Εχω δει την ταινια αυτη πριν πολλα χρονια. Για μενα ειναι η μονη ταινια επιστημονικης φαντασιας που καταφερε να με συνεπαρει. Θα ελεγα πολυ “τριπατη” ταινια βοηθαει ιδιαιτερα σε αυτο η μουσικη του Vaggelis. Πρεπει να εισαι σε καποια φαση, διαθεση για να την δεις. Αλλα αξιζει.
Θυμαμαι οτι εβρεχε ασταματητα σε ολη την ταινια, ηταν συνεχεια σκοταδι, στους δρομους του Λος Αντζελες κυκλοφορουσαν ολες οι φυλες του κοσμου, κυριως Κινεζοι…πραγματικα σκοτεινη ταινια
Να ευχηθω να επαναπροβληθει στα θερινα σινεμα συντομα
Author: Nat
Always seeking the truth and curious about life mysteries
Αναβρα: τοπος και τροπος να ζεις
Διαβαστε αυτο το αρθρο γιατ την Αναβρα Μαγνησιας: Υπαρχει ελπιδα τελικα στον τοπο αυτο…
Η μεγάλη ανατροπή μπορεί να έλθει και από ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό 700 κατοίκων
Η μάχη με την μιζέρια, την θλίψη και την ηττοπάθεια έχει αποτελέσματα
Και όλα ξεκίνησαν από λίγους πολύ λίγους
Φυσικά και δεν περίμεναν να λυθούν τα προβλήματα από “άλλους” ποιους “άλλους”;
Η πρωτοβουλία ήταν δική τους και η σκληρή προσπάθεια πάλι δική τους
Αλλά ταυτόχρονα όμως και σιγά – σιγά ενεργοποίησαν και “άλλους” πολλούς “άλλους”
Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν η αλλαγή νοοτροπίας
Ναι στην αρχή υπήρχαν αντιρρήσεις.
Υπήρχαν βαρίδια και στερεότυπα, Αδράνεια, “ωχαδελφισμός”, απάθεια, ηττοπάθεια, κλπ όπως πάντα και παντού.
Αλλά η προσπάθεια κάποιων λίγων, ναι λίγων, πολύ λίγων στην αρχή αλλά στην συνέχεια περισσότερων, πολύ περισσότερων ήταν συστηματική, μεγάλη, δύσκολη και επίπονη .
Δεν έβαλαν ρομαντικούς, άπιαστους στόχους – χίμαιρες Ιδανική συνταγή για απογοήτευση και πισωγυρίσματα .
Είχαν όμως φιλόδοξο όραμα και Αντικειμενικό Σκοπό.
Και προχώρησαν με μικρούς, απτούς, ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους.Και σιγά – σιγά είχαν αποτελέσματα, τα πρώτα τους αποτελέσματα.
Τελικά πείστηκαν όλοι. Βέβαια η προσπάθεια κράτησε συνολικά πάνω από 15 χρόνια. Δεν έγινε “εδώ και τώρα”.
Συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.Εξάλλου έχουν πολλά, πάρα πολλά ακόμα να κάνουν.Αλλά το σημαντικότερο: Το κλίμα άλλαξε.
Οι άνθρωποι εκεί είναι πλέον αισιόδοξοι, πιστεύουν στις δυνατότητες τους και αγωνίζονται ειρηνικά και δημιουργικά με υπομονή και επιμονή
Με αγάπη, με κέφι και μεράκι. Και φυσικά κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης φιλικό προς το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο.
Και ναι είναι στην Ελλάδα !!!Δεν είναι στην Ελβετία ή σε κάποια Σκανδιναβική χώρα.
Η επιστροφή στις ρίζες μπορεί να είναι και φυγή προς τα εμπρός, μπορεί να έχει σύγχρονο μοντέλο επιστροφής στην αυριανή περιφέρεια και να μην είναι “γραφικό πισωγύρισμα”,δηλαδή μπορεί να προσφέρει σύγχρονες υποδομές και ανέσεις, χωρίς ελλείψεις αλλά κυρίως με σεβασμό και προστασία στο περιβάλλον και στο φυσικό τοπίο.
Ήταν μια μειονεκτική και απομακρυσμένη περιοχή κτυπημένη από την εγκατάλειψη και την αστυφιλία (όπως εξάλλου όλη η ελληνική περιφέρεια)
Οι νέοι έφευγαν και οι ταλαιπωρημένοι ηλικιωμένοι λιγόστευαν. Γελάδια, χοίροι και πρόβατα κυκλοφορούσαν χύμα μέσα στο χωριό και γύρω από αυτό τρεφόμενα με ότι έβρισκαν. Το μικρό χωριό ήταν χωρίς υποδομές, χωρίς οδοποιία, ούτε καν ύδρευση.Το χειμώνα λάσπη το καλοκαίρι σκόνη.Ο πληθυσμός αιμορραγούσε από την αστυφιλία. Εγκατάλειψη, ανέχεια και μιζέρια.
Ενδεικτικά μόνο να πούμε ότι είναι τόσο απομονωμένο αυτό το μικρό χωριό τόσο μακριά δηλαδή από άλλους οικισμούς – Δήμους που εξαιρέθηκε από τον “Καποδιστριακό” νόμο περί συγχωνεύσεων Δήμων και Κοινοτήτων γιατί συγκέντρωνε τις προϋπόθεσες διατήρησης αυτόνομης Κοινότητας
Και πραγματικά τι πιο ωραίο παράδειγμα ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.
Σήμερα λοιπόν:
Υψηλή ποιότητα ζωής
Αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες,
Που όχι μόνο τροφοδοτεί τις ενεργειακές ανάγκες αλλά και πουλάνε στην ΔΕΗ το περίσσευμα.
Σχεδιασμός για εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης με κεντρικό λέβητα στο πάνω μέρος του χωριού.Και από εκεί με υπόγειους αγωγούς θα προσφέρει ζεστό νερό και θέρμανση σε όλους τους κατοίκους.Ο λέβητας θα λειτουργεί με καύση βιομάζας (κοπριές ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο, κλπ)
Σύντομα και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο.Φυσικά όπως πρέπει να είναι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια .Δηλαδή μικρής κλίμακας και φιλικό στο περιβάλλον .Μια απόλυτα συντονισμένη προσπάθεια απεξάρτησης και απομάκρυνσης από το πετρέλαιο, τον λιθάνθρακα και φυσικά την πυρηνική ενέργεια !!! (που κάποιοι την ξαναθυμήθηκαν πρόσφατα)
Ζωντανό περιβαλλοντικό πολιτιστικό πάρκο.Προστατευμένη παραδεισένια έκταση 240 στρεμμάτων Με τοπική φυσική βλάστηση
Με αιωνόβια πλατάνια και άλλα τοπικά δένδρα.Με πηγές, ποταμό, καθαρά και γάργαρα ορμητικά νερά,
Με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση,νεροτριβές, μαντάνια και νερόμυλους,κατασκευές για την επεξεργασία και τον καθαρισμό υφασμάτων με τη βοήθεια του νερού.Με λαγούς και ελάφια στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε ζωολογικό κήπο !!!
να ξεπετάγονται μέσα από ξέφωτα και να τρέχουν ελεύθερα και φυσικά μακριά από κυνηγούς
Άνθρωπος και περιβάλλον συμβιώνουν φυσικά και αρμονικά.
Τρεις υπερσύγχρονες πρότυπες βιολογικές κτηνοτροφικές μονάδες – πάρκα,
Πρότυπο βιολογικό σφαγείο.Το μόνο δημόσιο στην Ελλάδα (ναι δημόσιο, για την ακρίβεια δημοτικό) και το μόνο πιστοποιημένο από την ΔΗΩ
(Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Γεωργικών & Κτηνοτροφικών Προϊόντων www.dionet.gr)
Σχεδιασμός για δημιουργία πιστοποιημένου τυποποιητήριου για τα προϊόντα του χωριού.Τα βιολογικά ποιοτικά προϊόντα τους είναι ανάρπαστα
Σε αυτό το χωριό παράγουν βιολογικά ποιοτικά προϊόντα και τα πουλάνε όλα.
Ναι έχουν καταλάβει μόνοι τους τι και πώς πρέπει να παράγουν, που και πώς πρέπει να πουλάνε.
-Κοινωνική μέριμνα & συνοχή,
Σύγχρονες ανέσεις και μέσα για τους νέους οι οποίοι πλέον είναι ικανοποιημένοι και δεν φεύγουν
φροντίδα και ασφάλεια για τους ηλικιωμένους .”Βοήθεια στο σπίτι” .
Γηροκομείο 20 κλινών
Ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό με άριστες υποδομές και προδιαγραφές,δωρεάν στέγαση (ξενώνες – διαμερίσματα) για τους δασκάλους και τους γιατρούς.Αγροτικό ιατρείο και σχολεία πάντοτε στελεχωμένα. “Ελάτε σε μας” λένε στους γιατρούς και στους δασκάλους.Και εκείνοι επιδιώκουν να διοριστούν εκεί
Επίσης από τα δημοτικά έσοδα (που είναι πλέον αρκετά) η Κοινότητα για να ενισχύσει τους άστεγους δημότες προσφέρει οικόπεδα στο 1/4 της αντικειμενικής τους αξίας και μάλιστα με αποπληρωμή σε δόσεις !!!
Υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα,εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ,το ποσοστό ανεργίας στο απόλυτο μηδέν !!!
ναι είναι αλήθεια !!! ο κόσμος φεύγει από τις πόλεις και έρχεται στο χωριό
ο πληθυσμός με σημερινό μέσο όρο ηλικίας τα 40 διπλασιάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια
Η Κοινότητα έχει δημιουργήσει:
Οδοποιία
Σύστημα ύδρευσης (ναι δεν υπήρχε) .
Γυμναστήριο με τελευταίας τεχνολογίας όργανα,γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ,μουσείο και προχωρούν άμεσα για πισίνα
Αλλά έχουν κάνει και παρκινγκ !!!ναι παρκινγκ για αυτοκίνητα !!!όχι μια αλάνα ή ένα χωράφι αλλά ένα στεγασμένο κλειστό διώροφο (!!!) σύγχρονο παρκινγκ 60 θέσεων.Και δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο παρκινγκ με την συγκεκριμένη χωρητικότητα
Αναφέρομαι στην ιδέα του παρκινγκ .Ναι ένα παρκινγκ ενταγμένο σε ένα πράσινο μοντέλο ανάπτυξης .Ναι ένα χωριό με παρκινγκ !!!
Απίστευτο και όμως αληθινό.
Γιατί φυσικά δέχονται πολλούς επισκέπτες που έρχονται από μακριά για να δουν και κάποιοι να μελετήσουν από κοντά αυτό το “περίεργο” μοντέλο πράσινης ανάπτυξης και να χαρούν το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο και φυσικά να δοκιμάσουν τα ντόπια ποιοτικά τους προϊόντα.
Ναι μιλάμε για τουρισμό που τους κάνει ακόμα πιο γνωστούς και φυσικά ενισχύει και την τοπική τους οικονομία
Ποιος θα μίλαγε για τουρισμό στην ορεινή και αποκομμένη Ανάβρα πριν 15 χρόνια;
Χωρίς χιονοδρομικό κέντρο και άλλους συνήθεις πόλους έλξης;
Φυσικά δεν αναφέρομαι στους συνειδητοποιημένους μοναχικούς εξερευνητές της απομακρυσμένης υπαίθρου που δεν ψάχνουν για μαζικούς πόλους έλξης,αυτοί πιθανώς να επισκέπτονταν και πριν αυτό το χωριό όπως και τα χιλιάδες άλλα μακρινά και αποκομμένα χωριά.Αναφέρομαι στον πολύ κόσμο
Από την άλλη βέβαια και με δεδομένο τον σεβασμό τους στο περιβάλλον (με έργα και όχι στα λόγια)δεν είπαν όμως ας καταργήσουμε τα αυτοκίνητα και ας επιστρέψουμε στα γαϊδουράκια
Γιατί ξέρουν ότι πρέπει να διαχειριστούν όσο γίνεται καλλίτερα τα προβλήματα των αυτοκινήτων
Όπως το παρκινγκ,μακάρι σύντομα να έχουν και ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα για να μην ρυπαίνουν με τα καυσαέρια τους
Ούτως η άλλως από ενέργεια, καθαρή πράσινη ανανεώσιμη ενέργεια (για να τα φορτίζουν) έχουν αρκετή και θα έχουν ακόμα περισσότερη στο άμεσο μέλλον
Αλλά θέλουν να διατηρήσουν και τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρουν τα αυτοκίνητα
Π.χ. να μην αισθάνονται αποκομμένοι
Αλλά σαν κοσμοπολίτες (πολίτες του κόσμου) που είναι να μπορούν να κινούνται με άνεση και ασφάλεια και να πηγαίνουν στην Λαμία, στον Βόλο και όπου αλλού θέλουν και όποτε θέλουν για δουλειές και διασκέδαση (θέατρο, συναυλίες, μουσεία, εκδρομές, βόλτες, κλπ)
Ναι ένα πρώην αποκομμένο χωριό λίγων ηλικιωμένων πλέον κατοικείται από σύγχρονους κοσμοπολίτες που ταξιδεύουν παντού και εύκολα
Ναι κάθε χρόνο και για κάποιες ημέρες το χωριό αποκλείεται από τα χιόνια
Εξάλλου είναι ορεινό χωριό όμως οι κάτοικοι δεν βγαίνουν στα κανάλια να μεμψιμοιρήσουν ότι δεν υπάρχει κράτος στεγάζουν τα κτηνοτροφικά τους πάρκα.Nαι τα στεγάζουν !!! ;Eχουν δικά τους εκχιονιστικά μηχανήματα.
Ξέρουν ότι θα χιονίσει (δεν ξαφνιάζονται !!!).Ζουν με αυτό και είναι οργανωμένοι και προετοιμασμένοι για αυτό
Εκμεταλλεύονται όλους τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους καθώς και μέσα που μπορούν να βρουν (πως θα τα έκαναν εξάλλου όλα αυτά) “ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη”
Είπαμε ότι ήταν αποκομμένοι.Σήμερα όμως δεν είναι.Έχουν εξωστρέφεια.
Αλωνίζουν την Ελλάδα και το εξωτερικό.Παίρνουν πρωτοβουλίες για αλληλουποστηριζόμενες ενέργειες και στοχευμένες δράσεις προσανατολισμένες στον αντικειμενικό τους σκοπό.Ενεργοποιούν και συνεργάζονται με επιστήμονες και επαγγελματίες.Εκδηλώνουν επιστημονικά και τεχνολογικά συνέδρια.
Ναι αυτό το μικρό χωριό.
Προβάλλονται στα ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεόραση, internet, κλπ).Ναι είπαμε έχουν εξωστρέφεια επικοινωνούν και προβάλλονται δεν ομφαλοσκοπούν
Συνεργάζονται με καθηγητές και εντάσσονται σε ερευνητικά ακαδημαϊκά προγράμματα
Και φυσικά αντλούν τα διαθέσιμα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση (που συνήθως παραμένουν αδιάθετα από άλλους)
Άριστη και πλήρης εκμετάλλευση αυτών των ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία διατέθηκαν ορθολογικά σε έργα υποδομής (όπως θα έπρεπε δηλαδή !!!)
Ουσιαστικά δηλαδή τι έκαναν;
Το αυτονόητο
Αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η κοινή λογική: Πάρτε λεφτά να αναβαθμίσετε τον τόπο σας (μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης).Και το έκαναν και μάλιστα άριστα και υποδειγματικά. Και όχι διασπαθίζοντας τα ευρωπαϊκά κονδύλια με την βοήθεια των “γνωστών αγνώστων” (όποιος ξέρει από ευρωπαϊκά προγράμματα καταλαβαίνει τι εννοώ) σε χάρτινες και virtual “επενδυτικές προτάσεις”
Αντίο Ντόνα…
Xτες βραδυ εφυγε η βασιλισσα της Disco, Donna Summer. Ολοι γνωριζουμε τις επιτυχιες της που την εκαναν διασημη παντου σε ολες τις πιστες των ντισκοτεκ του κοσμου. Ολοι λιγο-πολυ εχουμε λικνιστει στους ρυθμους του Ηοt stuff, Bad girls, She works hard for the money…
Εγω γνωρισα για πρωτη φορα τη μουσικη της απο το αλμπουμ της Wanderer που ειχε ο πατερας μου στη δισκοθηκη του. Μας εβαζε στο πικ-απ σε μενα και την αδερφη μου το Wanderer και εμεις το χορευαμε. Μαθαμε και τι σημαινει η λεξη αυτη γιατι μας διαβαζε τους στιχους και τους εξηγουσε.
Χαζευα πιτσιρικα το εξωφυλλο του δισκου της που ηταν σε μωβ-φουξια φοντο και η «θεα« Donna ηταν καθισμενη σε ενα παγκακι φορωντας ενα καυτο πολυχρωμο κολαν και χρυσες γκετες. Διπλα της ηταν ακουμπισμενες προχειρα οι βαλιτσες της αφου οπως ελεγε και στο τραγουδι της
“’cause I’m a wanderer
I travel every place
’cause I’m a wanderer
from here to outer space
’cause I’m a wanderer
got no time
’cause I’m a wanderer
just a wanderer…”
και κρατουσε με το χερι της τα καταμαυρα, κατσαρα μαλλια της κοιταζοντας το φακο με βλεμμα λαγνο. Αν και ημουν μικρη, αναγνωριζα την σεξουαλικοτητα της γυναικας αυτης.
Θεωρω οτι ηταν πολυ σεξυ, καυτη, γυναικα, “hot stuff” οπως μας τραγουδουσε, με φοβερα ερμηνευτικα δυνατοτητες φωνη που δικαιολογημενα εγινε συμβολο μιας εποχης. Πιστευω οτι με το θανατο της σηματοδοτειται και το τελος της εποχης αυτης.
Αντιο Donna…
Μύθοι & αλήθειες για τη Σελήνη
Η λέξη Μαγεία ασκεί μια έντονη γοητεία. Ανακαλεί στη φαντασία μισοξεχασμένες μνήμες και ιστορίες που ακούγαμε στα παιδικά μας χρόνια. Θυμίζει αραβικές νύχτες γεμάτες μυστήριο, και μεγαλείο. Θυμίζει μαγικά χαλιά που πετάνε μαζί με τους ιδιοκτήτες τους για περιπέτειες σε παράξενες χώρες. Θυμίζει δακτυλίδια που εκπληρώνουν κάθε επιθυμία, παράξενες μποτίλιες που περιέχουν πνεύματα ή κάποιο τζίνι, δέντρα που καρποφορούν θαυματουργούς καρπούς ,περιπέτειες αναζητήσεων και ιστορίες με δράκους, μάγια που λύνονται και δένονται και θαυμαστούς Ιππότες που κατακτούν και κερδίζουν όμορφες, κατάξανθες πριγκίπισσες.
Ο κόσμος της μαγείας είναι ένας κόσμος γεμάτος φαντασία. Η ετυμολογία της λέξης φτάνει ως την περσική ρίζα “Mάγκι” Magi μια λέξη που σημαίνει “εκείνον που λατρεύει τη φωτιά”. Πέρα όμως από αυτά που συνειρμικά μας φέρνει στο νου η λέξη Μαγεία η απόκρυφη αυτή επιστήμη περιέχει την βαθιά γνώση των απόκρυφων νόμων και Σιη μαγεια η σελήνη έπαιζε πάντα έναν σημαντικό ρόλο.
Για τους παραδοσιακούς λαούς η Σελήνη αντιπροσώπευε πάντα τη σκοτεινή πλευρά της φύσης, την αόρατη όψη της . Την πνευματική όψη του φωτός μέσα στο σκοτάδι , την εσωτερική γνώση, το παράλογο, το διαισθητικό και υποκειμενικό.
Εκείνη ελέγχει παλίρροιες, βροχές, ύδατα, πλημμύρες και εποχές και ως εκ τούτου τη διάρκεια της ζωής. Oλες οι σεληνιακές θεές ελέγχουν το πεπρωμένο και υφαίνουν τη μοίρα μερικές φορές απεικονίζονται σαν αράχνες στο κέντρο του ιστού τους.
Αν βέβαια η σελήνη βρίσκεται στην φάση της πανσελήνου η δυνάμη της είναι ακόμα πιο ισχυρή. Η πανσέληνος συμβολίζει την ολότητα, την ολοκλήρωση, την ισχύ και την πνευματική δύναμη. Για τον βουδισμό η πανσέληνος και η νέα σελήνη είναι περίοδοι ισχύος και πνευματικής δύναμης. Για τους Ινδιάνους η πανσέληνος παρομοιάζεται με το φως του μεγάλου πνεύματος αλλά σε κάποιες φυλές η σελήνη είναι μια μοχθηρή και κακοποιός δύναμη. Για τους Σουμέριους η νύχτα της πανσελήνου ήταν περίοδος προσευχής αγαλλίασης και θυσίας.
Η σελήνη καταλαμβάνει σημαντική θέση στους μύθους , τις παραδόσεις και τις δοξασίες του ελληνικού λαού.
Γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων οι μάγισσες της Θεσσαλίας αλλά και η Μαγεία της Κρήτης. Σημερινά απομεινάρια από τις παλιές αυτές γνώσεις το Νταβέτι, μια μαγική και δαιμονική τελετή που γίνεται ακόμα και σήμερα στην Ανατολική Κρήτη. Κύκλοι, μαυρομάνικα μαχαίρια, ολόγιομο φεγγάρι, λέξεις μαγικές πρωταγωνιστούν στο σκηνικό αυτό.
επιρροή του νερού
Ακολουθώντας την άποψη του Αριστοτέλη και του Πλινίου του Πρεσβύτερου, κάποιοι σύγχρονοι συγγραφείς, όπως ο ψυχίατρος Άρνολντ Λίμπερ από το Μαϊάμι, εικάζουν πως οι υποτιθέμενες επιπτώσεις της πανσελήνου στη συμπεριφορά προκαλούνται από την επιρροή της σελήνης στο νερό. Το ανθρώπινο σώμα, εξάλλου, αποτελείται από 80% νερό, επομένως πιθανόν η σελήνη να ασκεί τα επιζήμια μαγικά της με κάποιο τρόπο, αποδιοργανώνοντας την ευθυγράμμιση των μορίων του νερού στο νευρικό μας σύστημα.
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις λόγοι που εξηγούν γιατί αυτή η άποψη περί νερού δεν στέκει. Πρώτα απ’όλα, οι συνέπειες της βαρύτητας από τη σελήνη είναι τόσο απειροελάχιστες που δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε αξιόλογη επίδραση στη λειτουργία του εγκεφάλου και συνεπώς στη συμπεριφορά. Όπως είχε πει και ο αστρονόμος Τζορτζ Άμπελ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, ένα κουνούπι που κάθεται πάνω στο χέρι μας ασκεί πολύ μεγαλύτερη έλξη βαρύτητας πάνω μας απ’Αότι η σελήνη. Και από όσα γνωρίζουμε, δεν έχει αναφερθεί ποτέ «σεληνιασμός κουνουπιού». Δεύτερον, η δύναμη βαρύτητας της σελήνης μπορεί απλά να επηρεάσει σώματα νερού, όπως ωκεανούς και λίμνες, όχι όμως περιορισμένες πηγές νερού, όπως είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Τρίτον, οι συνέπειες της βαρύτητας από τη σελήνη είναι το ίδιο ισχυρές με την πανσέληνο και στη νέα σελήνη – όταν δηλαδή η σελήνη δεν είναι ορατή σε εμάς.
Υπάρχει, όμως, ένα πιο σοβαρό πρόβλημα για τους ένθερμους υποστηρικτές του σεληνιασμού: δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο της ύπαρξής του. Ο ψυχολόγος Τζέιμς Ρότον από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντας, ο αστρονόμος Ρότζερ Κάλβερ από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και ο ψυχολόγος Άιβαν Κέλι από το Πανεπιστήμιο του Σασκάτσιουαν, έψαξαν εκτενώς για οποιαδήποτε σταθερή επίπτωση στη συμπεριφορά από την πανσέληνο. Σε όλες τις περιπτώσεις, δεν βρήκαν απολύτως τίποτα. Συνδυάζοντας τα αποτελέσματα διαφόρων μελετών βρήκαν πως οι πανσέληνοι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τα γεγονότα που συνέβαιναν κατά την περίοδο αυτή, συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων, των αυτοκτονιών, των ψυχιατρικών προβλημάτων και της κρίσης στα τηλεφωνικά κέντρα των κλινικών.
Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1982, η ερευνητική ομάδα υποστήριξε πως τα τροχαία ατυχήματα ήταν πιο συχνά τις βραδιές που είχε πανσέληνο. Μία όμως λάθος εκτίμηση ανέτρεψε τα ευρήματα αυτά: την περίοδο που αναφερόταν η μελέτη, οι πανσέληνοι συνέπιπταν συνήθως σαββατοκύριακα, όπου οι άνθρωποι οδηγούν περισσότερο. Όταν η ομάδα ανέλυσε εκ νέου τα δεδομένα της, με σκοπό να απομονώσει αυτόν τον παράγοντα, οι επιπτώσεις της πανσελήνου εξαφανίστηκαν.
Πλασματικη συσχέτιση
Ίσως, το πιο σημαντικό είναι πως η έρευνα δείχνει ότι πολλοί άνθρωποι πέφτουν θύματα ενός φαινομένου που οι ψυχολόγοι Λόρεν και Ζαν Τσάπμαν του Πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν-Μάντισον αποκαλούν «πλασματική συσχέτιση» – η αντίληψη μίας συσχέτισης που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι που νιώθουν πόνο στις αρθρώσεις επιμένουν πως ο πόνος αυξάνεται όταν ο καιρός αλλάζει, παρόλο που επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το ίδιο ισχύει και με τους υδαρείς αντικατοπτρισμούς που παρατηρούμε στους αυτοκινητοδρόμους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η πλασματική συσχέτιση μπορεί να μας παραπλανήσει και να βλέπουμε ή να νιώθουμε πράγματα που δεν υπάρχουν.
Η πλασματική συσχέτιση είναι εν μέρει αποτέλεσμα της τάσης που έχει ο εγκέφαλός μας να παρακολουθεί – και να ανακαλεί- τα περίεργα γεγονότα καλύτερα από τα ασήμαντα γεγονότα. Όταν υπάρχει πανσέληνος και συμβαίνει κάτι περίεργο, συνήθως το παρατηρούμε, το εξιστορούμαστε στους άλλους και το θυμόμαστε. Αυτό το κάνουμε γιατί συνήθως αυτού του είδους τα γεγονότα συνάδουν με τις προκαταλήψεις μας.
Για του λόγου το αληθές, μία μελέτη έδειξε πως οι νοσοκόμες που εργάζονται σε ψυχιατρικές κλινικές και πιστεύουν στις επιπτώσεις της σελήνης έγραφαν περισσότερες παρατηρήσεις περί «περίεργων συμπεριφορών» των ασθενών σε σχέση με τις νοσοκόμες που δεν πίστευαν στις σεληνιακές επιπτώσεις. Αντίθετα, όταν έχει πανσέληνο και δεν συμβαίνει κάτι περίεργο, τα ασήμαντα γεγονότα σβήνονται από τη μνήμη μας. Ως αποτέλεσμα αυτής της επιλεκτικής μας μνήμης, αντιλαμβανόμαστε εσφαλμένα μία συσχέτιση μεταξύ της πανσελήνου και των μυριάδων περίεργων γεγονότων.
Η εξήγηση της πλασματικής συσχέτισης, αν και ενδεχομένως να αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ, δεν εξηγεί το πώς ξεκίνησε η αντίληψη περί πανσελήνου. Μία ενδιαφέρουσα άποψη δίνει ο ψυχίατρος Τσαρλς Ράιζον του Πανεπιστημίου Έμορι. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Ράιζον, ο σεληνιασμός ενδεχομένως να έχει μία μικρή δόση αλήθειας. Ο ίδιος εικάζει ότι πριν από την έλευση του εξωτερικού φωτισμού, το δυνατό φως της πανσελήνου, εμπόδιζε ορισμένους ανθρώπους – συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που έπασχαν από σοβαρές νοητικές διαταραχές – να κοιμηθούν. Επειδή η έλλειψη ύπνου οδηγεί πολύ συχνά σε αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά και κυρίως στα άτομα που πάσχουν από κάποια ψυχολογική ασθένεια, όπως τη διπολική διαταραχή (ή αλλιώς μανιοκατάθλιψη), η πανσέληνος ίσως να συνδέθηκε με τα αυξημένα ποσοστά των παράξενων συμπεριφορών στα πολύ παλιά χρόνια. Επομένως, σύμφωνα με τον Ράιζον, ο σεληνιασμός αποτελεί ένα «πολιτιστικό απομεινάρι».
———————————————————————————————————————-
Οπως και να’ χει ομως η πανσεληνος θα μαγνητιζει ρομαντικους και μη παντα οπως γινεται σχεδον με ολα τα στοιχεια της φυσης. Σιγουρα η σεληνη εχει κατι παραπανω απο τα υπολοιπα….
Οι άθικτοι- πάντα θα υπάρχει κάτι να κάνει την έκπληξη
Xτες πηγα για πρωτη φορα φετος σε θερινο σινεμα! Και μαλιστα ξεκινησα με το ποδηλατο για το σινεμα Φλοισβος που ειναι στην μαρινα του φλοισβου. Αφου ευχαριστηθηκαμε βολτα με την παρεα μου και σεργιανισαμε για λιγο στη μαρινα οπου γινοταν χαμος απο κοσμο,-καλοκαιριασε βλεπεις και οικογενειες, μικροι, μεγαλοι, ηλικιωμενοι, ειπαν να κανουν την κυριακατικη τους βολτα- φτασαμε στο σινεμα. Ο υπευθυνος μας επετρεψε να βαλουμε τα ποδηλατα μεσα στην αυλη του σινεμα, οποτε ειχαμε το κεφαλι μας ησυχο κι απολαυσαμε μια απροσμενα αναλαφρη για το θεμα της ταινια.
Και τι θελω να πω με αυτο. Η ταινια εχει να κανει με εναν τετραπληγικο πλουσιο αριστοκρατη που ειναι καθηλωμενος σε μια αναπηρικη καρεκλα και τη σχεση που αναπτυσσει με τον εγχρωμο νοσοκομο του που μολις εχει αποφυλακιστει και διωχθει απο την οικογενεια του. Μεσα απο την αντιθεση των χαρακτηρων αυτων οι οποιοι εκπροσωπουν 2 διαφορετικους κοσμους, σιγα-σιγα σφυρηλατειται μια βαθια φιλια. Η φιλία του ντουέτου δεν απομακρύνεται από τους σκληρούς, φυσικούς περιορισμούς της αναπηριας, αλλά δεν φοβάται να τη χρησιμοποιήσει για κωμικούς σκοπούς. Δείχνει πώς είναι δυνατόν για δύο “περιθωριακους” για την κοινωνια ανθρωπους να αναπτυξουν μια φιλία που τους επιτρέπει να επαναπροσδιορίσουν τους δικούς τους χώρους στον κόσμο, χωρίς συμβιβασμούς στην ατομικότητα τους, παίρνοντας παράλληλα την εκδίκηση τους προς εκείνους που τους εδίωξαν χωρίς να τους υπολογίζουν. Κι ολα αυτά, μεσα απο κωμικες καταστασεις.
Η εκπληξη ηταν οτι η ταινια οπως μας δειχνει στο τιτλους του τελους βασιζεται σε πραγματικα γεγονοτα. Υπαρχει λοιπον ευτυχως ακομα ανθρωπια στην κοινωνια μας. Μια ταινια απολαυστικη, ευδιαθετη, ενας υμνος στη ζωη.
Στα ακρα
Aυτες τις μερες εκανα μια ανακαινιση στο μπανιο μου και στο σπιτι επικρατουσε μεγαλη αναστατωση. Το ψυγειο μου χρειαστηκε να αλλαξει θεση κι ετσι καποιες φωτογραφιες που ειχα τοποθετησει πανω του με μαγνητακια επεσαν στο πατωμα. Μια φωτογραφια ηταν μια καρτποσταλ απο το φαρο του Cabo de Sao Vicente στη Ν. Πορτογαλια, το δυτικοτερο ακρο της Ευρωπης.
Αυτη η καρτποσταλ μαζι με ενα μικρο κοκορα (ο κοκορας ειναι το σημα κατατεθεν της Πορτογαλιας, οπως ειναι για την Ελλαδα ο Παρθενωνας κι ο τσολιας) μπιμπελο- σουβενιρ που ειχα παρει απο το ταξιδι μου εκει, ειναι τα μονα αντικειμενα που εχω απο τις διακοπες μου εκεινες. Ηταν το καλοκαιρι του 2007, οταν παρετεινα τις διακοπες μου στην Ισπανια 1 εβδομαδα ακομα για να παω στη Πορτογαλια και συγκεκριμενα στις πανεμορφες ακτες στα νοτιοδυτικα της.
Θυμαμαι οταν περπατουσα στο φαρο αυτο και μετα αγναντευα τον Ατλαντικο ωκεανο απο το περβαζι του κι αντικρυζα τη μαινομενη θαλασσα που χτυπουσε στα βραχια του γκρεμου που ξετυλιγοταν απο κατω μου ενιωσα οτι οχι μονο ημουν πολυ μακρια απο το σπιτι μου αλλα και μια περηφανεια για το που εφτασε η χαρη μου…Μαγευτηκα πραγματικα απο το τοπιο εκεινο και ποιος θα μου το ελεγε οτι το επομενο καλοκαιρι θα βρισκομουν σε εναν αλλο φαρο, αυτη τη φορα στο νοτιοτερο σημειο της Ευρωπης, στη Γαυδο. Μετα απο μια πεζοπορια στο γεματο κεδρους νησακι της Γαυδου καταληξαμε για ρακι το σουρουπο στο φαρο του νησιου οπου εκτος του οτι γιναμε ντιρλα, γιναμε ολοι μια παρεα εκει..
..Ειχα παει σε μια εκθεση φωτογραφιας πριν 2 μηνες περιπου στο μουσειο Μπενακη στην Πειραιως οπου ο φωτογραφος Παυλος Φυσακης εξεθεσε φωτογραφιες απο τα 4 ακρα της Ευρωπης μεταξυ φυσικα των οποιων ηταν η Γαυδος και η ΝΔ Πορτογαλια. Αυτος πραγματοποιησε αυτο το ταξιδι στα 4 γεωγραφικα ορια της Ευρωπης αναζητωντας να ορισει την ευρωπαικη ταυτοτητα οπως περιεγραφε στο λευκωμα του. Παντως, και στα 2 ταξιδια μου αυτα ημουν χωρις φωτογραφικη μηχανη και οι εικονες που αποτυπωθηκαν στο μυαλο μου δεν εχουν καμια σχεση με τις στημενες, επιτηδευμενες φωτογραφιες του. Τα πραγματα ειναι πολυ απλα..
Tα χιονια στο Κιλιμαντζαρο:παράθυρο στη λιακάδα
M ‘ αρεσει πολυ να πηγαινω στο σινεμα. Απο μικρη οταν ημουν, μια ταινια σημαινε ενα μεσο διαφυγης απο την καθημερινοτητα. Εχω δει πολυ σινεμα, κυριως αμερικανικο κινηματογραφο. Εδω και δυο χρονια περιπου ομως θα ελεγα, η διαθεση μου για σινεμα εχει πεσει στο κατακορυφο. Δεν βγαινουν πια καλες ταινιες, κι η αληθεια ειναι οτι οι περισσοτερες δεν εχουν καμια πρωτοτυπια θεματικα.
Προχτες λοιπον, με παιρνει τηλεφωνο η παρεα μου και μου προτεινε να παμε να δουμε την ταινια αυτη. Βλεπω το τρειλερ στο οποιο προσεξα οτι εχει κινηματογραφικη ληψη στυλ 80ies που μου αρεσει. Το τρειλερ ομως δε σε προδιαθετει γι αυτο που θα δεις.
Ο τιτλος του φιλμ ειναι εμπνευσμενος απο ενα τραγουδι του Pascal Danel και η μονη αναφορα που γινεται στην ταινια σε σχεση με τον τιτλο ειναι για ενα ταξιδι που θα εκανε το πρωταγωνιστικο ζευγος για την 30η επετειο τους στην Κενυα, στο Κιλιμαντζαρο.
Η ταινία του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν είναι ένα κοινωνικό δράμα για έναν χειμώνα που ανεβαίνει από τον ευρωπαϊκό Νότο προς τον Βορρά. Οι εικόνες είναι ηλιόλουστες και έχουν μια διακριτική αίσθηση νοσταλγίας σαν αυτή που σε καταλαμβάνει αιφνιδιαστικά όταν ακούς γαλλικά τραγούδια από τα ανέμελα χρόνια του ’70.
Μια χουφτα αληθινοι χαρακτηρες, ενα σεναριο στρωτο και βαθια ανθρωπινο, που δειχνει εντονη και συνειδητοποιημενη πολιτικοποιηση, κανουν αυτη τη ταινια μοναδικη, και αξιζει να παει καποιος να τη δει. Περναει πολυ ομορφα και αισιοδοξα μηνυματα αυτη ταινια και ολοι οι ηθοποιοι παιζουν πολυ καλα, ιδιαιτερα το πρωταγωνιστικο ζευγαρι. Μακαρι να δουμε τετοιες ταινιες πιο συχνα στο μελλον…
Μπάμπης Μπίζας: ο Φιλέας Φογκ είναι Ελληνας
Σε μεσημεριανη εκπομπη σημερα γνωρισαμε τον Ελληνα αυτο ταξιδευτη. Ενας μεσηλικας 58 ετων με γαλανο, πανεξυπνο βλεμμα που μιλουσε για τις ταξιδιωτικες του εμπειριες. Εχει γυρισει ολο τον κοσμο και ναι, ο κοσμος αποτελειται απο 195 χωρες. Η καταγωγη του ειναι απο την Αρτα απο μεσοαστικη οικογενεια κι απο οτι λεει κανενας στο περιβαλλον του δεν ειχε παρομοιες αναζητησεις οπως αυτος, να γνωρισει δηλαδη τον κοσμο. Ξεκινησε το πρωτο του ταξιδι οταν ηταν φοιτητης και πηγε στη Βουλγαρια και αφου επισκεφτηκε πολλες χωρες της Ευρωπης κι οχι μονο, το εκανε μετα κι επαγγελμα αφου εγινε αρχηγος ταξιδιων σε ταξιδιωτικο γραφειο.
Αποστομωσε την παρουσιαστρια οταν της ειπε οτι ταξιδεψε απο Ελλαδα και πηγε Περσια φτανοντας μεχρι την Κευλανη με 258 δολλαρια και εκεινη τον κοιτουσε λες και ειπε κατι εξωπραγματικο. Ο ανθρωπος ηταν ανοιχτος στην περιπετεια: ταξιδεψε κανοντας οτοστοπ πολλες φορες, καποιες φορες κοιμηθηκε στο υπαιθρο, γνωριστηκε με ανθρωπους που τον κερασαν φαγητο….
Μερικες κουβεντες που ειπε σε διαφορα περιοδικα και τις παραθετω:
“Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω την κορυφή του όρους Ελ Μπρουζ, όταν ταξίδευα στην καρότσα ενός φορτηγού στη Γεωργία. Εκλαιγα, ένιωσα πως μου δόθηκε ένα “προνόμιο” που μου επέτρεπε να βλέπω κάτι το οποίο ήταν αδιανόητο για τους πολλούς. Επίσης, οι καταπληκτικές εικόνες στην πεδιάδα Παντανόλ στη Βραζιλία. Ημουν πάνω σε ένα άλογο, γιατί πλημμυρίζει ο ποταμός, και αυτό τον διέσχιζε καλπάζοντας».
“Αυτο που διδάχθηκα από τα ταξίδια μου είναι η ανοικτή καρδιά που πρέπει να έχουμε. Οσο πιο πολλά χέρια σφίξουμε τόσο πιο πολύ θα ολοκληρωθούμε. Ακόμη και τα βρόμικα από τη δουλειά χέρια κρύβουν έναν θησαυρό. Αυτό που μου έμεινε είναι τα μάτια των ανθρώπων. Η έκφραση που αποτυπωνόταν στο βλέμμα. Είναι το σημαντικότερο μήνυμα.”
“Πολύς κόσμος αναλώνεται σε ράθυμα Σαββατοκύριακα, ενώ θα μπορούσε τον ίδιο χρόνο με τα ίδια χρήματα να κάνει ενδιαφέροντα ταξίδια. Η ζωή είναι σύντομη και θα πρέπει να σκεφτόμαστε με διαφορετικό μυαλό. Τι αξίζει περισσότερο ένα αυτοκίνητο ή μια «κατάδυση» στο βιβλίο της ζωής που λέγεται ταξίδι και περιπέτεια; Ετσι, συνειδητοποίησα στον δέκατο χρόνο των ταξιδιών μου ότι καλύτερα να γυρίσεις τον πλανήτη παρά να γίνεις ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Κατάλαβα την προσωρινότητα της ζωής»
“Η ζωή είναι ωραία να τη ζεις. Όταν απλώς μαζεύεις για να τη ζήσεις κάποτε, αυτό το κάποτε μπορεί να μην έρθει όταν το θέλεις και όπως θα το ήθελες . Για αυτό δεν χρειάζεται να κτίζεις πολλούς ορόφους στο σπίτι σου.”
Whitney: I wanna dance with somebody….
I wanna dance with somebody….
Ημουν εκτη δημοτικου οταν ακουγα αυτο το τραγουδι. Ειχα δει και το video clip στο mtv και ειχα κατενθουσιαστει με την μαυρη αυτη καλλονη που ακουγε στο ονομα Whitney. Υπεροχο μελαμψο χρωμα, καστανοξανθα ολο μπουκλα μαλλια, καλοσχηματισμενα χειλη και καλλιγραμμο κορμι ηταν το περιτυλιγμα που εκρυβε αυτην την θεσπεσια, γεματη, με απιστευτες δυνατοτητες φωνη. Ανεβοκατεβαινε 3 κλιμακες με τρομερη ανεση.
Και επειδη τοτε τους δισκους μου τους αγοραζε ο πατερας μου, του ζητησα να μου παρει οπωσδηποτε το lp. Ti υπεροχο εξωφυλλο! Η Whitney σε μπλε φοντο ντυμενη με ενα ασπρο φανελακι που εδειχνε sexy πολυ απλα και φυσικα, με μαλλια ατιθασα να χαμογελαει πλατια στο φακο. Ποσες φορες ειχα ακουσει αυτο το δισκο!
Παρακολουθουσα τη μουσικη της καριερα μεχρι περιπου που γυρισε την ταινια “bodyguard” και κυκλοφορησε αυτο το μοναδικο τραγουδι “I will always love you” που ηταν ενα κομματι που ελεγε καποτε η Dolly Parton. Αμα το ακουσει καποιος στην original εκδοχη ειναι ενα δακρυβρεχτο, μελο κομματι. Κι ερχεται η ζεστη φωνη της Houston να το τυλιξει και να το αναδειξει στη μεγαλυτερη επιτυχια.
Η καριερα της αρχισε απο την ταινια αυτη να παιρνει την κατω βολτα με την καταληξη που ολοι ξερουμε.
Για μενα ομως θα ειναι παντα αυτο το χαμογελαστο κοριτσι του εξωφυλλου του δισκου Whitney με τη θεικη φωνη…
R.I.P.
Who knows where the time goes
Σαββατο απογευμα. Σιγανη βροχουλα ξεκινησε & δεν υπηρχε καλυτερη μουσικη υποκρουση απο τις μελαγχολικες μπαλαντες της Nina στο youtube. Παω να φτιαξω μια ζεστη σοκολατα. Μονο αυτο & δε θελω τιποτα αλλο. Τηλεφωνω σε μια φιλη, μου πιανει λιγο την παρλα, η γνωστη Ε., κι επειδη ταξιδευει αυριο & ηθελα να τη δω απο κοντα αποφασισαμε να βγουμε πιο μετα.
Και η σκεψη που με απασχολει βασανιστικα τελευταια ειναι πως ο καθενας μας βλεπει σε επαναληψεις τη ζωη του, ακουγοντας, λεγοντας, βλεποντας ισως τα ιδια πραγματα. Γιατι ναι, η ρουτινα ειναι ευλογημενη οταν ειναι ομως συνειδητη.
Ετοιμαζομαι να βγω για αλλη μια φορα εξω. Για να δουμε τι θα δουμε…