαταστήσουμε ένα καινούργιο λειτουργικό στον εγκέφαλο μας που θα τον κάνει να σκέφτεται πάντα θετικά, θα αγνοεί τους φόβους και δεν θα τους μετατρέπει σε εικόνες, θα αγνοεί τις κακές σκέψεις για πιθανές αποτυχίες και θα τις μετατρέπει σε μια μεγάλη εικόνα επιτυχίας και αυτοπεποίθησης. Στο χέρι μας είναι… ή μάλλον στο μυαλό μας.Η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά» ή, τουλάχιστον, ελικόπτερα, αεροπλανάκια,, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων, και προφανώς πολλά από εκείνα που ακόμη μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν, και μάλιστα σε βαθμό τέτοιας επιτυχίας που εξέπληξε και τους πιο ευφάνταστους της έρευνας! Πηγή: www.lifo.grV
Η ανθρώπινη σκέψη αρκεί για να «κινήσει βουνά» ή, τουλάχιστον, ελικόπτερα, αεροπλανάκια,, ρομπότ διαφόρων δραστηριοτήτων, και προφανώς πολλά από εκείνα που ακόμη μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Οι επιστήμονες της Μηχανοκινητικής του Νευρικού Συστήματος από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το κατάφεραν, και μάλιστα σε βαθμό τέτοιας επιτυχίας που εξέπληξε και τους πιο ευφάνταστους της έρευνας! Πηγή: www.lifo.gr
Ο ερωτας δεν ειναι αυτεξηγητος, παντα ερμηνευεται στα πλαισια του πολιτισμου στον οποιο γιορταζουμε τα γενεθλια μας.
Μερικοι δεν θα ερωτευονταν ποτε αν δεν ειχαν ακουσει για τον ερωτα (Λα Ροσφουκο). Η κοινωνια κι οχι καποια προκοινωνικη ορμη ειναι ο κινητηριος παραγοντας του ερωτα. Προκοινωνικη ορμη ειναι η σεξουαλικοτητα και η αναγκη αναπαραγωγης. Ο ερωτας ομως δεν ειναι ποτε κατι δομημενο, δομειται και οριζεται απο την εκαστοτε κοινωνια. Σε μια κοινωνια, οπως των Μανου της Ν. Γουινεας, δεν υπαρχει καν λεξη γι αυτον. Συμφωνα μαλιστα με τον Γ.Μ. Γκρινφιλντ, σένα αρθρο του στην “Επετεριδα Κοινωνιολογιας” γραφει οτι ο συγχρονος καπιταλισμος κραταει ζωντανο τον ερωτα μονο προκειμενου να ” κινητοποιεί τα άτομα -όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος κινητοποίησής τους- να καταλαμβάνουν τις θέσεις του συζύγου-πατέρα και της συζύγου-μητέρας και να σχηματίζουν πυρηνικές οικογένειες, οι οποίες είναι υψίστης σημασίας όχι μόνο όσον αφορά την αναπαραγωγή του είδους και την κοινωνικοποίηση αλλά και για τη διατήρηση των υφιστάμενων ρυθμίσεων περί διανομής και κατανάλωσης αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και, γενικότερα, για να παραμένει το κοινωνικό σύστημα στη δέουσα λειτουργική κατάσταση και άρα να συντηρείται εν ζωή”.
H κοινωνια μας, σαν καλο χαρτοπωλειο, μας εχει εφοδιασει με πληρες σετ απο ετικετες για να ονοματισουμε καθε σκιρτημα της καρδιας. Και η ναυτια, η εξαψη που νιωθουμε οταν πεφτουμε σε ερωτα, στη σημερινη κοινωνια ειναι ταξινομημενα στο ευρετηριο για να περιγραφουν τον ερωτα στο λεξικο, αλλα πριν απο αιωνες, το ευρετηριο ισως να διεφερε….Γεννημενοι μεσα στο λογο, τη γλωσσα, υιοθετουμε αναγκαστικα τον τροπο χρησης της απο αλλους και κατα καποιο τροπο μας εμπλεκει σε μια ιστορια που δεν ειναι αυτη καθαυτη δικη μας. Ειναι αναποφευκτη λοιπον η συγκρουση στους ερωτευμενους, με την ιστορια που προηγειται της ενωσης τους -ανεξαρτητα αν εχει να κανει με το δικο τους παρελθον η του κοινωνικου περιβαλλοντος που ζουν.
Ετσι λοιπον καταλαβαινουμε οτι ο ερωτας εχει διαφορετικη υποσταση σε καθε κοινωνια και εποχη. Και σιγουρα μετρα παρα πολυ η νοητικη αναπτυξη του ανθρωπου, γιατι χαρη σε αυτην νιωθουμε οτι συνδεομαστε με καποιον οχι μονο σαρκικα αλλα και ψυχικα.
Στην σημερινη κοινωνια λοιπον της οικονομικης κρισης, ειναι καιρος να καταλαβουμε οτι ο καπιταλιστικός δάκτυλος δεν χωράει στην ανατομία των αισθημάτων. Σιγουρα τα χρήματα ήταν ένα απαραίτητο εργαλείο της διαδικασίας του να βγαινεις ραντεβου. Όχι σκοπός (τουλάχιστον όχι για όλους) ή κριτήριο (παρομοίως) αλλά μέσο. Τα μπαρ, τ’ ανθοπωλεία, τα ρομαντικά ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα μαγαζια με ειδη δωρων κλπ, ολα μέχρι τώρα έπαιζαν το δικό τους, περιφερειακό ρόλο στις ιστορίες αγάπης. Τωρα ομως δεν μπορουμε να κανουμε αλογιστη χρηση. Ειναι καιρος επιτελους να εκτιμησουμε καλυτερα τον ανθρωπο που στεκεται διπλα μας, παρα το οικονομικο στατους του κι αν θα μπορει να μας προσφερει τετοιες παροχες. Π.χ σημερα διλήμματα του τύπου ποιος πρέπει να πληρώσει στο πρώτο ραντεβού φαίνονται ανόητα. Όποιος μπορεί, είναι η απάντηση, που σε πρακτικό επίπεδο δουλεύει, αλλά συμβολιστικά δεν είναι ό,τι πιο ευκολοχώνευτο για τα δύο φύλα που έμαθαν στο παρελθον, θυματα του μαρκετινγκ και του καταναλωτισμου, να αντιλαμβάνονται την αξία της γοητείας από κάτι τέτοιες λεπτομέρειες.
Η θεωρία ότι επιτέλους ήρθε η ώρα οι άνθρωποι να κοιταζόμαστε στα μάτια κι οχι στις τσεπες, είναι ίσως η πιο αισιόδοξη στάση ζωής που μπορείς να ακολουθήσεις στις δύσκολες ώρες, η μεταφορά από τη θεωρία στην πράξη.. Το να επανεκτιμήσουμε αξίες εκτός του εκκαθαριστικού δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, αντίθετα είναι ένδειξη πολιτισμού. Το κακό είναι μόνο ότι ο πολιτισμός είναι ζήτημα εξέλιξης και προκύπτει σιγα-σιγα. Δεν είναι κάτι στο οποίο καταφεύγεις επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Ας νιωαουμε οτι το να εξεταζουμε την οικονομική δυνατότητα του αγαπημενου/ης μας για να δημιουργησουμε οικογενεια, κρίνοντας, π.χ., από τη δουλειά του ή το αυτοκίνητο ή το σπίτι του, είναι ακαιρο και ακυρο, γιατι τιποτα δεν ειναι σταθερο. Οποτε λοιπον μπορουμε ετσι να κανουμε εκδρομες με το Κτελ η το τρενο, μπορει να απολαμβανουμε τον καφε μας σε ενα παρκο, η ακομα να πηγαινουμε σε μαγαζια με happy hour οπου η τιμη των ποτων ειναι μειωμενα κοκ Ας παψουμε αυτην την κακομαθημενη συμπεριφορα και να παραπονιομαστε. Καλουμαστε να σβήσουμε από το σκληρό μας δισκο αναμνήσεις πολυτέλειας που ανήκουν πια στο παρελθόν. Ας γινουμε απλοι, πιο φυσικοι, πιο χαλαροι, να ζουμε το τωρα. Ειναι ευκαιρια να ακουσουμε την καρδια μας και ν’ αφεθουμε. Και σιγουρα κατι καλο θα προκυψει.
Πριν 5 1/5 χρονια σχεδον, μια φιλη μου με εψαξε με το email και ηθελε να με κανει add στο facebook στελνοντας μου προσκληση. Μια δυο τρεις φορες μου ειχε στειλει αιτημα φιλιας λεγοντας μου οτι ειναι πολυ διασκεδαστικο και θα τα λεμε πιο συχνα ετσι αντι με email. Τελικα την εκανα add κι απο τοτε ειμαι μελος του fb. Για 6 μηνες βγηκα εκτος fb, αλλα ξαναμπηκα και δεν βλεπω να βγαινω εκτος συντομα. Δε λεω εχει τα καλα του, οτι βρισκεις φιλους με τους οποιους ειχες χαθει, εγω π.χ. επανασυνδεθηκα με συγγενεις με τους οποιους ειχαμε απομακρυνθει για χρονια. Και μεσα σε αυτα τα χρονια δε λεω οτι εχω κανει τους παρα πολλους φιλους…(και με τη φιλη μου αυτη πιο συχνα τα λεμε οταν ερχεται απο το εξωτερικο παρα στο fb). Και ειναι πραγματικα εκπληκτικο οτι ο αριθμος των χρηστων εχει υπερβει τα 400.000.000 και ειναι υπερδιπλασιος σε σχεση με περσι. Δηλαδη ολοι μας, κι εγω μαζι, επιτρεπουμε να μας κατασκοπευουν αφου εκθετουμε προσωπικα δεδομενα απο τη στιγμη που υπαρχει ενας κεντρικος σερβερ που ελεγχει τη βαση δεδομενων. Και να μη νομιζουμε οτι επειδη δεν εχουμε δηλωσει τοπο διαμονης, σπουδες, τηλεφωνο κλπ δεν εκτιθεμεθα. Ας σκεφτουμε μονο σε ποσα τεστ και παιχνιδια εχουμε παιξει, σε ποσες ομαδες διαμαρτυριας ή υποστηριξης εχουμε γραφτει κοκ. Φυσικα ολες αυτες οι δημοσιευσεις ειναι διαθεσιμες απο υπηρεσιες και εταιρειες για εμπορικους και δεν ξερω και εγω τι αλλο σκοπους. 4 κομπιουτεραδες απο τη Νεα Υορκη ειπαν να δωσουν ενα τελος σε αυτη την δημοσια προβολη που γινεται μεσω του fb και να δημιουργησουν το Diaspora που θα ειναι ενα δικτυο κοινωνικης δικτυωσης οπου καθε υπολoγιστης θα συνδεεται αυτονομα με εναν αλλο χωρις κεντρικο σερβερ. Με το diaspora καθενας μας θα εχει το δικαιωμα να επιλεγει τι θελει να δημοσιοπησει και να τα μοιραστει με οσους θελει χωρις μια κεντρικη παρεμβαση. Τον Οκτωβριο του 2012 εκανε την εμφανιση του και ταυτοχρονα γινονται επαφες ωστε το προγραμμα να μοιραστεi σε υπολογιστες με ελευθερο λογισμικο οπως το Linux. H ιστοσελιδα χρηματοδοτηθηκε απο δωρεες. Παρολα αυτα εγω αναρωτιεμαι, γιατι υπαρχει αυτη η αναγκη-διψα για δημοσιοποιση φωτογραφιων, βιντεο, σκεψεων, που μας εχει κανει να εχουμε εθιστει και να μην μπορουμε να βγουμε απο αυτο το τριπακι. Χτες μαλιστα εκανα chat με ενα φιλο που εχω καιρο να τον δω και σκεφτηκα ‘‘μα, καλα τι κανω τωρα, γιατι δεν του τηλεφωνω καλυτερα» οπως και εκανα στο τελος. Τι ειναι αυτο που μας κανει ολους με το που θα μπουμε στο σπιτι ειναι να συνδεθουμε σε αυτο για να δουμε τυχον μηνυματα, σκουντηγματα, thumbs up…, ακομα αγοραζουμε και κινητα που να μπορουν να μας συνδεσουν ανα πασα στιγμη με το big brother. Το ερωτημα ειναι κατα ποσο θα προωθηθει οτι ειναι ελευθερο και ανοιχτο λογισμικο με αποκεντρωμενο σερβερ και κατα ποσο ο κοσμος θα θελει να ειναι ελευθερος, εκτος των συνορων του φατσοβιβλιου..
Ημουν στο τραμ σημερα που κυλουσε οπως παντα ραθυμα πανω στις ραγιες του, κι απεναντι συνομιλουσαν μια νεοκοπη γυναικα και μια ηλικιωμενη. Και η νεοκοπη ελεγε “επειδη εχω καποια ρουχα καλα σε καλη κατασταση και τα φοραω μερικες φορες οπως και μερικα κοσμηματα χρυσα που εχω, δε σημαινει οτι ειμαι πλουσια, ισα-ισα, ευτυχως που καποτε ειχα τα χρηματα κι αγορασα ωραια πραγματα και τα εχω ακομη”. Εγνεψε καταφατικα η ηλικιωμενη στα λεγομενα της και συνεχισε η νεοκοπη “και μη νομιζετε αυτο το σπιτι που νοικιαζω, δεν μου πληρωνουν το νοικι, μονο το χαρατσι και τα κοινοχρηστα, αλλα και τι αλλο να κανεις σε τετοιες εποχες, παλι καλα να λες..”
Καπως ετσι ηταν η συνομιλια τους και σιγουρα δεν ειναι οι μονοι που σκεφτονται τα ιδια. Γενικα ακουω απο κοσμο ατακες του στυλ “αυτο το ρουχο το εχω χρονια και ειναι ακομα της μοδας “, η “αγορασα αυτο το μπλουζακι, μονο 10 ευρω”, η “αυτα τα σκουλαρικια τα πηρα απο εναν παγκο” και ειναι σαν να εχουν μπει σε μια φαση να μιλουν ενοχικα για τις αναγκες τους που αλλες εποχες θα ελεγαν ανετα, πχ”πηγα σε αυτο το κομμωτηριο και εδωσα 80 ευρω για τις ανταυγειες αλλα κανει εξαιρετικη δουλεια”, δηλαδη, οσο πιο ακριβα πληρωνες κατι, υπηρεσια η αγαθο, αυτοματα σημαινε οτι ηταν και παρα πολυ καλο, εν αντιθεσει με το σημερα που οσο πιο λιγα δινεις, τοσο πιο μαγκας εισαι. Οπως λεει και το μοτο μιας εταιρειας με ηλεκτρονικα ειδη “η τσιγκουνια ειναι μαγκια!”.
Σαν ξεπεσμενοι αριστοκρατες. Νεοελληνες, απο νεοπλουτοι νεοπτωχοι …
Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποδεχθούμε, όταν κάποιος δεν μας θέλει; Κάτι παθαίνει το Εγώ μας εκεί, είναι γεγονός. Δέχεται γροθιές στο στομάχι. Όπως και να το κάνουμε η ανάγκη μας να ανήκουμε σε κάποιον είναι μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη. Νοιώθουμε ασφαλείς και σημαντικοί για τους άλλους, όταν ανήκουμε κάπου (σε μια σχέση, σε μια φιλία). Όταν ο σύντροφος, ο φίλος, ο συνάδελφος μας δείχνει ανοιχτά ή καλυμμένα ότι δεν μας αποδέχεται, νιώθουμε το ξεχασμένο στα άδυτα του ασυνείδητου άγχος της εγκατάλειψης να μας κυριεύει. Αυτό που μας έπιανε εκεί κάπου στα 3-4, όταν η μαμά έπρεπε προσωρινά να φύγει. Φοβόμασταν τότε, ότι μας θα μας εγκαταλείψει για πάντα.
Ξαφνικά λοιπόν στην υποψία και μόνο της απόρριψης νιώθουμε ασήμαντοι και ξεκρέμαστοι. Και όσο ξεκρέμαστοι νιώθουμε τότε, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη μας να αγκιστρωθούμε κάπου. Να κρεμαστούμε εν ανάγκη σε κάποιον αρκεί να μας πείσει, ότι του είμαστε σημαντικοί. Όταν όμως κανείς δεν μας κοιτάζει, κανείς δεν μας κρίνει και κανείς δεν μας λέει τη γνώμη του για μας, τότε ποιοι είμαστε; Τι είναι άραγε σημαντικό στην ανάγκη του „ανήκειν“;Mια ανάγκη, η οποία προϋπάρχει από τον καιρό της κύησης. Εκεί όπου τα πράγματα ήταν εντελώς συμβιωτικά ανάμεσα σε μας και στο σώμα που μας εγκυμονούσε.
Μήπως στη βάση χρειάζεται να νιώθουμε, ότι πριν απ΄ όλα ανήκουμε στον εαυτό μας; Χμμ… και τι σημαίνει τώρα αυτό; „Δεν μπορείς να ψάχνεις έξω αυτό που έχασες μέσα“ (Jorge Bucay). Σημασία έχει να έχουμε την αίσθηση, ότι το „μέσα“ μας (ψυχισμός) και το „έξω“ μας (συμπεριφορά) λειτουργούν συντονικά και όχι δυστονικά. Ένα σημαντικό στοιχείο είναι να επιλέγουμε συνειδητά τους ανθρώπους που θέλουμε δίπλα μας και όχι για να τους έχουμε για „αποκούμπι“. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι να μπορούμε να υπάρξουμε και μόνοι. Αν μπορούμε να αντέξουμε τον εαυτό μας από „την καλή και από την ανάποδη“σε μοναχική περίοδο, αν έχουμε επιλέξει κάποιες στιγμές της ζωής μας να ζήσουμε με μας τους ίδιους, τότε μπορούμε να φτιάξουμε σχέσεις ουσίας με τους γύρω μας. Τότε μπορούμε να χτίσουμε σχέσεις φιλίας, σχέσεις ερωτικές, σχέσεις συναδελφικές. Και τότε θα νιώθουμε σημαντικοί αλλά και ασφαλείς χωρίς να αγκιστρωνόμαστε. Διαφορετικά θα δημιουργούμε σχέσεις ασφυκτικά συμβιωτικές που δεν αφήνουν περιθώριο αναπνοής στον απέναντι. Μπορούμε λοιπόν να ανήκουμε καλύτερα στους άλλους (στους σημαντικούς για τον καθένα άλλους), όταν καταρχήν ανήκουμε στον εαυτό μας. Αυτό παρεμπιπτόντως αποτελεί και το κοινό μυστικό σε μια ισορροπημένη σχέση συμβίωσης. Η ισορροπία ανάμεσα στο δίπολο αυτονομία-εξάρτηση. Η αυτονομία έχει να κάνει με τη φροντίδα του εαυτού, ενώ η εξάρτηση με το „δούναι“ στο έτερον ήμισυ. Όταν η ζυγαριά γέρνει προς τη μια ή την άλλη μεριά η σχέση απειλείται, γιατί χάνει τη σταθερότητα της.
-απο την Κατερινα Τζιωριδου-
Θα συμπληρωσω, ουσιαστικα να κατανοησουμε οτι ειμαστε ολοκληροι, δεν αναζητουμε το αλλο μας μισο οπως μας εχει αποτυπωθει στο νου. Βαθια μεσα μας το γνωριζουμε αυτο, αλλα το εχουμε ξεχασει με τον καιρο. Κι ετσι αναλωνομαστε με το αναζητουμε καποιον να μας συμπληρωσει, ενω χρειαζομαστε ενα συνοδοιπορο.
Διαβαστε “το κομματι που λειπει συναντα το…μεγαλο Ο” η δειτε το παραπανω βιντεο και παρτε μια ιδεα περι τινος προκειται.
H ιστορία μιλά για τη μοναξιά και την ανάγκη να ανήκεις. Την ανάγκη να βρεις αυτό που σε συμπληρώνει, ώστε να “κυλήσεις” στη ζωή μαζί του. Μιλά για την εναγώνια αναζήτηση αυτού του άλλου, που θα έρθει ως «από μηχανής θεός», να κλείσει το μέσα μας κενό, να δώσει νόημα στη ζωή μας. Αυτό το άλλο, που πιστεύουμε, ότι θα μας αναγνωρίσει και θα το αναγνωρίσουμε “μαγικά”. Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης θα κάνουμε πολλά: θα μασκαρευτούμε, θα τρομάξουμε, θα μπερδευτούμε, θα γελοιοποιηθούμε, θα ελπίσουμε… Και τελικά, κάποτε, θα βρούμε το ιδανικό μας άλλο, αυτό που μας χωρά και το χωράμε. Και ευτυχώς θα αρχίσουμε επιτέλους να «κυλάμε»…να ζούμε…Τι κρίμα μόνο, που κανείς δεν μας είπε και εμείς ποτέ δεν σκεφτήκαμε, ότι κυλώντας…αλλάζεις! Και έτσι αυτό που ξεκίνησε σαν απόλυτο ταίριασμα, στην πορεία αρχίζει να μας στενεύει και να το στενεύουμε…Και μετά τι….Μετά πάλι από την αρχή: προσμονή και μοναξιά.. Μέχρι τη στιγμή που θα εμφανιστεί κάτι, κάποιος, που τίποτα δεν ζητά και τίποτα δεν του λείπει, (ένα Μεγάλο, ολοστρόγγυλο, πλήρες Ο), για να μας κάνει την απλή ερώτηση: “Γιατί δεν κυλάς μόνο σου;” “Μόνο μου; ένα Κομμάτι-που-λείπει (τριγωνικής μορφής) δεν μπορεί να κυλήσει μόνο του”. “Αλήθεια, προσπάθησες ποτέ;” ρώτησε το Μεγάλο Ο. “Οι γωνίες μου είναι πολύ μυτερές” είπε το Κομμάτι-που-λείπει. “Δεν είμαι φτιαγμένο για να κυλάω μόνο μου!” “Οι γωνίες και τα σχήματα αλλάζουν” είπε το Μεγάλο Ο… “Αλλάζουν”; Σιωπή…Περισυλλογή…Απόπειρα….Προσπάθεια….Κίνηση….Και επιτέλους αρχίζει το ταξίδι…η μεταμόρφωση…η ζωή… “Το Κομμάτι που λείπει συναντά το Mεγάλο Ο”, μιλά απλά και αληθινά για αυτό που όλοι ξέρουμε, αλλά ελάχιστοι κατανοούμε και ακόμα ελαχιστότεροι κάνουμε πράξη στη ζωή μας: η ολοκλήρωση και ευτυχία μας, είναι πρωτίστως μια προσωπική υπόθεση. Κανείς δεν μπορεί να μας την επιβάλει ή ακόμα και να μας τη χαρίσει «έξωθεν». Και ίσως δεν γίνεται αλλιώς: για να συν-υπάρξουμε κάποτε με κάποιον ή κάτι, πρέπει πρώτα να υπάρξουμε σαν αυτοκαθοριζόμενες οντότητες. Η συν-ύπαρξη χρειάζεται δυο…όχι δυο μισά, αλλά δυο ολόκληρα. Δυο Μεγάλα ολοστρόγγυλα Ο, που τίποτα δεν χρειάζονται και τίποτα δεν τους λείπει…Δύο ολόκληρα που συμπορεύονται από καθαρή αγάπη και προχωρουν μαζι σ ένα μαγικο ταξιδι. Όχι από ανάγκη ούτε από συμφέρον. Δυο ολόκληρα που τα ενώνει η επιλογή. Όχι η ελπίδα, ούτε ο φόβος…. Αν έτσι αντικρίσουμε τη ζωή μας, ίσως πάψουμε να μεμψιμοιρούμε, να τα βάζουμε με τους άλλους, να είμαστε απαθής ή μοιρολάτρες. Αν δεν περιμένουμε την ευτυχία να μας χτυπήσει την πόρτα, αλλά τραβήξουμε εμείς κατά κει, αν μη τι άλλο, σίγουρα στο τέλος, όποιο κι αν είναι, θα έχουμε κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι!
“Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (γνωστός και ως αστρολάβος των Αντικυθήρων ή υπολογιστής των Αντικυθήρων) είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό υπολογιστη. Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανἀμεσα στο 87 π.Χ. και 63 π.Χ.. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο. Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900 σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων και πολλοί θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα, ανασύρθηκαν από Συμιακούς σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Στις 17 Μαΐου 1902 ο αρχαιολόγος και διευθυντής του Μουσείου Βαλέριος Στάης πρόσεξε ότι ένα από τα ευρήματα είχε έναν οδοντωτό τροχό ενσωματωμένο και εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους.”
Προκειται ουσιαστικα για τον πρωτο υπολογιστη ηλικιας 2000 ετων που μπορουσε να προβλεψει τις φασεις της σεληνης αλλα και να καθορισει τις ημερομηνιες για τους Ολυμπιακους αγωνες και αλλους αθλητικους αγωνες της εποχης εκεινης. Δειτε το !
Eδω και καμποσο καιρο ειμαι εγκλωβισμενη η νιωθω ετσι. Οτι ειμαι σε λιμναζοντα νερα θα το ελεγε κανεις πιο σωστα.
Εχω ονειρα, επιθυμιες για το μελλον που τελικα με αγχωνουν, αντι να με χαλαρωνουν. Και επεσα πανω στο αρθρο αυτο που το διαβασα σ’ένα μπλογκ και ναι “ολα ειναι το ενα και το αυτο”. Οι επιθυμιες που λεω οτι εχω ειναι γεματες με προσκολλησεις, με αναμνησεις απο το παρελθον και πολλες προσδοκιες για το μελλον. Και με τιποτα δε θελω να νιωσω τη ματαιωση. Και φυσικα ολα αυτα τις κανει τις επιθυμιες μου τοσο “βαριες” και ετσι η δονηση μου ειναι βαρια, που κολλησα και δεν προχωραω, δεν εξελισσομαι και νιωθω τη στασιμοτητα. Ειναι τελειως διαφορετικο να εχεις ξεκαθαρες προθεσεις και να τις επιφορτιζεις με πραγματα, ωστε να μην παρεκκλινεις απο το στοχο σου και αλλο πραγμα, οι επιθυμιες και οι φαντασιωσεις. Πολυ διαφωτιστικο αρθρο, και το μοιραζομαι μαζι σας.
“Καθε πρόθεση και κάθε επιθυμία διαθέτει εγγενείς μηχανισμούς για την πραγματοποίηση της … Η πρόθεση και η επιθυμία στο πεδίο της καθαρής δυνατότητας διαθέτει απεριόριστη οργανωτική δύναμη. Όταν εισαγάγουμε μια πρόθεση στο εύφορο έδαφος της καθαρής δυνατότητας, επιστρατεύουμε αυτήν την απεριόριστη οργανωτική δύναμη ώστε να εργαστεί για µας. Στην αρχή υπήρξε η επιθυμία, η οποία ήταν το πρώτο σπέρμα του νου. Οι σοφοί, αφού πρώτα διαλογίστηκαν βαθιά, ανακάλυψαν μέσα στη σοφία τους τη σχέση του υπαρκτού µε το ανύπαρκτο.
(Ύμνος της Δημιουργίας, από τη Ριγκ Βέντα)
Ένας από τους βασικούς Πνευματικούς Νόμους για την Επιτυχία του ανθρώπου είναι ο Νόμος της Πρόθεσης και της Επιθυμίας. Αυτός ο νόμος βασίζεται στο γεγονός ότι η ενέργεια και οι πληροφορίες ενυπάρχουν παντού μέσα στη φύση. Πράγματι, στο κβαντικό πεδίο δεν υπάρχουν παρά µόνο ενέργεια και πληροφορίες. Και φυσικά, το κβαντικό πεδίο της μοντέρνας φυσικής είναι απλά ένα ακόμα όνομα για το πεδίο της καθαρής συνείδησης ή καθαρής δυνατότητας. Ας εξετάσουμε αυτόν τον ισχυρισμό µε κάποια λεπτομέρεια.
Ένα λουλούδι, ένα ουράνιο τόξο, ένα δέντρο, ένα χορταράκι, ένα ανθρώπινο σώμα, όταν διασπαστούν στα βασικά τους στοιχεία, αποτελούνται από ενέργεια και πληροφορίες. Ολόκληρο το σύμπαν – στην ουσιαστική του μορφή – δεν είναι παρά μια κίνηση της ενέργειας και των πληροφοριών. Η μόνη διαφορά ανάμεσα σ’ εσάς και ένα δέντρο είναι οι πληροφορίες και η ενέργεια που περιέχουν τα αντίστοιχα σώματα. Στο υλικό επίπεδο, τόσο εσείς όσο και το δέντρο αποτελείστε από τα ίδια ανακυκλώσιμα υλικά: άνθρακα, υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο και μερικά άλλα στοιχεία σε απειροελάχιστες ποσότητες. Θα μπορούσατε ν’ αγοράσετε αυτά τα υλικά από μια αποθήκη µε μερικά χιλιάρικα … Η διαφορά, λοιπόν, ανάμεσα σ’ εσάς και το δέντρο δεν είναι ο άνθρακας, το υδρογόνο και το οξυγόνο. Στην πραγματικότητα, εσείς και το δέντρο ανταλλάσσετε συνεχώς άνθρακα και οξυγόνο μεταξύ σας. Η αληθινή διαφορά ανάμεσά σας βρίσκεται στην ενέργεια και τις πληροφορίες που σας χαρακτηρίζουν.
Μέσα στο σχέδιο της φύσης, εγώ και εσείς αποτελούμε προνομιούχα όντα. Διαθέτουμε ένα νευρικό σύστημα που μπορεί ν’ αντιλαμβάνεται το ενεργειακό και πληροφοριακό περιεχόμενο του εντοπισμένου χωροχρονικά πεδίου το οποίο δημιουργούν τα φυσικά µας σώματα. Αισθανόμαστε αυτό το πεδίο εμπειρικά, µε τη μορφή σκέψεων, συναισθημάτων, επιθυμιών, αναμνήσεων, ενστίκτων, ορμών και πεποιθήσεων. Το ίδιο επίπεδο αντιλαμβανόμαστε στην ύλη ως φυσικό σώμα – και μέσα από το υλικό µας σώμα αντιλαμβανόμαστε αυτό το πεδίο σαν τον “κόσμο γύρω µας”. Όλα όμως είναι ένα και το αυτό.
Οι αρχαίοι σοφοί αναφωνούσαν: “Είμαι αυτό, είστε αυτό, όλα είναι αυτό, κι αυτό είναι το µόνο που υπάρχει”.
Το σώμα σας δεν είναι κάτι ξεχωριστό από το σώμα του σύμπαντος, αφού σε επίπεδο κβαντομηχανικής δεν υπάρχουν καθορισμένα όρια. Μοιάζετε µ’ ένα κύμα, ένα σπασμό, έναν παλμό, μια δίνη, μια εντοπισμένη διαταραχή μέσα στο ευρύτερο κβαντικό πεδίο. Το ευρύτερο κβαντικό πεδίο – το σύμπαν – στην ουσία δεν είναι παρά το εκτεταμένο σώμα σας. Το ανθρώπινο νευρικό σύστημα, όχι µόνο μπορεί ν’ αντιληφθεί την ενέργεια και τις πληροφορίες του δικού του κβαντικού πεδίου, αλλά επειδή η ανθρώπινη συνείδηση είναι εξαιρετικά εύπλαστη, μέσα από αυτό το υπέροχο νευρικό σύστημα μπορείτε ν’ αλλάξετε συνειδητά τα πληροφοριακά δεδομένα που αποτελούν το υλικό σας σώμα. Μπορείτε ν’ αλλάξετε συνειδητά το ενεργειακό και πληροφοριακό περιεχόμενο του δικού σας κβαντομηχανικού σώματος, επηρεάζοντας µ’ αυτό τον τρόπο το ενεργειακό και πληροφοριακό περιεχόμενο του εκτεταμένου σας σώματος του περιβάλλοντός σας και ολόκληρου του κόσμου – προκαλώντας την υλοποίηση πραγμάτων και καταστάσεων μέσα του.
Αυτή η συνειδητή αλλαγή επιτυγχάνεται µε τη βοήθεια δυο εγγενών παραμέτρων της συνείδησης: της προσοχής και της πρόθεσης. Η προσοχή ενεργοποιεί και η πρόθεση μεταμορφώνει. Οτιδήποτε στο οποίο στρέφετε την προσοχή σας θα ισχυροποιηθεί στη ζωή σας. Οτιδήποτε απ’ το οποίο απομακρύνετε την προσοχή σας, ελαττώνεται, αποσυντίθεται και εξαφανίζεται. Η πρόθεση, από την άλλη μεριά, προκαλεί τη μεταμόρφωση της ενέργειας και των πληροφοριών. Η πρόθεση οργανώνει την ίδια της την εκπλήρωση.
Η ποιότητα της πρόθεσης πάνω στο αντικείμενο της προσοχής, θα ενορχηστρώσει μια απειρία χωροχρονικών γεγονότων για να επιφέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, µε την προϋπόθεση πως κάποιος θα ακολουθεί και τους υπόλοιπους πνευματικούς νόμους της επιτυχίας. Αυτό συμβαίνει επειδή η πρόθεση έχει απεριόριστη οργανωτική δύναμη μέσα στο εύφορο έδαφος της προσοχής. Απεριόριστη οργανωτική δύναμη, σημαίνει δύναμη για την οργάνωση μιας απειρίας χωροχρονικών γεγονότων, όλων ταυτόχρονα. Βλέπουμε την έκφραση αυτής της δύναμης σε κάθε φύλλο χορταριού, σε κάθε άνθος μηλιάς, σε κάθε κύτταρο του κορμιού µας. Τη διακρίνουμε σ’ οτιδήποτε είναι ζωντανό.
Μέσα στο σχέδιο της φύσης, όλα σχετίζονται και συνδυάζονται μεταξύ τους. Η μαρμότα βγαίνει απ’ τη φωλιά της μόλις έρθει η άνοιξη. Τα πουλιά μεταναστεύουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, σε μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου. Η φύση είναι μια συμφωνία και αυτή η συμφωνία ενορχηστρώνεται σιωπηλά στο υπέρτατο πεδίο της δημιουργίας.
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα καλό παράδειγμα αυτής της συμφωνίας. Ένα και µόνο κύτταρο του σώματος κάνει περίπου έξι τρισεκατομμύρια πράγματα το δευτερόλεπτο και πρέπει συγχρόνως να γνωρίζει τι κάνουν όλα τα άλλα κύτταρα την ίδια στιγμή! Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να παίζει μουσική, να σκοτώνει μικρόβια, να δημιουργεί ένα μωρό, να απαγγέλλει ποίηση και να παρακολουθεί τις κινήσεις των άστρων ταυτόχρονα, επειδή το πεδίο της απεριόριστης συσχέτισης είναι μέρος του πεδίου των πληροφοριών.
Το αξιοθαύμαστο µε το νευρικό σύστημα του ανθρώπινου είδους, είναι πως μπορεί να ελέγχει αυτή την απεριόριστη οργανωτική δύναμη µέσω της συνειδητής πρόθεσης. Η πρόθεση στο ανθρώπινο είδος δεν περιορίζεται σ’ ένα άκαμπτο δίκτυο ενέργειας και πληροφοριών. Έχει απεριόριστη ευκαμψία. Με δυο λόγια, εφ’ όσον δεν παραβιάζετε τους άλλους νόμους της φύσης, µέσω της πρόθεσής σας μπορείτε κυριολεκτικά να ελέγχετε τις δυνάμεις της φύσης για να εκπληρώσετε τα όνειρα και τις επιθυμίες σας.
Μπορείτε να βάλετε αυτόν τον κοσμικό υπολογιστή µε την απεριόριστη οργανωτική του δύναμη, να δουλέψει για λογαριασμό σας. Μπορείτε να ταξιδέψετε σ’ αυτό το υπέρτατο έδαφος της δημιουργίας και να φυτέψετε εκεί μια πρόθεση, ενεργοποιώντας µ’ αυτό τον τρόπο το πεδίο του άπειρου συσχετισμού.
Η πρόθεση βάζει τα θεμέλια για την άκοπη, αυτόματη και ανεμπόδιστη ροή καθαρής δυνατότητας, η οποία αναζητά έκφραση απ’ το ανεκδήλωτο στο εκδηλωμένο. Η µόνη προϋπόθεση είναι πως θα πρέπει να χρησιμοποιείτε την πρόθεσή σας για το καλό της ανθρωπότητας.
Η αληθινή δύναμη πίσω από την πρόθεση είναι η επιθυμία. Η πρόθεση από μόνη της είναι πολύ ισχυρή, επειδή ουσιαστικά είναι μια επιθυμία χωρίς προσκόλληση στο αποτέλεσμα. Η επιθυμία από μόνη της είναι αδύναμη, μια και στους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι τίποτε άλλο από προσοχή συνδυασμένη με προσκόλληση. Η πρόθεση είναι μια επιθυμία αυστηρά σύμφωνη με όλους τους άλλους νόμους, αλλά ειδικά με το Νόμο της Απόσπασης. Η πρόθεση σε συνδυασμό με την αποστασιοποίηση οδηγεί σε μια αντίληψη η οποία επικεντρώνεται στη ζωή και στο παρόν, οπότε κάθε πράξη είναι πολύ πιο αποτελεσματική όταν εκτελείται μέσα στην αντίληψη του παρόντος. Η πρόθεσή σας μπορεί να προσβλέπει στο μέλλον, αλλά η προσοχή σας βρίσκεται στο παρόν. Εφ’ όσον η προσοχή σας βρίσκεται στραμμένη στο παρόν, η πρόθεσή σας για το μέλλον θα υλοποιηθεί, αφού το μέλλον πλάθεται μέσα στο παρόν. Πρέπει να δεχτείτε το παρόν όπως έχει. Αποδεχτείτε το παρόν και στοχεύστε στο μέλλον. Το μέλλον είναι κάτι που μπορείτε πάντα να διαμορφώσετε μέσω της αποστασιοποιημένης πρόθεσης, αλλά δεν πρέπει ποτέ να αντιπαλεύετε το παρόν.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον, αποτελούν όλα ιδιότητες της συνείδησης. Το παρελθόν είναι η μνήμη και η θύμηση, το μέλλον η προσμονή και το παρόν η επίγνωση. Γι’ αυτό το λόγο, ο χρόνος δεν είναι τίποτε άλλο από την κίνηση της σκέψης. Τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον γεννιούνται μέσα στη φαντασία. Μόνο το παρόν, δηλαδή η αντίληψη της στιγμής, είναι αληθινό και αιώνιο. Υπάρχει και αποτελεί το δυναμικό του χωροχρόνου, της ύλης και της ενέργειας. Είναι ένα αιώνιο πεδίο πιθανοτήτων, το οποίο αποκτά την εμπειρία του εαυτού του µε τη μορφή αφηρημένων δυνάμεων όπως το φως, η θερμότητα, ο ηλεκτρισμός, ο μαγνητισμός ή η βαρύτητα. Αυτές οι δυνάμεις δεν βρίσκονται ούτε στο παρελθόν, ούτε στο μέλλον. Απλώς υπάρχουν. Ο τρόπος µε τον οποίο αντιλαμβανόμαστε αυτές τις αφηρημένες δυνάμεις, µας προσφέρει την εμπειρία των συγκεκριμένων φαινομένων και μορφών. Οι αναμνήσεις των ερμηνειών αυτών των αφηρημένων δυνάμεων, δημιουργούν την εμπειρία του παρελθόντος και οι προσδοκώμενες ερμηνείες των ίδιων δυνάμεων δημιουργούν το μέλλον. Αυτές είναι οι ιδιότητες της προσοχής μέσα στη συνείδηση. Όταν οι ιδιότητες αυτές απαλλαχθούν από το βάρος του παρελθόντος, τότε η δράση στο παρόν γίνεται το εύφορο έδαφος για τη δημιουργία του μέλλοντος.
Η πρόθεση, αν είναι γειωμένη σ’ αυτή την αποστασιοποιημένη ελευθερία του παρόντος, εξυπηρετεί σαν καταλύτης για το σωστό μείγμα ύλης, ενέργειας και χωροχρονικών γεγονότων, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει οτιδήποτε επιθυμήσετε.
Αν έχετε μια αντίληψη επικεντρωμένη στη ζωή και στο παρόν, τότε τα φανταστικά εμπόδια – τα οποία αποτελούν τουλάχιστον το ενενήντα τοις εκατό των θεωρούμενων εμποδίων – διαλύονται και εξαφανίζονται! Το υπόλοιπο πέντε µε δέκα τοις εκατό μπορεί να μετουσιωθεί σε νέες ευκαιρίες µέσω της εστιασμένης πρόθεσης.
Η εστιασμένη πρόθεση είναι η ιδιότητα της προσοχής που παραμένει αμετακίνητη στο στόχο της. Εστιασμένη πρόθεση σημαίνει να κρατάτε την προσοχή σας πάνω στο σκοπούμενο αποτέλεσμα, µε τέτοια αμετακίνητη αποφασιστικότητα, ώστε να µην επιτρέπετε σε κανένα εμπόδιο να την ελαττώσει ή να την καταστρέψει. Μ’ αυτό τον τρόπο αποκλείετε ολοκληρωτικά όλα τα εμπόδια απ’ τη συνείδησή σας. Μπορείτε να διατηρείτε μια ακλόνητη γαλήνη, ενώ παράλληλα αφιερώνεστε στο στόχο σας µε έντονο πάθος. Αυτή είναι η δύναμη του συνδυασμού αποστασιοποιημένης αντίληψης και εστιασμένης πρόθεσης.
Μάθετε να τιθασεύετε τη δύναμη της πρόθεσης, και θα μπορείτε να δημιουργήσετε οτιδήποτε επιθυμείτε. Μπορείτε ασφαλώς να δείτε αποτελέσματα και μέσα απ’ τις σκληρές προσπάθειες, αλλά αυτά θα έχουν το ανάλογο κόστος τους, µε τη μορφή άγχους, καρδιακών προσβολών και της ελαττωμένης λειτουργίας του ανοσοποιητικού σας συστήματος. Είναι πολύ καλύτερο ν’ ακολουθήσετε τα παρακάτω πέντε βήματα του Νόμου της Πρόθεσης και της Επιθυμίας.
Ακλουθώντας την παρακάτω διαδικασία για την πραγματοποίηση των επιθυμιών, η πρόθεσή απελευθερώνει αβίαστα τη δική της μοναδική δύναμη:
(1) Γλιστρήστε μέσα στο “κενό”. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να επικεντρωθείτε σ’ εκείνο το σιωπηλό διάστημα ανάμεσα στις σκέψεις, δηλαδή να βρεθείτε μέσα στη σιωπή -το επίπεδο της Ύπαρξης που αποτελεί την ουσιαστική σας πρωταρχική κατάσταση.
(2) Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, απελευθερώστε τις προθέσεις και τις επιθυμίες σας. Όταν βρισκόσαστε κυριολεκτικά μέσα στο κενό, δεν υπάρχουν σκέψεις ούτε επιθυμίες, αλλά καθώς θα βγαίνετε απ’ το κενό – στο όριο ανάμεσα στο κενό και μια σκέψη – μπορείτε να εισαγάγετε την πρόθεση. Αν έχετε μια σειρά από στόχους, μπορείτε να τους γράψετε σ’ ένα κομμάτι χαρτί και να εστιάσετε την προσοχή σας επάνω τους πριν περάστε στο κενό. Αν επιθυμείτε επιτυχημένη καριέρα, για παράδειγμα, µπείτε στο κενό µ’ αυτή την πρόθεση, και η πρόθεσή σας θα σας συνοδεύει σαν ένα αμυδρό λαμπύρισμα της συνείδησής. Αν εγκαταλείψετε τις προθέσεις και τις επιθυμίες σας μέσα στο κενό, είναι σαν να τις φυτεύετε στο εύφορο έδαφος της καθαρής δυνατότητας και να περιμένετε να βλαστήσουν όταν έρθει η κατάλληλη εποχή. Δεν πρέπει να σκεφτείτε ν’ ανασκάψετε τους σπόρους των επιθυμιών σας για να δείτε αν πράγματι μεγαλώνουν, ούτε και να προσκολληθείτε άκαμπτα στον τρόπο µε τον οποίο θα εξελιχθούν. Απλώς θέλετε να τους σπείρετε.
(3) Παραμείνετε στην κατάσταση της έσω-αναφοράς. Αυτό σημαίνει να έχετε αντίληψη του αληθινού Εαυτού σας – του πνεύματός σας, της σύνδεσής σας µε το πεδίο της καθαρής δυνατότητας. Σημαίνει επίσης πως δεν θα κοιτάτε τον εαυτό σας μέσα απ’ τα µάτια του κόσμου, ούτε και θα επιτρέψετε να σας επηρεάσουν οι γνώμες και οι κριτικές των άλλων. Ένας καλός τρόπος για να διατηρείτε αυτή την κατάσταση της έσω-αναφοράς, είναι να κρατάτε τις επιθυμίες σας κρυφές. Μην τις μοιράζεστε µε κανέναν άλλο, εκτός κι αν είναι κοινές µε συγκεκριμένους ανθρώπους µε τους οποίους είστε πολύ στενά δεμένοι.
(4) Μην προσκολληθείτε στο αποτέλεσμα. Εγκαταλείψτε την προσμονή μιας συγκεκριμένης εξέλιξης και ζήστε µε τη σοφία της αβεβαιότητας. Απολαύστε κάθε στιγμή του ταξιδιού σας στη ζωή, ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε τι θα σας συμβεί στη συνέχεια.
(5) Αφήστε το σύμπαν να χειριστεί τις λεπτομέρειες. Οι προθέσεις και οι επιθυμίες σας, όταν απελευθερωθούν μέσ’ στο κενό, έχουν απεριόριστη οργανωτική δύναμη. Πιστέψτε πως αυτή η οργανωτική δύναμη της πρόθεσης θα ενορχηστρώσει όλες τις λεπτομέρειες για λογαριασμό σας.
Να θυμάστε πως στην πραγματική σας φύση είστε καθαρό πνεύμα. Μεταφέρετε τη συνείδηση του πνεύματος σας όπου κι αν βρίσκεστε, απελευθερώνοντας αβίαστα τις επιθυμίες σας, και το σύμπαν θα αναλάβει τα υπόλοιπα.
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ
Θα θέσω σ’ εφαρμογή το Νόμο της Πρόθεσης και της Επιθυμίας αποφασίζοντας να ακολουθήσω τα παρακάτω βήματα:
(1) Θα κάνω έναν κατάλογο όλων των επιθυμιών µου και θα τον έχω μαζί µου όπου κι αν βρεθώ. Θα τον διαβάζω πριν περάσω στη σιωπή και το διαλογισμό, πριν πέσω για ύπνο και μόλις ξυπνήσω το πρωί.
(2) Θ’ απελευθερώσω αυτόν τον κατάλογο των επιθυμιών µου και θα τον παραδώσω στη μήτρα της δημιουργίας, πιστεύοντας πως όταν τα πράγματα δείχνουν να µην έρχονται όπως τα θέλω, υπάρχει κάποιος λόγος και πως το σύμπαν έχει για µένα πολύ μεγαλύτερα σχέδια απ’ ό,τι έχω φανταστεί.
(3) Θα υπενθυμίζω στον εαυτό µου να εξασκώ πάντα την αντίληψη του παρόντος σ’ όλες µου τις ενέργειες. Θ’ αρνηθώ να επιτρέψω στα όποια εμπόδια συναντήσω, να καταστρέψουν την ποιότητα της προσοχής µου στην παρούσα στιγμή. Θα αποδέχομαι το παρόν όπως είναι και θα υλοποιώ το μέλλον μέσα απ’ τις πιο βαθιές και ειλικρινείς προθέσεις µου.”
Ειναι καποιες μερες τωρα που η διαθεση μου ειναι πεσμενη, θα ελεγες κανεις βαριεστημενη..Και κατ’ επεκταση μου βγαινει και μια ξινιλα, να το πω??
Χτες λοιπον πηγα για ενα καφε το απογευμα με μια φιλη μου αγαπημενη που ειχα να τη δω καιρο αλλα πραγματικα δεν υπαρχει αυτη η κοπελα η να πω πιο σωστα δεν υπαρχει η χημεια που εχω με την φιλη μου αυτη! Μου εφτιαξε τη διαθεση στο δευτερολεπτο! Και μονο που την εβλεπα απο μακρια να ερχεται στο ραντεβου μας, και αναγνωρισα τη φιγουρα της με τα φουντωτα, κοκκινα, σγουρα μαλλια και το ραθυμο περπατημα της, ενα πλατυ χαμογελο ζωγραφιστηκε στο προσωπο μου!
Εκει στο καφε που ημασταν ερχεται ο σερβιτορος, παραγγελνει η φιλη μου το παγωμενο τσαι της, ερχεται η σειρα μου, τον ρωταω τι εχει απο φυσικους χυμους, μου απαντα “χυμος πορτοκαλι, λεμονι”…και του λεω, “φερτε μου ενα χυμο λεμονι”, “σιγουρα?”μου κανει αυτος, λεω “ναι”. Η φιλη μου λεει, “καλα ηξερα οτι εισαι ξινη αλλα τοσο βρε αδερφε?” Ερχεται μετα απο λιγο ο σερβιτορος με την παραγγελια, πινω μια γουλια και…. ξινισαν τα μουτρα μου απο την ξνιλια! “Καλα”, μου λεει η φιλη μου “δεν το ηξερες?” “Φανταστηκα,” της λεω “οτι θα ειχε βαλει λιγη ζαχαρη”…”αφου του ειπες χυμο λεμονι, δεν ειπες λεμοναδα!” “Παντως”, μου λεει η φιλη μου, “παλι καλα δεν εισαι τοσο ξινη!! Το έσωσες!” Κανω νοημα στο σερβιτορο να ρθει και ερχεται με 2 φακελακια ζαχαρη…”εμ”, μου λεει, “τι περιμενες?”
Ριξαμε κατι γελια τοτε με τη φιλη μου, τα ειπαμε, θυμηθηκαμε και το γελιο που καναμε οταν δουλευαμε μαζι (ημασταν και συναδελφισες ενα διαστημα). Οταν συναντιομαστε, κι εγω μαζι της χαλαρωνω, γινομαι τρομερα αυτοσαρκαστικη και παντα καταληγουμε να γελαμε με την καρδια μας! Μεχρι την επομενη συναντηση μας λοιπον!
–Το αφιερώνω στις απανταχου φιλες μου το άρθρο αυτό!!–
