Xτες το πρωι ενιωσα πολυ χαρα που ξυπνησα στη Ν. Μακρη. Ειχε μια εκτυφλωτικη λιακαδα, εκανε ζεστη, η θαλασσα ηταν πραγματικα λαδι,(ποτε δεν ειναι ετσι το καλοκαιρι), μπηκα στον πειρασμο να κανω μια βουτια αλλα αυτη η ευλογημενη κι αλλοτε αναθεματισμενη συνεση που με χαρακτηριζει ενιοτε, με συμβουλεψε να μην δοκιμασω να βουτηξω γιατι εχω να κανω μπανιο 2 μηνες και που ξερεις μπορει να κρυολογησω και δεν θελω κατι τετοια τωρα.
Ανεπνευσα το θαλασσινο αερακι, ξεκουρασα τα ματια μου ατενιζοντας το μπλε της θαλασσας και κινησα να επιστρεψω στο “κλεινον αστυ”. Ειχα βαλει ενα αγαπημενο “road” cd το “communique” των Dire Straits και η “Γκολφω” μου (το γκολφακι δηλαδη)απογειωθηκε. “Πως και δεν εχει κινηση ο δρομος;”,σκεφτηκα. Θυμηθηκα ομως οτι ηταν μερα δημοτικων & νομαρχειακων εκλογων χτες, και πραγματικα επιανες τα 120 χλμ ανετα στη Μαραθωνος. Ηταν κι αυτο το cd βλεπεις που σε παρεσερνε…Λεμε τωρα!…

Γυρνωντας σπιτι ειχα κατι δουλειες και ετρεξα λιγο. Καποια στιγμη το απογευματακι που πεταχτηκα στη γειτονια για μια δουλεια βλεπω το γυμνασιο που ειναι διπλα μου φωτισμενο, αυτοκινητα υπηρχαν στο προαυλιο και ενα σωρο πεταμενα φυλλαδια παντου. “Α, σκεφτηκα, σωστα, μερα εκλογων ειναι σημερα”. Και αναρωτιεμαι οταν βλεπεις αυτο το χαλι δυο βηματα εξω απο το σπιτι σου, με τοσα σκουπιδια-φυλλαδια παντου που παντα ως δια μαγειας βρισκουν λεφτα γι αυτα, κι οταν, απ’ότι πηρε το αυτι μου σημερα στο ραδιοφωνο, ξοδευτηκαν γυρω στα 2 εκατομμυρια ευρω για καλπες και παραβαν γιατι απο τις περσινες κοινοβουλευτικες εκλογες παρουσιαστηκε ελλειψη…λες, με τη καρδια να ψηφισω και ποιον; οπως καταλαβατε ανηκω στην πλειοψηφια της αποχης του 54%. Δε νιωθω περηφανη γι’ αυτο, αν σκεφτεις οτι υποτιθεται μεγαλωσα σε ενα “δημοκρατικο” πολιτευμα και στερω στον εαυτο μου το δικαιωμα της ψηφου που μου ανηκει απο 18 χρονων.
Για ποια δημοκρατια ομως μιλαμε οταν κυβερνουν εδω και δεκατιες δυο οικογενειες?
Κι εχουμε επαναληψη της ηλιθιοτητας αυτης και αυτην την Κυριακη…Να δω ποτε θα καθαρισουν τους δρομους που η ασφαλτος δεν φαινεται απο τα χαρτια..