Την ιστορια του κοριτσιου αυτου την ακουσα για πρωτη φορα σε μια μεσημεριανη εκπομπη στην τηλεοραση και με αγγιξε πολυ. Προκειται για την Τιπι Ντεγκρε, το κοριτσακι που γεννηθηκε και εζησε τα 10 πρωτα χρονια της ζωης του στην Ναμιμπια, κορη 2 Γαλλων φωτογραφων της αγριας φυσης και πανιδας που επελεξαν να  ζησουν απο κοντα τη ζωη των αγριων ζωων της Αφρικης.
 Η Τίπι Ντεγκρέ είχε την πιο ασυνήθιστη παιδική ηλικία. Το κορίτσι μεγάλωσε στην αφρικανική έρημο και ανέπτυξε ισχυρούς φιλικούς δεσμούς με πολλά άγρια ζώα.  Η Αφρική ήταν το σπίτι της για πολλά χρόνια και έτσι η Τίπι έζησε παρέα με τα άγρια ζώα και με ιθαγενείς των φυλών της Ναμίμπια. Όταν ήταν ακόμη παιδί, η μικρή Γαλλίδα είχε πει, “δεν έχω φίλους εδώ, επειδή ποτέ δεν βλέπω άλλα παιδιά. Έτσι, τα ζώα έχουν γίνει πλέον οι φίλοι μου.”
Σχολειο δεν πηγε λοιπον αλλa η μητερα της ηταν αυτη που τη διαβαζε. Το κοριτσι δεν ενταχθηκε στο εκπαιδευτικο συστημα.  Ενταχθηκε ομως παρα πολυ καλα συστημα της σαβανας. Οι φιλοι της ηταν τα ζωα. Καποια στιγμη οι γονεις της αποφασισαν να μετακομισουν στο Παρισι οταν ηταν 10 χρονων και ετσι η Τιπι πηγε σχολειο εκει αλλα δεν καταφερε να κοινωνικοποιηθει ομαλα και μετα απο 2 χρονια παρατησε το σχολειο και συνεχισε το διαβασμα της κατ’οικον με δασκαλους. Στα 18 της περασε στο Πανεπιστημιο της Σορβονης οπου σπούδασε κινηματογράφο.
Για αλλη μια φορα βλεπουμε γονεις να εκμεταλλευονται καταστασεις. Οταν  συνειδητοποίησαν τους δεσμούς που είχε αναπτύξει η κόρη τους με πολλά άγρια ζώα  αποφάσισαν να καταγράψουν την ιστορία της σε βιβλία και ταινίες. Το πιο γνωστό από αυτά τα βιβλία ήταν το «Tippi of Africa» που εκδόθηκε το 1998. .Ακομα εχει γυριστει ντοκιμαντερ για την τηλεοραση με τιτλο ο “κοσμος συμφωνα με την Τιπι”(le monde selon Tippi).
Η κοπελα επιθυμει τωρα να επιστρεψει στη Ναμιμπια και να εχει διαβατηριο της χωρας. Η μητερα της δεν εχει μετανιωσει καθολου που επελεξε το παιδι της να μεγαλωσει στην αγρια φυση. Πιστευει οτι δε συγκρινεται αυτο που πηρε η Τιπι μεγαλωνοντας εκει, σε σχεση με το αν μεγαλωνε στην πολη. Ειναι η ιστορια του Μογλη μονο που ειναι περα για περα αληθινη.
Φοβαμαι μηπως ο τροπος που μεγαλωσε η κοπελα, απο επιλογη των γονιων της, την κανει να νιωθει μετεωρη, αναμεσα σε δυο κοσμους. Και πραγματικα εχουμε διαβασει τοσα πραγματα για την επιδραση του φυσικου περιβαλλοντος στον ανθρωπο, αλλα εδω καταδεικνυεται το ποσο ασκει καταλυτικη επιρροη.  Και το περιβαλλον στο οποιο μεγαλωσε στα παιδικα της χρονια  την αγκαλιασε, δεν ενιωσε καθολου φοβο εκει, ειναι πληρως ενσωματωμενη σε αντιθεση με την ζωη της στην πολη οπου νιωθει οτι δεν ανηκει.

 

 

Eχω διαβασει αρκετα φιλοσοφικα βιβλια, κι εχω αναρωτηθει στη ζωη μου για την θετικη σκεψη.

 Διαβαζοντας αυτο το αρθρο που μιλαει για την αρνητικη-καταδικαστικη σκεψη σε σχεση με τον συνανθρωπο μας ενιωσα τι σημαινει η δυναμη της αλληλεπιδρασης για τα καλα, Πχ στη γιογκα δοκιμαζω για πρωτη φορα μια ασανα φαινομενικα δυσκολη για μενα με 2 η 3 διαφορετικους συμμαθητες. Εγω ξεκιναω κανοντας προσπαθεια να συγκεντρωθω και να πιστεψω σε μενα και να κανω την ποζα. Δεν μπαινω στη διαδικασια φυσικα να αναρωτηθω τι μπορει να σκεφτεται ο συμμαθητης μου. Με καποιον το καταφερνω, με καποιον οχι. Τι συμβαινει λοιπον? Προφανως στη μια περιπτωση που τα καταφερνω ο συμμαθητης διαβαζει την αυρα μου, την ενεργεια μου τη θετικοτητα μου και με οδηγει σωστα, στην αλλη ισως ο αλλος απορροφημενος στις δικες του σκεψεις αν μπορει ο ιδιος η οχι να το κανει δημιουργει ενα ειδους μπλοκαρισμα σε μενα και δεν το καταφερνω. Η σκεψη ειναι και η αυρα μας λοιπον.

 Αρα το ιδιο φυσικα ισχυει και για μενα. Δηλαδη πως εγω με τη σκεψη μου-αυρα μου μπορω να επηρεασω τον αλλο και περα φυσικα απο το μαθημα της γιογκα. Αφου το διαβασετε θα ειστε πολυ προσεκτικοι στις σκεψεις σας γιατι θα καταλαβετε την εννοια, τη δυναμη της αλληλεπιδρασης.

“Η κοινωνια μας έχει βομβαρδιστεί από το ιδανικό της θετικής σκέψης: δηλ. πως οτιδήποτε είναι δυνατό, αν κάποιος σκέφτεται θετικά και είναι προσανατολισμένος προς ένα σκοπό, «ο νους είναι ο κτίστης».

Ας μιλήσουμε όμως για την άλλη πλευρά – την αρνητική σκέψη. Η για το τι μπορούν να κάνουν οι αρνητικές σκέψεις σε μας όταν στραφούν προς τα μέσα ή όταν κατευθύνονται προς άλλο άτομο.
Μιλάμε κυρίως για. καταδικαστικές σκέψεις προς ένα κύριο πρόσωπο στη ζωή κάποιου

Όταν καταδικάζουμε άλλους στο νου μας, εισβάλλουμε σ’ εκείνη την πνευματική περιοχή και τους παγιδεύουμε σε μια κατάσταση που καταδικάζουμε. Και βάζουμε στον εαυτό μας ένα αίσθημα ενοχής γιατί είμαστε μέρος μιας κατάστασης που δεν κερδίζεται. Τα συσσωρευμένα αισθήματα ενοχής φθείρουν το νευρικό σύστημα κάποιου, και τελικά εμφανίζονται σαν σωματικές ασθένειες.

Μπορεί να πείτε, «Α ενώ δεν το κάνω αυτό», αλλά μπορεί να το πείτε με σιγουριά; Παραμερίστε και κοιτάξτε πραγματικά τις σκεπτικές διαδικασίες σας.

Ας σας δώσω μερικά παραδείγματα:

η Μαίρη είναι ένα καλό άτομο. Δεν επικρίνει ποτέ ούτε γκρινιάζει τον άντρα της. Ο Γιάννης είναι ήρεμος, καλόκαρδος, αλλά όταν βρίσκεται πίσω από τιμόνι αυτοκινήτου, περιμένει από τους άλλους οδηγούς να είναι άγιοι. “Όταν ένας άλλος οδηγός πετάξει ένα πράγμα στο δρόμο, εκθέτει για ώρες (έτσι φαίνεται) τα σφάλματα αυτού του οδηγού.

Η Μαίρη, με τη σειρά της, τον καταδικάζει σιωπηλά γιατί περιμένει πολλά από τους ανθρώπους. Όσο περισσότερο εκ-θέτει ο Γιάννης τους άλλους οδηγούς, τόσο δυνατότερη είναι η σιωπηλή καταδίκη της.

Ώσπου να φτάσουν στον προορισμό τους, η Μαίρη έχει γίνει ένα νευρικό ράκος και ο Γιάννης βρίσκεται σε κακό χάλι.

Τότε η Μαίρη άκουσε για τη θεωρία της καταδίκης. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που ήταν στο αυτοκίνητο με τον Γιάννη και ο αναπόφευκτος απρόσεκτος οδηγός ενέπνευσε την οργή του Γιάννη, η Μαίρη ζήτησε σιωπηλά βοήθεια ώστε να μην καταδικάσει τον Γιάννη, αλλά να τον ακούσει υπομονετικά χωρίς να βάλει μέσα της κανένα μέρος της ενοχής του.

Έμεινε κατάπληκτη όταν μετά από μερικές παρατηρήσεις, ο Γιάννης άλλαξε θέμα και είχαν μια ευχάριστη οδήγηση.

Τίποτε, φυσικά, δεν είχε αλλάξει, αλλά η σκεπτική διαδικασία της Μαίρης, είχε αλλάξει. Η στάση της άλλαξε. Αυτό επηρέασε τον Γιάννη.

Οι αρνητικές σκέψεις ενός άλλου ατόμου τρέφονται από τις δικές μας αρνητικές σκέψεις. Όταν δεν θρέφουμε τις αρνητικές σκέψεις μας, η αρνητικότητα του άλλου ατόμου θα εξαντληθεί.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της Χριστίνας είναι ο 17χρονος γιος της, Παύλος. Νομίζει ότι αν δε φωνάξει ή δε μιλήσει μ’ αυταρχική φωνή, αυτός δεν την ακούει. Γι αυτό υπάρχουν πάντοτε προστριβές στο σπίτι.

Μια μέρα άκουσε μια φίλη της να λέει,

«Πάντοτε μεταχειριζόμουν τον άντρα μου και τα παιδιά μου με την ίδια ευγένεια που δείχνω προς την καλύτερη φίλη μου». Σίγουρα, δε θα μιλούσε στην καλύτερη φίλη της με τον τρόπο που μιλούσε στον Παύλο.

Καταδίκαζε τον γιο της στο νου της, γιατί δεν άκουγε, κι επομένως, αισθανόταν αναγκασμένη να φωνάξει ή να επαναλάβει τα λόγια της μ’ αυστηρούς τόνους.

Ο Παύλος, με τη σειρά του, δεν έδινε προσοχή μέχρις ότου τα λόγια της μητέρας του έφτασαν σε ψηλό τόνο. Μερικές φορές δεν την άκουγε αρκετά γρήγορα, και δεν ήξερε τι περίμενε η μητέρα του απ’ αυτόν.

Η Χριστίνα αποφάσισε να μεταχειριστεί τον γιο της σαν να ήταν ο καλύτερος φίλος της.

Την επομένη φορά που ήθελε απ’ αυτόν να κάνει κάτι, τον άγγιζε για να προσελκύσει την προσοχή του, και ύστερα ζητούσε αυτό που ήθελε, με στοργική φωνή. Ανταμειβόταν μ’ ένα γρήγορο και πρόθυμο, «εντάξει, μητέρα».

Η αλλαγμένη στάση της Χριστίνας, έφερε αρμονία στο σπίτι.

Ξέρετε ένα παχύσαρκο άτομο; Αν δείτε αυτό το άτομο να τρώει και πείτε μέσα σας, «Δεν είναι παράξενο που είναι τόσο χοντρό. Γιατί δε νοιάζεται αρκετά για δίαιτα», τα καταδικαστικά σκεπτικά σας κύματα μπορούν να είναι συντελεστικός παράγοντας στο υπερβολικό φαγητό εκείνου του ατόμου.

Πάρτε τη σχέση θεραπευτή- θεραπευόμενου.

Αν δυσπιστείτε προς όλους τους θεραπευτές, νομίζοντας ότι ενδιαφέρονται μόνο για τα χρήματά σας και για να σας παγιδεύσουν ώστε να γίνετε μόνιμος πελάτης τους, δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να κάνετε μια ικανοποιητική επίσκεψη σε θεραπευτή.

Οι αρνητικές σκέψεις σας θα σας κάνουν ανήσυχο και νευρικό και θα σας εμποδίσουν να επικοινωνήσετε με τρόπο που να καταλάβει ο θεραπευτής το πρόβλημά σας.

Αν νιώσει την έχθρα σας, δε θα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να λύσει το πρόβλημά σας.

Την επόμενη φορά που χρειάζεστε θεραπευτική βοήθεια, αδειάστε το νου σας απ’ τις αρνητικές σκέψεις και ζητήστε ταπεινά καθοδήγηση ως προς το πώς πρέπει να πείτε στο θεραπευτή το πρόβλημά σας: ζητήστε καθοδήγηση για το θεραπευτή ώστε να κάνει το καλύτερο για σας. Θα μείνετε κατάπληκτοι από τ’ αποτελέσματα.

Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν τη δύναμη των καταδικαστικών σκέψεων.

Η οποιαδήποτε αρνητική σκέψη, η λύση βρίσκεται μέσα στον εαυτό μας. Πρέπει να δεχτούμε το άλλο άτομο μ’ όλα τα σφάλματά του και ύστερα να ελέγξουμε τις δικές μας σκεπτικές διαδικασίες, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να διώξουμε όλες τις εχθρικές σκέψεις και ν’ ακολουθήσουμε μια θετική στάση.

Αυτό, με τη σειρά του, θ’ αλλάξει το άλλο άτομο. Όταν πετύχουμε καθαρότητα του νου, οι αρνητικοί άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν αρνητικοί για πολύ καιρό.

Αν δεν σας αρέσει κάτι, αλλάξτε το! Εάν δεν μπορείτε, αποδεχτείτε το! Εάν δεν μπορείτε ούτε αυτό, αλλάξτε την στάση σας απέναντι στα ‘’πράγματα’’ και τα πράγματα θα αλλάξουν!

Είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, εσείς δημιουργείτε ήδη την πραγματικότητά σας μέσω της Δύναμής της Σκέψης σας.

Κάθε επίδραση που βλέπετε στον εξωτερικό κόσμο σας έχει την αρχική αιτία της μέσα σας – χωρίς εξαίρεση.

Για να αποκτήσετε πρόσβαση στη μέγιστη δημιουργική δύναμη που έχετε στη διάθεσή σας, πρέπει να μάθετε να ελέγχετε τη φύση των συνήθων σκέψεών σας και να ευθυγραμμίζεστε με τη μια Πηγή όλης της Δύναμης της οποίας είστε ένα μέρος.

Οι σκέψεις σας δημιουργούν την πραγματικότητά σας – γνωρίστε, εσωτερικοποιήστε και εφαρμόστε αυτήν την Αλήθεια και θα δείτε τη μετατροπή στη ζωής σας με τους πιο θαυμαστούς τρόπους.

Η πιο υπέροχη δύναμη, που μπορούσε ο Θεός να παραχωρήσει στον άνθρωπο, είναι το πνεύμα που του δώρισε.

Και φυσικά κάθε σκέψη ενεργεί σύμφωνα με τη δύναμη του πνεύματος που την έχει δημιουργήσει.

Απο το βιβλιο «Η δύναμη της Θετικής Σκέψης» του Dr. Normal Vincent Peale)