Ωρα 20.30 Φευγω απο το σπιτι για να κατεβω στην πλατεια Συνταγματος.
20.35 Διασχιζω την παιδικη χαρα της γειτονιας μου οπου τα παδια ειχαν ξεσηκωσει το παρκο με τις φωνες τους και τα παιχνιδια τους. Στιγμες ανεμελιας, τιποτε δε σε προιδεαζει για το σκηνικο που θα ακολουθησει πιο μετα.
20.38 Βγαινω στον κεντρικο δρομο περιμενοντας καποιο ταξι να περασει γιατι τα λεωφορεια δεν κυκλοφορουν λογω συμμετοχης στην απεργια της ΑΔΕΔΥ & ΓΣΕΕ.
20.43 Μπαινω στο ταξι με προορισμο το μετρο Ευαγγελισμου. Ο ταξιτζης ακουγε ραδιοφωνο. Ο δημοσιογραφος μιλουσε για το σκανδαλο για τα στημενα παιχνιδια στο ποδοσφαιρο κατι που ολοι λιγο πολυ ξεραμε και αποκαλυφθηκε τις μερες αυτες που θα ψηφιζοταν το μεσοπροθεσμο. Τυχαιο;
20.52 Β. Κωνσταντινου. Το ταξι δεν μπορουσε να προχωρησει αλλο γιατι η αστυνομια με κλουβες ειχε κλεισει τη Ριζαρη στο υψος του Πολεμικου μουσειου. Πληρωνω και προς στιγμη σκεφτηκα να παρω το μετρο απο Ευαγγελισμο για Συνταγμα αλλα προτιμησα το περπατημα.
20.57 Περναω απο τον κηπο του Ωδειου Αθηνων. Προχωρωντας ακουγα το γδουπο που εκαναν οι σανιδες των σκειτμπορνταδων-ειναι τοπος συναντησης για αυτους το Ωδειο Αθηνων. Κι απ την πλευρα της Β. Κων/νου υπηρχε μποτιλιαρισμα στους δρομους και ακουγονταν οι σειρηνες των περιπολικων. Κατευθυνθηκα προς τη Ρηγιλλης. Στο δρομο επικρατουσε ησυχια και πανταχου παρουσα η αστυνομια. Επειδη κλουβες ειχαν κλεισει το δρομο που οδηγουσε στη Β. Σοφιας, στριβω σ’ενα στενο αριστερα που με οδηγησε στον Εθνικο κηπο. Μια «ανησυχη», σχεδον εκκωφαντικη ησυχια επικρατουσε στο δρομο αυτο.
21.05 Καταφερνω και στριβω στη Β. Σοφιας. Περναω αναμεσα απο τους ματατζηδες. Ενας απο αυτους βρυχοταν σαν το λιονταρι της MGM κανοντας και καλα πλακα. Κανω ενα μορφασμο αποδοκιμασιας. Ενας αλλος παραπονιοταν σε καποιον αλλο «ειμαι εδω 14 ωρες…» Οσο πλησιαζα προς το Συνταγμα ακουγα κατι κροτους που δεν μπορουσα να καταλαβω τι ηταν.
21.10 Φτανω στο υψος της Ακαδημιας. Απο κει και κατω πραγματικα ειχαν οχυρωσει το δρομο προς το Συνταγμα με καγκελα και κλουβες. Ετσι στριβω στην Ακαδημιας και προχωραω προς την Κριεζωτου.
21.12 Γωνια Κριεζωτου και Πανεπιστημου. Ακουγεται ενας κροτος και ενα συννεφο απο χημικα εκτοξευεται στο προσωπο μου αλλα και σε αλλους διαδηλωτες…
21.13 Κανω επιτοπου στροφη και ανηφοριζω γρηγορα προς την Ακαδημιας με δακρυα στα ματια, νιωθωντας απιστευτο τσουξιμο και βηχοντας συνεχως. Πηγαινω στο κοντινοτερο περιπτερο για να παρω νερο και χαρτομαντηλα.. Διαδηλωτες βριζουν τους εκει ματατζηδες γιατι ακολουθουν τις εντολες και ριχνουν δακρυγονα στους ειρηνικους διαδηλωτες. Ναι, ειχα πληροφορηθει για τα επεισοδια που εγιναν νωριτερα αλλα θεωρησα οτι θα ειχαν σταματησει το βραδυ. Μαλιστα απ’ οτι εμαθα απο ανθρωπους που κουβεντιασα μαζι τους θα γινοταν και καποια συναυλια στο Συνταγμα εκεινη την ωρα.
21.20 Καταφερνω να συννενοηθω με την παρεα που με περιμενε στο Public. Τελικα συναντιομαστε στον Σταυρου στην Ακαδημιας. Μου διηγοταν οτι βγαινοντας απο το μετρο δε μπορουσε να αναπνευσει απο τα χημικα κι οτι η κατασταση εχει ξεφυγει.
21.30 Αποφασιζουμε να προχωρησουμε προς την πλατεια μιας και ειχαν σταματησει να ριχνουν δακρυγονα. Περναμε μπροστα απο τα μεγαλα ξενοδοχεια, Μ Βρετανια, King George, Athens Plaza. Το πεζοδρομιο ηταν γεματα σπασμενα μαρμαρα και σκουπιδια. Φωτια ειχαν αναψει κοντα σε κολωνα της ΔΕΗ και ειχαν γραψει ενα σωρο συνθηματα στους τοιχους των ξενοδοχειων. Οι εισοδοι τους ηταν καλυμμενοι με καγκελα και ρολα προστασιας. Τιποτα δε θυμιζε την αιγλη τους μολις μερικες ωρες πριν. Ζηταμε μασκα απο καποιον ο οποιος ευτυχως ειχε δυο.
Εντωμεταξυ ο αερας να μυριζει την τσικνα απο τους πλανοδιους σουβλατζηδες που εχουν κανει χρυσες δουλειες τοσες μερες, ανακατωμενος μαζι με καπνο απο χημικα. Και αναρωτιομασταν πως ειναι δυνατον να εχει καποιος ορεξη για ενα «καπνιστο» σουβλακι.. Φτανουμε στο χωρο της πλατειας, ηδη ακουγονταν απο τα μικροφωνα τραγουδια των Tiger Lillies. Πολλοι διαδηλωτες ειχαν καθησει οκλαδον μπροστα στην εισοδο του μετρο και ειχαν το βλεμμα προς τα σκαλια της πλατειας. Δε μπορουσαμε να διακρινουμε τι εβλεπαν. Μετα απο λιγο μπορεσαμε να δουμε οτι ηταν οι Τiger Lilies που τραγουδουσαν live. Μου φανηκε λιγο παραταιρη η παρoυσια τους στο χωρο αλλα να μου πεις και τι δεν ηταν παραταιρο εκεινες τις ωρες…
Παρατηρωντας το χωρο γυρω μου εβλεπες μια θολη ατμοσφαιρα απο τους καπνους, τα ματ στεκονταν σχεδον παντου, πολυς κοσμος ειχε απλωσει στο προσωπο του κρεμα για να προστατευτει απο τη ριψη των καπνογονων, χαζευε η φωτογραφιζε.. Αναμικτα συναισθηματα οργης, αποριας και αμηχανιας.
22.20 Φευγουμε κι εμεις μιας και δεν υπηρχε τιποτα για το οποιο να αξιζε να βρισκεσαι εκει. Η ολη κατασταση προκληθηκε παντελως ξεδιαντροπα. “Σουβενιρ” εμεινε η μασκα…
