“>

Ποσες φορες εχουμε δει αυτην την ελληνικη ταινια με τον Κωνσταντινου και την Καλογεροπουλου.. Μικρη που ημουν μου αρεσαν πολυ εκεινες οι παιδικες φιγουρες του ερωτα και του ζευγαριου που εμπαιναν σφηνα κατα τη διαρκεια της υποθεσης. Τωρα μεγαλη πια, μου φαινεται λιγο χαζο σκηνοθετικα, νομιζω οτι ο σκηνοθετης βρηκε τροπο ετσι να γεμισει σε διαρκεια την ταινια.

Παρολα αυτα αν και το σεναριο ειναι αρκετα τραβηγμενο, θεωρω οτι αρκετα ευστοχα θιγει καταστασεις που συμβαινουν στα ζευγαρια οταν αποφασιζουν να συμβιωσουν. Οταν πεφτει το πεπλο του μυστηριου και της σαγηνης και αποκαλυπτεται ο πραγματικος εαυτος, το “εγω “ του καθενος και μαζι φυσικα ο,τι βιωματα κουβαλαει ο καθενας απο το οικογενειακο του περιβαλλον που τον εχουν εμποτισει..

Η ταινια λοιπον πολυ ευστοχα θιγει την εξιδανικευση που εχουμε ο ενας για τον αλλον τον πρωτο καιρο. Λεει η Καλογεροπουλου ” ο αλλος δεν θα μου το εκανε αυτο”, “ο αλλος ηταν κυριος”…με το μυαλο της ειχε πλασει εναν ιπποτη, με λιγα λογια προβαλε την εικονα του “καλου” εαυτου που ολοι παντα δειχνουμε στον αλλο τον πρωτο καιρο. Ειχε τυφλωθει απο ερωτα και δεν αναγνωριζει οτι ηταν το ιδιο προσωπο ο ιπποτης της και ο αντρας της Κωνσταντινου. Eξαλλου δεν ειναι τυχαιο που γνωριστηκαν στο καρναβαλι, οπου ολοι μας θελουμε να ειμαστε “καποιοι αλλοι” διαφορετικοι απο τον πεζο εαυτο μας..

Στη συμβιωση οταν ερχεται λοιπον εκεινη η ευλογημενη ωρα το ζευγαρι να μοιραζεται την ιδια στεγη και κατα συνεπεια ολα τα οικογενειακα βαρη, δηλαδη λογαριασμους, ενοικια, φαγητο κοκ πεφτουν οι μασκες και βγαινουν στην επιφανεια ασυνειδητα προβληματα που ειχαμε με τους γονεις μας ως παιδια. Η πεζη καθημερινοτητα λοιπον σε κανει να προσγειωθεις καπως ανωμαλα. Προβαλλονται τα θεματα που ειχαμε ως παιδια στον συντροφο μας. Ετσι λοιπον στην ταινια μας συγκατοικουν μαζι με το ζευγαρι οι δυο πεθερες Στεφανιδου-Διαμαντιδου οι οποιες ως κλασικες ελληνιδες μαναδες εχουν απολυτη προσυλωση στην κορουλα και τον κανακαρη τους. Βεβαια να πουμε οτι αυτα ειναι εντονα φαινομενα στην ελληνικη οικογενεια που καποτε υπηρξε πολυ “δεμενη”.

Το ζευγαρι λοιπον ασφυκτια με την εντονη παρουσια τους στο σπιτι τους και τη ζωη τους και καταλαβαινει οτι πρεπει να αλλαξει κατοικια και να φυγει μακρια τους. Ομως τα προβληματα τους ακολουθουν γιατι απλουστατα πηραν μαζι τους στη νεα κατοικια ο καθενας και τα βιωματα του κι ετσι αρχισε παλι η κοντρα μεταξυ τους.. “Δεν εισαι νοικοκυρα, μου εκαψες το παντελονι στο σιδερωμα.”..λεει ο Κωνσταντινου και η Καλογεροπολου τον κατηγορει “δεν ξερεις να μαγειρευεις και μονο εγω δουλευω απο το πρωι μεχρι το βραδυ για να φερω φαγητο στο σπιτι…”

Ειναι πολυ συνηθες να μαλωνουν τα ζευγαρια για το φαγητο και για το ποιος κανει δουλειες στο σπιτι μιμουμενοι συμπεριφορες των γονιων τους. Πολλες φορες με αφορμη αυτους τους μικροκαυγαδες μπορει μετα να παει πολυ μακρια η βαλιτσα. Το οτι δε μαγειρεψες καλα σημερα μπορει να σημαινει για τον αλλο οτι δε με φροντισες, με ξεπεταξες με κατι προχειρο ενω εγω ηθελα απο σενα περιποιηση και σημασια. Κατι που μπορει ο γονιος του να μην του εδωσε στο παρελθον. Αν τα δει καποιος απο αποσταση θα δει οτι τα προβληματα προκαλουνται απο αγαρμπη αναγκη επικοινωνιας. Χρειαζεται να παει καποιος βαθια μεσα του και να αναγνωρισει τα κενα που μπορει να ειχε ως παιδι απο ελλειψη η υπερβολικη φροντιδα απο το γονιο του και να παει παρακατω.

Στο τελος της ταινιας το πρωταγωνιστικο ζευγαρι αναγνωριζει οτι ο “αλλος” και η “αλλη” που ειχαν γνωρισει σε εκεινο το καρναβαλι δεν ειναι αλλος απο το συντροφο τους…Και οταν λοιπον καταλαβουμε οτι η σχεση περναει απο σταδια για να εξελιχθουμε και να γινουμε ενηλικες οχι να φαντασιωνομαστε τον ιδανικο συντροφο, -γιατι οταν μεταφερουμε θεματα που ειχαμε ως παιδια στη σχεση μας σημαινει οτι ακομα “θηλαζουμε”δεν ειμαστε ενηλικες- τοτε μπορει και να ευτυχησουμε και να προχωρησουμε στα επομενα σταδια της ζωης..