Όλοι βρισκόμαστε πολλές (ή λιγότερες) φορές σε καταστάσεις που πρέπει να επιλέξουμε. Να κάνουμε κάτι ή να μην το κάνουμε. Να πάρουμε τον έναν δρόμο ή τον άλλο. Να διαλέξουμε μία απ’ τις (άπειρες, ίσως) πιθανές εναλλακτικές οδούς. Κι επειδή, συνήθως, φοβόμαστε ή δεν τολμάμε ή δεν ξέρουμε τι θέλουμε, αφηνόμαστε να μας παρασύρει το “κύμα”, το “ρεύμα”, οι “καταστάσεις”, οι “συνθήκες”.
Φυσικά, συνήθως στη συνέχεια σκεφτόμαστε “τι θα γινόταν εάν…” είχαμε πάρει μια διαφορετική απόφαση, αν κάναμε τη “σωστή” επιλογή, αν είμαστε ευχαριστημένοι μ’ αυτό που έχουμε, εδώ που είμαστε, κτλ.
Απάντηση σ’ αυτό δεν υπάρχει. Άκουσέ με! Όποιος σου λέει πως αν έκανες κάτι διαφορετικό, η ζωή σου θα ήταν καλύτερη και μπλα, μπλα, φλυαρίες… σταματα να τον κάνεις παρέα.
Δεν υπάρχει λόγος να μετανιώνεις για όσα έκανες στη ζωή σου. Αν το κάνεις, είσαι παρανοϊκός! Αλήθεια στο λέω. Το ότι είσαι αυτό που είσαι αυτή τη στιγμή είναι αποτέλεσμα όσων έκανες, βίωσες, προσπάθησες, πέτυχες, απέτυχες, χάρηκες, έκλαψες, κτλ., μέχρι τώρα. Δε θα ήσουν ΕΣΥ αν δεν υπήρχε όλη αυτή η προσωπική σου ιστορία. Επομένως, το να μετανιώνεις για κάτι, να το σκέφτεσαι μέρα-νύχτα και να χτυπιέσαι, σημαίνει ότι αμφισβητείς την ύπαρξή σου! Ότι αμφισβητείς την ιδιότητα που έχεις να μπορείς να κρίνεις το παρελθόν σου, την οποία ιδιότητα απέκτησες λόγω του παρελθόντος σου! Δεκτό κι αυτό, αλλά άλλο καπέλο. Συμπαντικός νόμος η ελεύθερη βούληση και πρεπει να τον σεβόμαστε.
Λοιπόν, τώρα που ξεμπερδέψαμε με τις ενοχές, την προβληματική αυτοκριτική ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο…
Ασχολήσου, λοιπόν, με τον εαυτό σου. Όχι με όσα έκανε ως τώρα και γιατί είναι αυτός που είναι και όχι κάποιος άλλος, αλλά με το ΠΟΙΟΝ ΕΑΥΤΟ θέλεις να έχεις. Μπορείς να έχεις πολλούς. Αν έχεις βαρεθεί τον παλιό σου εαυτό, άλλαξέ τον. Δεν είναι δύσκολο, είναι απλά θέμα επιλογής.
Κι αφού φτιάξεις τον εαυτό που θέλεις, μπορείς ν’ αρχίσεις ν’ αλληλεπιδράς με το σύμπαν γύρω σου. Σημαντική υπενθύμιση: Το σύμπαν γύρω σου θ’ αλληλεπιδράσει με σένα. Να ξέρεις ότι ποτέ δεν παίζεις μόνος, ούτε καθορίζεις τους κανόνες εσύ (ή -έστω- στο σύνολό τους). Αν θέλεις να γίνεις άξιος παίκτης, μάθε τους κανόνες, κατανόησε τους μηχανισμούς, πρόβλεψε τις μελλοντικές κινήσεις και έχε πλήρη επίγνωση των δράσεων και των συνεπειών τους. Αν τα κάνεις όλ’ αυτά, δε θ’ αναρωτηθείς για το σκοπό, δε θα φοβηθείς το ενδεχόμενο λάθος. Έχεις, πλέον, την επίγνωση και τη δυνατότητα της επιλογής. Το κέρδισες αυτό, δε στο παίρνει κανείς, μόνο εσύ μπορείς να το αρνηθείς στον εαυτό σου, οπότε αλλάζεις πάλι εαυτό κι επιστρέφεις πίσω στο Matrix.
Δεν υπάρχει σωστή και λάθος επιλογή. Υπάρχει συνειδητή επιλογή ή άγνοια. Δε σου φταίει κανείς αν παίξεις π.χ. στο χρηματιστήριο όλα σου τα χρήματα και τα χάσεις. Εσύ φταις που δεν ήξερες πώς να παίξεις. Κι αν το κάνεις συνειδητά, γνωρίζοντας την άγνοιά σου κι έχοντας πλήρη επίγνωση του ρίσκου που αναλαμβάνεις, δε θα κατηγορήσεις κάποιον άλλο για την πιθανή απώλεια. (Αυτό είναι πάλι μια -κάποιας σημασίας- ένδειξη. Οι άνθρωποι που κατηγορούν συνεχώς τους άλλους, που τους φταίνε τα πάντα, βρίσκονται σε σύγχυση, δεν ξέρουν τι κάνουν, δεν έχουν ιδέα για τίποτα…πραγματικά… μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω επικίνδυνους…)
Φυσικά, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος και να έχεις τον πλήρη έλεγχο. Κι αν υπάρχουν περιπτώσεις που συμβαίνει αυτό, είναι βαρετές. Γι’ αυτό, άλλωστε, μας αρέσει να ζούμε (όσοι το κάνουμε). Γι’ αυτό και βρισκόμαστε συνεχώς μπροστά σε νέα “σταυροδρόμια”, σε επιλογές που πρέπει να κάνουμε. Σκεφτείτε κάποιον που δεν θα ‘πρεπε (ή δεν θα ‘θελε) ποτέ να επιλέξει τίποτα. Δεν ξέρω αν θα αισθανόταν ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος, αλλά σίγουρα θα ‘ταν νεκρός.
Αυτή είναι η “μαγεία” του παιχνιδιού και η Μαγεία του Παιχνιδιού.
………………………
Π’ώς επιλέγουμε?
Δεν είναι δύσκολο. Επιλέγεις τα κατάλληλα συστατικά, γνωρίζεις όσο καλύτερα μπορείς τη μεταξύ τους αντίδραση, αλλά και την πιθανή επίδραση που έχει στο -κυρίως- άμεσο περιβάλλον και τις ενδεχόμενες αντιδράσεις που θα προκληθούν, όπως και τις πιθανές συνέπειες στο ίδιο το προϊόν, αλλά και την επίπτωση στην τοπική και χρονική φαινομενολογία. Αλλά -πάντα- να θυμάσαι ότι το αποτέλεσμα είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Το οποίο μπορείς να προσεγγίσεις αν είσαι προετοιμασμένος κατάλληλα. Όσο λιγότερο προετοιμασμένος είσαι, τόσο περισσότερο το αποτέλεσμα θ’ απέχει απ’ αυτό που θέλεις.
Ενα παράδειγμα
Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι σ’ ένα δάσος και μπροστά σου εκτείνονται δυο δρόμοι. Ξέρεις ότι όποιον δρόμο και να επιλέξεις, θα βγεις σ’ ένα σημείο που θα μπορέσεις να έχεις πρόσβαση σε κάποιο κατάλυμα για να περάσεις το βράδυ σου. Στον έναν δρόμο βλέπεις τα χορτάρια πατημένα, σπασμένα κλαδιά στο πλάι, σαν κάποιος να πέρασε πρόσφατα από κει. Ο άλλος φαίνεται “ανέγγιχτος”. Ποιον δρόμο θα επιλέξεις;
1. Κάποιος θα επιλέξει τον πρώτο, γιατί είναι πιο εύκολα προσπελάσιμος, καταλαβαίνει ότι από κει περνούν συνήθως κι άλλοι άνθρωποι, επομένως σύντομα θα βρεθεί έξω απ’ το δάσος.
2. Κάποιος άλλος θα επιλέξει τον δεύτερο, γιατί απλά έχει διαβάσει Robert Frost.
Αυτός που έχει διαβάσει Frost, ξέρει ότι ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος κάνει όλη τη διαφορά. Και δεν το ξέρει μόνο επειδή διάβασε ένα ποίημα, αλλά το ‘δε ο ίδιος να συμβαίνει. (Πολλά ποιήματα, βιβλία, τραγούδια κτλ. που ανακαλύπτεις κατά καιρούς, σου δίνουν τα κατάλληλα ερεθίσματα. Αλλά, αν μείνεις μόνο στα ερεθίσματα, το πολύ-πολύ να ερεθιστείς. Αν δεν ολοκληρώσεις… νομίζεις ότι σου φταίει ο ερεθισμός. Φίλε μου, ο ερεθισμός είναι η ένδειξη ότι είσαι ακόμη ζωντανός, αλλά για να ζήσεις πραγματικά πρέπει να μετουσιώσεις την έξαψη σε συναρωγό και να βγεις εκεί έξω.)
Ας συνεχίσουμε, όμως, την ιστορία…
Οι δυο δρόμοι καταλήγουν σ’ ένα πανδοχείο, στο οποίο οι δυο ταξιδιώτες αποφασίζουν να περάσουν το βράδυ. Ο πρώτος, βέβαια, έχει φτάσει νωρίς, έχει τακτοποιηθεί στο δωμάτιό του κι έχει κατέβει στο μπαρ και πίνει μπύρες. Κάποια στιγμή, μπαίνει κι ο δεύτερος, βρίσκει το φίλο του και κάθεται μαζί του να του κάνει παρέα. Πριν προλάβει να τελειώσει τη μπύρα του, ο άλλος πέφτει ξερός (γιατί έχει πιει ήδη 7-8), οπότε τον κουβαλάει στο δωμάτιο, τον αφήνει στο κρεβάτι και κατεβαίνει να τελειώσει το ποτό του.
Εκείνη τη στιγμή, μπαίνει στο πανδοχείο μια πανέμορφη γυναίκα, η οποία ζητά ένα δωμάτιο για το βράδυ. Μιλώντας με τον πανδοχέα, αναφέρει ότι την έπιασε η νύχτα και δυσκολεύτηκε να βγει απ’ το δάσος, γιατί σε κάποιο σημείο επέλεξε να πάρει έναν δύσκολο δρόμο. “Και γιατί δεν πήρες τον άλλο;” την ρωτά αυτός. “Να, ξέρετε…”, του απαντά δειλά, “ίσως σας φανεί αστείο, αλλά διάβασα ένα ποίημα πρόσφατα, κι αυτό μ’ έκανε να πάρω αυτή την απόφαση”. “Και τι κέρδισες μ’ αυτό;” τη ρωτά ο πανδοχέας.
“Ένα ποτό κερασμένο από μένα!”, του φωνάζει ο ταξιδιώτης μας.
Η γυναίκα, βέβαια, θα μπορούσε να “κερδίσει” το ποτό της και μόνο με την εμφάνισή της, αλλά δε θα ‘ταν το ίδιο…
Φυσικά, μετά από 5 χρόνια γάμου και 2 παιδιά, το ζευγάρι χώρισε.
Η γυναίκα ήταν μια καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας, η οποία είχε διδαχθεί το ποίημα του Frost στο πανεπιστήμιο. Της είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά μόλις τέλειωσε τη σχολή το μόνο που σκεφτόταν ήταν οι εξετάσεις του Α.Σ.Ε.Π. Όταν άκουσε μια φωνή στο δάσος να το χαζοτραγουδά, θυμήθηκε τα ανέμελα, φοιτητικά της χρόνια και απόρησε που βρέθηκε κάποιος σε κείνο το δάσος, μόλις λίγα μέτρα εμπρός της, να περπατά χαρούμενος τραγουδώντας το αγαπημένο της ποίημα. Αποφάσισε να τον ακολουθήσει, μέχρι που τον αντίκρισε από μακριά και θαμπώθηκε απ’ το παρουσιαστικό του. Διακριτικά και πολύ προσεκτικά για να μην την αντιληφθεί, τον ακολούθησε από απόσταση. Δε σκέφτηκε στιγμή να γυρίσει στο σπίτι της, όπου την περίμενε η μητέρα της, η οποία απ’ την αγωνία για την τύχη της κόρης της, έπαθε καρδιακό επεισόδιο και μας άφησε χρόνους.
Προχθές, έτυχε να συναντηθούν πάλι μετά από καιρό οι δυο φίλοι. Ο ένας έλεγε πως θυμόταν ακόμη τον περίπατο που είχαν κάνει στο δάσος πριν χρόνια και πως του ‘χει λείψει αυτή η αίσθηση ελευθερίας και πως τον πνίγει η καθημερινότητα της πόλης. Ο άλλος είπε πως θα έφευγε την επόμενη μέρα για να κάνει το γύρο της Αφρικής…
………………………
Με λίγα λόγια… αν κάνεις ασυνήθιστες επιλογές, θα σου συμβούν ασυνήθιστα πράγματα. Αν κάνεις απρόβλεπτες κινήσεις, θα έχεις απρόβλεπτες συνέπειες. Αν κάτσεις στ’ αυγά σου, θα πολλαπλασιάσεις τον πληθυσμό του κοτετσιού. Η επιλογή είναι δική σου.
