Δεν ειναι το κανονικο τρειλερ αυτο της ταινιας. Καποιος fun της ταινιας εκανε αυτη την ωραια δουλεια μονταροντας σκηνες μεταξυ των ηθοποιων σπειντερ και μακ νταουελ υπο τη συνοδεια του κλασσικου τραγουδιου slave to love.

Για μενα ειναι η πιο αγαπημενη ταινια του σοντεμπεργκ. Μου ειχε κανει εντυπωση η απιστευτη φυσικοτητα με την οποια επαιζαν οι ηθοποιοι, εντελως αβιαστα, και η καμερα ειναι σαν να χαιδευει τα προσωπα των ηθοποιων, απεικονιζοντας καθε τους συναισθημα. Πολυ ανθρωπινη αλλα και ιδιαιτερα αισθησιακη ταινια.