Αγαπημένο μου μπλόγκ είμαι χαρούμενη που γράφω ξανά και πηγη εμπνευσης είναι για μένα ο σκύλος μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αγαπώ βαθιά τα σκυλιά. Μέσα από αυτό το blog, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ιστορίες για τον «καλύτερο φίλο του ανθρώπου» — σκύλους που άλλαξαν ζωές, που έδωσαν αγάπη, που έγιναν οικογένεια.
Αυτή είναι η δική μου ιστορία. Μια ιστορία για το πώς ένας σκύλος, η Τσίτα, μπήκε στη ζωή μου και την άλλαξε για πάντα.
Ένα παιδικό όνειρο που άργησε να πραγματοποιηθεί
Από μικρή ήθελα έναν σκύλο. Όμως οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν – μέναμε σε διαμέρισμα, οι γονείς μου δούλευαν ασταμάτητα, και απλώς δεν ήταν εφικτό. Το όνειρο αυτό έμεινε στην άκρη… μέχρι που μεγάλωσα.
Η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με σκύλο ήρθε στην ενήλικη ζωή μου, όταν ο σύζυγός μου κι εγώ επισκεφθήκαμε ένα καταφύγιο ζώων. Εκεί τη συναντήσαμε.
Η γνωριμία με την Τσίτα
Η Τσίτα ήταν ένα κουτάβι επτά μηνών. Καθόταν σε ένα παγκάκι, και όταν την πλησίασα, άρχισε να με γλείφει αμέσως. Ένιωσα ότι με είχε επιλέξει! -εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι της αρέσει να γλύφει όλους τους ανθρώπους!-
Το είπα στον άντρα μου – εκείνος ήταν διστακτικός, αφού είχε μόλις χάσει τον δικό του σκύλο. Αλλά κάτι μέσα μας μάς έσπρωξε να της δώσουμε μια ευκαιρία. Τη δεύτερη φορά που επισκεφθήκαμε το καταφύγιο, την υιοθετήσαμε. Έτσι απλά. Έγινε μέλος της οικογένειάς μας.
.
Από το καταφύγιο στην καρδιά μας
Της δώσαμε το όνομα Τσίτα, που σημαίνει εγρήγορση και ετοιμότητα – και πραγματικά της ταίριαζε. Είναι γλυκιά και παιχνιδιάρα, αλλά και απαιτητική. Ανήκει σε μια ράτσα γεμάτη ενέργεια. Είναι μια ημίαιμη αμερικανική Πίτμπουλ Τεριέ. Χρειαζόταν χρόνο, φροντίδα και συνέπεια. Και, κυρίως, εμπιστοσύνη.
Η Τσίτα είχε ήδη εγκαταλειφθεί τρεις φορές. Το καταλάβαμε από την αρχή: ήταν φοβισμένη, ανήσυχη. Χρειάστηκαν τρεις μήνες εκπαίδευσης και άπειρες βόλτες στη φύση για να νιώσει ασφάλεια και άνεση κοντά μας. Περπατήσαμε σε βουνά, παραλίες, με άλλους σκύλους και ανθρώπους. Σιγά-σιγά άρχισε να ανθίζει.
Μια σκυλίτσα με χαρακτήρα
Σήμερα, η Τσίτα είναι ένα χαρούμενο, κοινωνικό και γεμάτο αγάπη πλάσμα. Της αρέσει να παίζει, να κυλιέται, να τρέχει, αλλά το αγαπημένο της μέρος είναι ο καναπές – εκεί μπορεί να χουχουλιάζει με τις ώρες.
Είναι πάντα σε εγρήγορση. Άλλες φορές μας παρατηρεί με βλέμμα ή στρέφει το κεφάλι της αστεία όταν μιλάμε, άλλες φορές μας ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο περιμένοντας πότε θα τη φωνάξουμε να παίξουμε.
Το δυνατό της στοιχείο είναι πως δεν κάνει διακρίσεις – τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου είμαστε οι «άνθρωποί» της. Όποιος φίλος έρθει σπίτι ή περαστικός στον δρόμο – τους θεωρεί όλους φίλους της! Είναι υπερβολικά κοινωνική και αυτό που τη χαρακτηρίζει περισσότερο είναι πως κάνει τα πάντα για να ευχαριστήσει τους πάντες.
Από την άλλη πλευρά, έχει και τα αδύναμά της σημεία: είναι απρόβλεπτη με άλλα σκυλιά. Είναι κυριαρχική, και συχνά το παιχνίδι της καταλήγει σε επίδειξη δύναμης. Για αυτό είμαστε πάντα προσεκτικοί και τη βγάζουμε με λουρί. Δεν τα πάει καλά με θηλυκές σκυλίτσες, με μικρόσωμα μαλλιαρά σκυλιά (που της θυμίζουν γάτες), ούτε με νευρικά σκυλιά που γαβγίζουν ασταμάτητα. Δεν αντέχει πιο ένταση απ’ όση η ίδια φέρει! Και φυσικά, μισεί θανάσιμα τις γάτες και γενικά όλα τα ζώα φάρμας – κότες, πάπιες, πρόβατα…
Μια νέα οικογένεια
Ταξιδεύουμε μαζί, μένουμε σε ξενοδοχεία που δέχονται κατοικίδια, και η Τσίτα είναι αναπόσπαστο μέλος της οικογένειάς μας – γιατί είναι οικογένεια.
Πριν από 9 μήνες, πήραμε μια ακόμη απόφαση: να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας με την υιοθεσία ενός ημίαιμου αρσενικού Επανιέλ Μπρετόν, για να έχει συντροφιά η Τσίτα. (Η ιστορία του Δία βρίσκεται σε προηγούμενη ανάρτηση.)
Πολύ πρόσφατα ξεκινήσαμε μαζί και εκπαίδευση agility. Η αλήθεια είναι ότι εγώ χρειάζομαι περισσότερη εκπαίδευση από εκείνη! Πρέπει να μάθω πώς να χρησιμοποιώ σωστά τις εντολές και τη γλώσσα του σώματος ώστε να συντονιστούμε και να περάσουμε τα εμπόδια σαν ομάδα.
Αγάπη που επιστρέφει πολλαπλάσια
Η Τσίτα έχει πάρει αγάπη, εκπαίδευση και φροντίδα. Και μας τα έχει ανταποδώσει όλα – και ακόμη περισσότερα. Έχει γεμίσει το σπίτι μας με ζεστασιά, τρυφερότητα και χαρά.
Όσες σκανταλιές κι αν κάνει, είναι η καλύτερή μου φίλη. Η πιο πιστή, η πιο ειλικρινής, η πιο αφοσιωμένη.
📍 Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερες ιστορίες από τη ζωή μας με την Τσίτα. Κι αν θέλετε, μοιραστείτε μαζί μου τις δικές σας ιστορίες με τα σκυλιά σας. Θα χαρώ να τις διαβάσω!
