Τα παιδιά γελούν, παίζουν, διασκεδάζουν, ζουν με την καρδιά τους, νιώθουν και φαίνονται ευτυχισμένα. Υπάρχει λοιπόν καλύτερος δάσκαλος από ένα παιδί για να μας διδάξει την ευτυχία;
«Ένα παιδί είναι ο πατέρας κάθε ανθρώπου» έγραφε ο διάσημος ποιητής William Wordsworthσε ένα από τα αθάνατα ποιήματά του. Αυτό το «ποιητικό παράδοξο», κρύβει μια μεγάλη αλήθεια. Γιατί η παιδική ηλικία ουσιαστικά είναι το πιο παλιό κομμάτι της ζωής μας και αυτό που μεσολαβεί σε ότι θα ακολουθήσει. Εκτός όμως από το πιο παλιό είναι ίσως και το πιο σοφό! Γιατί τι άλλο είναι η σοφία, εκτός από ευτυχία. Και ποιος είναι πιο ευτυχισμένος από ένα αθώο παιδί; Ίσως αν προσπαθούσαμε να μάθουμε από τις πράξεις των παιδιών, ο κόσμος θα γινόταν σίγουρα καλύτερος. Και πολύ πιο ευτυχισμένος! Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και μουσικός Abhinabha Tangerman, μας δίνει 5 πράγματα που θα μπορούσαμε να μάθουμε από τα παιδιά μας!
1. Ζήσε με την καρδιά σου
Μια από τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά και τους ενήλικες είναι ότι οι μεγάλοι δρουν με το μυαλό, ενώ τα παιδιά με την καρδιά. Γι’ αυτό και όλα τα παιδιά είναι πάντα τόσο αισιόδοξα, χαρούμενα και γεμάτα ενέργεια. Η καρδιά είναι η βασική πηγή ζωής, αγάπης και δοτικότητας. Και αυθορμητισμού βέβαια. Τα παιδιά είναι αυθόρμητα γιατί δεν βασανίζονται από διλήμματα, ή ανασφάλειες όπως οι μεγάλοι. Το να μάθουμε να ζούμε με την καρδιά μας -και πάλι- είναι βέβαια δύσκολο, αλλά όχι και ακατόρθωτο. Αν ανακαλύψουμε και πάλι τον αυθορμητισμό μας, αν επενδύουμε στις μικρές εκπλήξεις και τις απλές απολαύσεις, τότε θα ανακαλύψουμε και πάλι τις αλήθειες της καρδιάς μας.
2. Ζήσε τη στιγμή
Ένας από τους λόγους που τα παιδιά δείχνουν πάντα ευτυχισμένα είναι γιατί ζουν ολοκληρωτικά το τώρα. Όταν ένα παιδί παίζει με ένα παιχνίδι, αυτό το παιχνίδι γίνεται όλος του ο κόσμος. Αφοσιώνεται με ευλάβεια σ’ αυτό και δεν έχει μάτια για τίποτε άλλο. Αντίθετα εμείς οι ενήλικες πάντα έχουμε το μυαλό μας απασχολημένο με το παρόν ή το μέλλον και πολύ σπάνια με το τι είναι αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή. Αλλά το τώρα είναι η ζωή που ζούμε. Όπως έγραψε κάποτε κάποιος σοφός: «Το χθες είναι ιστορία. Το αύριο είναι μυστήριο. Το σήμερα είναι ένα δώρο» Τα παιδιά λοιπόν μας μαθαίνουν ότι οτιδήποτε εκτός από το τώρα είναι απλώς ένα ψέμα!
3. Έχε πίστη
Για ένα παιδί οι γονείς του είναι απλώς τέλειοι. Γι’ αυτό και τους εμπιστεύονται απόλυτα και ανιδιοτελώς. Οι γονείς τους είναι η μοναδική πηγή κάθε γνώσης τους και όταν ακούν τους γονείς τους νιώθουν μια απίστευτη χαρά. Ξέρουν ότι δεν έχουν να ανησυχούν για τίποτε, γιατί οι γονείς τους είναι πάντα εκεί για να τα προστατεύσουν και να τα φροντίσουν. Αυτή η τόσο «απλή πίστη» είναι που κάνει τα παιδιά τόσο χαρούμενα και ευτυχισμένα. Γιατί η πίστη φέρνει εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη φέρνει πάντα χαρά!
4. Μην τα παρατάς ποτέ!
Όταν ένα παιδί αρχίζει να μαθαίνει να περπατάει, κάνει μερικά δειλά βήματα και μετά σωριάζεται κάτω. Αμέσως σηκώνεται και πάλι, προσπαθεί και πέφτει ξανά. Αυτό μπορεί να συμβεί εκατοντάδες φορές μέχρι να καταφέρει να μάθει να περπατάει. Κι όμως όσες φορές κι αν δεν καταφέρει να σταθεί όρθιο ή να περπατήσει ποτέ δε νιώθει ότι έχει αποτύχει. Ξέρει ότι το πέσιμο είναι κομμάτι της εξέλιξης του, κομμάτι του να μάθει να περπατάει. Κι όσες φορές κι αν «αποτύχει» εκείνο δε θα σταματήσει μέχρι να «πετύχει». Όλοι εμείς μπορούμε να μάθουμε από αυτήν την προσπάθεια των παιδιών. Κάθε φορά που πιστεύουμε ότι αποτύχαμε, μπορούμε να τη δούμε σαν άλλον ένα βήμα εξέλιξης. Όπως άλλωστε έλεγε και ο σοφός πνευματικός δάσκαλός, συγγραφέας ποιητής, καλλιτέχνης, ζωγράφος και αθλητής Σρι Τσινμόι «η αποτυχία είναι το πιο γρήγορο επόμενο τραίνο που θα πάρεις για να πλησιάσεις τη μεγάλη επιτυχία». Αν υιοθετήσουμε το σύνθημα μην τα παρατάς, τότε σίγουρα κάποια στιγμή θα συναντήσουμε και την επιτυχία!
5. Παίξε το παιχνίδι της ζωής
Για τα παιδιά, όλα είναι παιχνίδι. Και το παιχνίδι πάντα στοχεύει στη χαρά. Τα παιδιά δεν τα αφορά αν χάσουν ή κερδίσουν, θέλουν μόνο να χαίρονται. Παρακολουθώντας τα παιδιά να παίζουν μαθαίνουμε κάτι πολύ σπουδαίο: Η ζωή από μόνη της είναι παιχνίδι και όλοι είμαστε παίκτες!. Όταν παίρνουμε τη ζωή πολύ σοβαρά συχνά υποφέρουμε και νιώθουμε μίζερα. Όταν τη δούμε σαν παιχνίδι απλώς θα περάσουμε καλά. Η αποτυχία ή η επιτυχία δεν παίζουν και μεγάλο ρόλο. Και τα δύο αποτελούν εξαιρετικές εμπειρίες που μας διδάσκουν πώς να παίξουμε το παιχνίδι!
